Matthäus-Passion, recensie 2
In deze recensie wordt het Stadsjongenskoor echter in positieve zin genoemd. Iets om trots op de zijn!
Klaas Stok weet wat hij wil met Matthäus Passion
DEVENTER – Dirigent Klaas Stok kan niet alleen lezen en schrijven met zijn twee regiokoren (de ‘amateurs’ van het Deventer Vocaal Ensemble en de semiprofs van Consensus Vocalis), hij heeft ook een strak omlijnd idee van hoe hij wil omgaan met de Matthäus Passion van Johann Sebastian Bach. Hij volgt, zover als dat kan, de opstelling van de koren zoals Bach dat deed in zijn Thomaskirche in Leipzig, met een bijna optimaal stereo-effect in de koorpartijen waarin sprake is van dialoog en respons.
En hij weet ook precies waar hij de dramatische en emotionele momenten in deze passiemuziek wil aanzetten en uitlichten. Zijn koren volgen hem daarin op de voet, zoals ook dit jaar in de Bergkerk weer haarscherp duidelijk werd. Niet onderschat mag worden de rol van tenor Nico van der Meel, die als evangelist de ontwikkelingen in het lijdensverhaal niet alleen ‘verslaat’ in evangelietekst, maar ook de gewenste lading geeft.
Zijn ‘und verschied’ bij het sterven van Jezus, bijvoorbeeld, is onnavolgbaar. De bas Marc Pantus, al eerder in Deventer te horen, zette de woorden van Christus weer majestueus neer, met als mooiste moment misschien wel het ‘meine Seele ist betrübt’. Van de andere solisten maakte de Canadese bariton Tyler Duncan de meeste indruk (Komm, süszes Kreuz); de sopraan Marjon Strijk, countertenor Dave ten Kate en de tenor Seil Kim leverden ruimschoots adequate prestaties – Ten Kate zong bovendien alles uit het hoofd.
Het begeleidende barokorkest Concerto d’Amsterdam volgde Stok attent, en de orkestsolisten speelden hun bijdragen met grote overtuiging, met een extra eervolle vermelding voor fluitiste Marion Moonen (Aus Liebe). De jongens uit Oldenzaal klonken strak en zuiver, en zagen er, gekleed als heertjes in pakken met stropdassen, mooi uit – wat mij betreft mooier dan veel van hun collega-jongenskoren in jurken en toga’s.
BAROKMUZIEK
Concert: Matthäus Passion van J.S. Bach door Deventer Vocaal Ensemble en Consensus Vocalis o.l.v. Klaas Stok m.m.v. Concerto d’Amsterdam, Stadsjongenskoor Oldenzaal en vocale solisten
Gezien: Bergkerk Deventer 17/4
Beoordeling: **** (4 sterren van 5)
RECENSIE / RENÉ DE COCQ
Matthäus-Passion, recensie 1
Het Stadsjongenskoor Oldenzaal doet traditioneel mee aan de Matthäus-Passion in Oldenzaal en Enschede. In al die jaren dat ik het jongenskoor dirigeer zijn we niet één keer genoemd in een recensie. Nu wel, omdat we niet meededen!
Bron: muziek-recensie.nl
ENSCHEDE, Muziekcentrum, vrijdagavond. Jubileumuitvoering van de Matthäus Passion van J.S. Bach in de versie van Mendelssohn, t.g.v. het 30-jarig bestaan van De Stichting Twentse Matthäus Passion. Uitvoerenden: Consensus Vocalis, Nederlands Symfonieorkest en solisten (o.l.v. Jan Willem de Vriend). Solisten: Christus- Marcos Fink, Evangelist- Jörg Dürmüller, Sopraan- Judith van Wanroij, Alt- Helena Rasker en Bas- Maarten Koningsberger.
Het 30-jarig bestaan van de Stichting Twentse Matthäus Passion wordt deze weken gevierd met drie bijzondere uitvoeringen van dit meesterwerk van Bach, in de versie zoals Felix Mendelssohn-Bartholdy deze in de 19e eeuw liet klinken. Het publiek dat het Enschedese Muziekcentrum vrijdagavond tot vrijwel de laatste stoel bezette, liet zich verrassen door Matthäus in een romantisch jasje. Eindelijk werd het majestueuze orgel weer eens ingezet en de klank van dit instrument is vele malen forser dan een koororgeltje, zo bleek.
De toevoeging van klarinetten gaf de orkestklank een romantische glans, passend in Mendelssohns tijd. De invulling van het continuo met voornamelijk lage strijkers, kwam op mij wat somber en sober over. De eerste grote verrassing bracht sopraan Judith van Wanroij, die de altaria ‘Buss und Reu’ zong. Ook ‘Erbarme dich’ staat bekend als altaria, maar werd in deze versie eveneens door de sopraan gezongen. Enerzijds heeft Van Wanroij een stem die ook de lagere tonen aankan, anderzijds laat Mendelssohn delen van de melodie oktaveren en dat versterkte de kippenvel-ervaring aanzienlijk. Des te minder was er te doen voor de alt, Helena Rasker. Zij schitterde wel in het duet met de sopraan, ‘Mond und Licht’ en ‘Ach, nun ist mein Jesus hin’, bij de aanvang van het tweede deel.
Ook het koor Consensus Vocalis moest zich het couperen van menig koraal laten welgevallen, maar des te meer energie konden de zangers kwijt in de overige koralen. De turbae zou ik bijna hun handelsmerk willen noemen: geen koor heb ik ooit meer felheid hierin horen leggen.
Van het uitstekend begeleidende Nederlands Symfonieorkest wil ik nog een instrument met name noemen: de prachtige begeleiding op hobo in de enige overgebleven tenoraria (hier dan ook door de evangelist uitgevoerd) ‘Ich will bei meinem Jesu wachen’. Dürmüller kweet zich overigens meer dan voortreffelijk van zijn andere rol. Ten slotte nog de twee bassen: Marcos Fink straalde autoriteit uit met zijn Christus- rol en Maarten Koningsberger liet in enkele erg fraaie aria’s horen dat hij diep in zijn hart meer past bij de ‘authentieke’ Bachinterpretatie.
Stadsjongenskoor op reis voor de Matthäus-Passion
Hebben jullie het Stadsjongenskoor gemist tijdens de uitvoeringen van de Matthäus-Passion in Oldenzaal en Enschede dit jaar? Dat klopt want de versie van Mendelssohn die dit jaar in Twente werd uitgevoerd schrijft geen jongenskoor voor.
Toch is er de afgelopen weken extra hard gerepeteerd door de jongens. Aanstaande woensdag 16 april gaan ze namelijk naar Amsterdam om daar de Matthäus-Passion te zingen in de Obrechtkerk, samen met het Toonkunstkoor Amsterdam en het Nederlands Philharmonisch Orkest olv Boudewijn Jansen. En ook donderdag 17 en vrijdag 18 april gaan de jongens op reis voor de Matthäus-Passion. Dan zingen ze in de prachtige Bergkerk olv Klaas Stok samen met het Deventer Vocaal Ensemble en Consensus Vocalis en Concerto d` Amsterdam.
De jongens hebben er zin in!
