Het is al weer 6 jaar geleden dat tijdens de open dag van de muziekschool Winterswijk een telefoontje kreeg van Egbert. Wat gek, dacht ik nog, zou ik nog wat boodschappen moeten doen? Egbert wou me even rustig vertellen dat ik wel eens in een chaos terecht kon komen als ik straks naar huis reed. "Want er is hier een ramp gebeurd!" riep hij met een voor zijn doen hele rare klank in zijn stem. Pas toen hoorde ik de geluiden op de achtergrond van gillende sirenes en brandweerwagens. Er bleek een vuurwerkfabriek te zijn ontploft op een paar honder meter van ons huis. Ik besloot meteen naar huis te gaan en toen ik de muziekschool uit kwam zag ik al de enorme rookpluim. Ik moest toen nog 40 kilometer rijden, de rookpluim tegemoet. Het werd een bizarre tocht waarbij ik ter hoogte van Ahaus ingehaald werd door wel 20 brandweerauto’s en ambulances. Het 4 uur nieuws van radio 1 gaf geen krimp en pas toen ik Enschede naderde kon ik radio Oost ontvangen. Toen hoorde ik een zeer chaotisch verslag ter plekke en dat er zeer waarschijnlijk doden waren gevallen. Ik dacht: hoe kan dat nou in Enschede? Zulke dingen gebeuren altijd ergens anders in de wereld.In Enschede kwam in een bizarre situatie, mensen waren in de war en totaal ontredderd. Het verkeer zat vast, ik heb mijn auto ergens geparkeerd en ben bij een wildvreemde man achter op de fiets gesprongen richting huis. Onder de rood-witte linten door en toen zag ik pas dat overal de ruiten kapot waren. Hoe groot de schade was is me toen niet eens op gevallen. We konden door de rook en stof bijna geen hand voor ogen zien. Ik ben heel even in huis geweest om een allerdaags jurkje te pakken (ik had concert kleding aan) want Egbert wou zo snel mogelijk weg. Hij was bang dat de ammoniak tanken van de Grolsch fabriek het zouden begeven. Een gerucht dat nog uren bleef aanhouden.We zijn op de fiets naar mij broer gegaan om daar koffie te drinken. Uiteindelijk hebben we er een week gelogeerd.
Zie ook hier
