Vanavond repeteerde het koor de Kringzingers op een andere locatie dan normaal. Een van de bassen nam afscheid en aangezien hij vrijwilligerswerk doet bij de Sterrewacht (Cosmos Ontdekcentrum Denekamp) leek het hem een goed idee daar te repeteren. Bij de Cosmos kun je niet alleen genieten van de sterrenhemel,maar er is ook een heuze sterrentuin waar je kunt rondwandelen en genieten van allerlei planten en bloemen die met sterrenkunde en met het Twentse landschap te maken hebben. In de astrologische cirkel kunt je eigen sterrenbeeld opzoeken en de daarbij behorende planten.
Bijzonder is ook dat je via de tuin naar het riviertje de Dinkel kunt lopen. Aan de oever van de Dinkel onder een mooie eik, is een kleine houten "tribune" gebouwd en op het water een soort podium. Op dit Dinkelpodium stond ik vandaag te dirigeren terwijl het koor iets hoger op de oever stond.
Tijdens Thou knowest Lord the secrets of my hearts van Purcell moest het koor nog aan de akoestiek wennen maar begonnen de vogels al zachtjes mee te fluiten. April is in my mistress face van Morley viel kennelijk zo in de smaak dat verschillende koorleden een ijsvogel van links naar rechts over het water zagen vliegen.
Opgetogen over dit gebeuren besloot ik een korte pauze in te lassen. Aangezien ik met de rug naar het publiek sta krijg ik dat soort sensaties helaas niet mee. De ijsvogel was echter niet voor niets van links naar rechts over het water gevlogen en had nog iets speciaals in petto. Kennelijk moest de partner worden opgehaald en met een enorme vaart vlogen ze samen van rechts naar links terug. Ik zag ze nog net in een flits. Het was de eerste keer dat ik ijsvogeltjes heb gezien, hetzij in vliegende vaart, maar toch… ik heb ze gezien!
Als dank hebben we flink geschaafd en gepolijst aan het Ave Verum van Elgar . Het was een zeer gedenkwaardige repetitie waarbij ik veel inspiratie heb opgedaan voor een mogelijk concert.