Maand: juli 2005

Na maandag met het thema “Nee” een afsluitende muzikale avond van het Kamertjeskoor te hebben genoten, gisteravond de meest waanzinnig lekkere gerechten te hebben gegeten bij de afsluitende gezellige muziekavond van de Kringzingers, was het vandaag tijd voor het Stadsjongenskoor met de tweede grote afsluitende mappenopruimdag. Afgelopen maandag had ik de jongens van het mappenteam al uitgedaagd mappen te controleren op volgorde en volledigheid. Na de eerste map een glas cola, na de tweede een snoepje, na de derde een koekje, na de vierde nog een glas cola…. en toen waren we klaar!!!!

Vandaag moesten hopla alle kratten met mappen weer uit de kelder worden gesjouwd, de nieuwe indexen er in, de naamplaatjes en, oef wat een werk, de mappen voor het aankomende opleidingskoor moesten op de valreep ook nog gemaakt worden. Met de radio op 10, de jongens op 20, cola en sinas in de aanslag, snoepjes onder handbereik en als apotheose een waterijsje hebben we bergen werk verzet.

Het mappenteam heeft dit jaar fantastisch werk gedaan. Zo goed zelf dat we de klus klaar hebben. Andere jaren moesten we in het begin van het schooljaar nog buffelelen om het af te krijgen maar nu niet. Mijn oren tuuten wel na van al het gekwebbel, gejoel, gezang (!) en ander gedoe maar dat neem ik voor lief.

Tim, Jeroen, Gabriël, Gijs, Ruben, Casper, Jan, Floris, Patrick, Jedda, Ruud* Job, en iedereen die ik vergeten ben, bedankt en een hele fijne vakantie!

* Ruud was wel heel erg vaak met iets wat leek op een gamboy bezig……. maar ok hij heeft ook 1 map af gekergen

Donderdag 7 juli was het dan eindelijk zover. Het Stadsjongenskoor hield een muziekmiddag ter afsluiting van het seizoen. Iedereen die een instrument kon spelen of een lied wou zingen dat niet tot het standaard repertoire van het jongenkoor behoorde kon zich opgeven.

Wouter beet het spits af en speelde een wervelend stuk van Seitz op viool. Zijn moeder begeleidde hem aan de piano wat geen gemakkelijke klus was met twee gekneusde vingers! Daarna tracteerde Gijs ons op een perfecte vertolking van een zomers Jingle Bells. Gijs heeft nog maar een paar maand blokfluitles en als je dan al voor publiek durft te spelen dan vind ik dat erg knap. Net als Sorin, die ook een van de jongsten van het koor is. Ook hij had ook het lef om al na een paar maand gitaarles de Drunken Sailor te laten horen. Alhoewel het lied over een dronken zeeman gaat, liet Sorin een heel standvastige melodie horen. Hierna was het tijd voor pianoklanken. Tom heeft nog maar anderhalf jaar pianoles en speelt nu al etudes van Duvernoy. Hij kon niet kiezen welke van de twee etudes hij wou voorspelen en heeft ze daarom maar allebei voorgespeeld. Knap hoor! Daarna waren de wat oudere jongens aan de beurt en een van de Jesse’s speelde Mad world op de piano. Jesse mag dan wel wat ouder zijn, maar hij heeft nog maar een paar maand pianoles! Hij schijnt door de boeken heen te vliegen en dat was duidelijk te horen. Dat Patrick al geruime tijd gitaarlessen volgt was wel duidelijk Hij speelde High Jive, een stuk met veel tempo wisselingne en moeilijke ritmes. Jeroen zette de tent op de kop met Final Countdown op keyboard. Jeroen gaat helemaal op in zijn spel en weet het publiek goed te boeien. Jaap en zijn broer Ruud brachten samen een lied van Lennard Cohen en Pink Floyd. Voor mijn zeer herkenbare liederen die ik woord voor woord mee kan zingen. De uitsmijter van de middag werd vertolkt door Steven, Floris, Ruud en Jedda. Met veel passie en toneelspel zongen ze een lied van Andre Hazes

Met bloed, zweet en tranen
Zei ik rot hier nu maar op
Met bloed, zweet en tranen
Zei ik vrienden, dag vrienden de koek is op

Het was een toepasselijk einde van de dag en het zangseizoen.

Vandaag heeft het Stadsjongenskoor haar jaarlijkse uitstapje gehad. Zo kwam het dat ik vanmorgen om 9.00 uur al in een trein met 36 kwetterende jongens en 14 onrustig rondkijkende begeleiders richting Amsterdam ging. Op naar Nemo! Dit bleek een schot in de roos. Urenlang hebben de jongens zich vermaakt met allerlei proefjes, een 3d film, een heus lab waar ze zelf plaksel of een pen konden maken, rare zeepbellen, watertoestanden, een ballenfabriek en nog veel meer.Na Nemo kregen de jongens een kleine rondwandeling door de Jordaan en ging het richting Dam. Op een gegeven moment sloegen de kooroudsten en hun begeleiders linksaf! Zij hadden een alternatieve educatieve route waarover nog lang nagepraat gaat worden. Een van de begeleiders wist er goed de weg, dat stemt tot nadenken… De jongens hebben echter ook nog wel bloten billen gezien hoor! Op weg naar het station was er ook nog een tent waar de dames in string op tafel stonden te dansen. De deuren stonden open en ze konden rekenen op flink wat gejoel van de jongens. Terug naar Oldenzaal met de trein waar het wemelde van de rode petjes van TC Tubantia, waarvoor mijn hartelijke dank!