World Symposium on Choral Music (4)

Het vierde gala avondconcert was weer erg bijzonder qua samenstelling. Het Libanese Fayha National Choir zong uitsluitend werken die ik niet kende.  Het was echt heel fascinerend om naar te luisteren. Oer-oude melodieën gearrangeerd voor gemengd koor maar dan ook inclusief de kwarttonen en met behoud van de stijl. Nieuwsgierig? Klik HIER

Fayha National Choir

Wat dat betreft was het optreden van het Taipei Philharmonic Chamber Choir weer een hele andere ervaring. Ook dit koor zong ook veel werken van eigen bodem en op een zeer hoog niveau. Maar je hoort toch ook in bijna elk stuk een westers sausje of was het in ieder geval zoeken naar wat eigenheid. Maar misschien ben ik toch meer gewend aan de Aziatische klanken dan die uit het Midden Oosten. Opnames van dit koor zijn ook goed te vinden. Luister HIER naar een opname van het O Salutaris van de Japanse componist Ko Matsushita 2 jaar geleden. Waarbij het koor ‘gewoon’ door zingt tijdens een aardbeving.

Taipei Philharmonic Chamber Choir

Het optreden van laatste Leioa Kantika Korala was echt sensationeel. Ik had de dirigent Basilio Astulez Duque vorig jaar al aan het werk gezien tijdens Europa Cantat Junior in Vilius (Lit) en was erg benieuwd naar zijn eigen jeugdkoor. Zijn manier van repeteren is echt weergaloos interessant. Hij integreert het tijdens instuderen van het repertoire, tegelijk een flinke portie zangtechniek, de muzikale afwerking én de choreografie. Hij is veeleisend maar dermate boeiend dat de jongelui een super focus creëren op het geheel. Het resultaat is een fascinerend goed vloeiend geheel waarbij koorregie echt naar een hoger niveau wordt gebracht. Iedere beweging volgt de muziek en is op z’n plaats. Echt een mooi recent voorbeeld kon ik niet vinden maar dat zal ongetwijfeld met de coronajaren te maken hebben. Maar er zijn genoeg opnames te vinden waaronder DEZE.
Leioa Kantika Korala

World Symposium on Choral Music (3)

De Expo van het WSCM is echt smikkelen en smullen voor de koordirigent! Diverse uitgevers zijn er met hun nieuwste edities voor koor en je kunt componisten en korenorganisaties ontmoeten uit de hele wereld. Het was dit keer niet zo’n grote Expo maar het was erg leuk om de uitgevers weer eens te spreken met wie ik doorgaans alleen maar mailcontact heb voor ZINGmagazine. De rubriek Verse Noten is weer goed gevuld voor de komende edities met publicaties van Hal Leonard, Carus en Oxford University Press.

Wat erg gaaf is aan met name de avondconcerten is dat meerdere koren vanuit verschillende delen van de wereld achter elkaar optreden. Het  verschil in stemgebruik, de taal en compositie is dan mooi te horen en het geeft een fascinerend inkijkje in de koorcultuur van de verschillende continenten. Het was erg interessant om de Batavia Singers uit Indonesië te horen met hun heldere koorklank en een toch wat ingetogen manier van performen. Daarna de Georgia State University Singers uit de Verenigde Staten met een veel voller stemgebruik en hier en daar heerlijk over de top neergezet. Orféon San Juan Bautista uit Puerto Rico zong warm, gepassioneerd en swingend. Maar alle koren op een hoog niveau. Het was echt genieten!

Batavia Madrigal Singers

Georgia State University Singers

Orféon San Juan Bautista

World Symposium on Choral Music (2)

Iemand vroeg me, wat voor soort koren kom je daar zoal tegen?  Ik moest daar wel even over nadenken omdat het me eigenlijk niet zoveel uitmaakt wat voor soort koren het zijn. Want bijna alles wat je hoort is op zo’n een super hoog niveau en de koren/ensembles zingen voornamelijk voor mij onbekende muziek en dat maakt het hele gebeuren machtig interessant. Daarnaast is het een geweldige manier om een stad als Istanbul te bezoeken en te ondergaan.  Het is gewoon een heel ander soort ‘toeristische ervaring’. Al de eerste avond werd ik overvallen door het fantastische uitgaansleven in de wijk Beyoglu waar ik logeer, de terrassen, het heerlijke eten, de gastvrijheid en vooral de live muziek. Ik kom nog steeds ogen en oren tekort want het is hier overweldigend mooi. En als je ‘s avonds na het laatste concert rond 23.00 uur weer buiten staat lijkt het wel nóg drukker op straat.

Het Atatürk Cultural Centre waar de meeste concerten zijn, de Expo, lezingen en  masterclasses, is echt mega groot. Zo groot dat ik ook binnen zeker een week nodig heb om de weg te leren kennen. Het gebouw heeft verschillende  concertzalen, winkels, een bioscoop, café’s enz. Daarnaast werken verschillende andere locaties in de wijk Beyoglu onder de vlag van het Atatürk Cultural Centre en ook daar zijn veel concerten tijdens het WSCM te horen. Een mooie manier om in ieder geval deze wijk van Istanbul een klein beetje beter te leren kennen.

Tijdens het openingsconcert zong het Turkish State Choir en het Estonian Philharmonic Chamber Choir in een uitverkochte Opera Hall (2500 mensen). Een prachtige zaal met een prima akoestiek!  Het was een hele interessante ontmoeting tussen twee koren. Het Turkse koor eindigde haar optreden op een heel bijzondere wijze namelijk met het Agnus Dei  (1967) van Barber. Het antwoord van het Estonian Philharmonic Chamber Choir was niet mis te verstaan. Zij zongen als laatste het ook nu weer erg actuele werk het Raua needmine (1972) van Veljo Tormis. Over ijzer en wat de mens daar in staat is mee te doen…. de vloek. Voor wie dit werk niet kent ga, luisteren en zoek een vertaling op van de tekst.

Turkish State Choir

Estonian Philharmonic Chamber Choir

World Symposium on Choral Music (1)

Voor het eerst sinds 2016 weer naar een World Symposium on Choral Music en dan nog wel in het mooie en overweldigend grote Istanbul. De taxirit van het  vliegveld naar het hotel duurde gisteravond al bijna twee uur. We zitten in een eenvoudig hotel maar wel op loopafstand van het Atatürk Cultural Centre waar de meeste activiteiten plaatsvinden. Uiteraard komen we op nog veel meer mooie concertlocaties zoals in de kapel van de St Antony Church of Padua  waar we vanmiddag al even een kijkje namen.

Naast veel concerten, lezingen en workshops gaan we ook weer fijn netwerken en naar de Expo op zoek naar nieuwe bladmuziek en andere leuke wetenswaardigheden.

Voor iedereen een stralend 2023!

Het jaar 2022 begon nog in een lockdown maar al snel mocht ik weer met de koren op 1,5 meter repeteren. Dat klinkt als ver weg maar dat voelde toen als een bevrijding! Zou het nu qua werk dan dan eindelijk weer richting’ normaal’ gaan in 2022? Mijn mannenkoren lieten de kans om te repeteren niet aan zich voorbij gaan en huurden ruimtes waar ze op afstand konden repeteren. Dit betekende dat ik februari weer redelijk ‘normaal’ aan het werk was. In maart kwam ook al snel het nieuws dat we ook zonder de anderhalve meter aan de slag konden, dus ook de Matthäus-Passionen gingen weer door voor het Stadsjongenskoor Oldenzaal. Dat was spannend na zo’n lange tijd, maar wat ging het geweldig!

Voor Boys, keep on singing! begon ook het vertrouwen te groeien en we konden in juni eindelijk het Jongenskorenfestival organiseren. Tijd voor een nieuw begin! Afgelopen zomer ging ik naar Vilnius naar het festival Europa Cantat Junior en deed weer veel inspiratie op voor het nieuwe schooljaar. Dat was ook weer  geweldig!

Na de zomervakantie kwamen alle koren weer in hun element. Zowel het Tiels Mannenkoor als het Koninklijk Zutphens Mannenkoor hadden een jubileum in te halen. Jong Vocaal Twente maakte een doorstart en ook het Stadsjongenskoor had heel wat stemtesten in te halen om weer aan ledenwerving te doen. Daarnaast begon ik het Elster Mannenkoor beter te leren kennen waar ik sinds januari ook dirigent van was.

Al deze koren hadden de afgelopen maand ook nog eens kerstconcerten. Acht op een rij, met voor mij als grande finale met een fikse verkoudheid de kerstdagen in.  Wat een jaar was 2022!

Europa Cantat Junior Vilnius (6)

Naast dat je met je koor mee kunt doen aan een van de ateliers van de Europa Cntat Junior is het voor koordirigenten mogelijk om mee te doen aan de Studytour. In Vilnius gingen we onder leiding van Jan Schumacher en Marleen Annemans in twee groepen naar verschillende repetities van de ateliers, volgden we lezingen, presentaties en workshops. Maar vooral hadden we tot in de kleine uurtjes heel veel lol met elkaar en inspirerende gesprekken. Ik heb veel nieuwe collega’s leren kennen, uiteraard uit Litouwen, maar ook uit de VS, Australië, Spanje, Estland, Turkije, Duitsland, en natuurlijk België. Het is ontzettend inspirerend om met elkaar over het vak van kinder- en jeugdkoor dirigent te praten.

Gisteravond was alweer het slotconcert. Met presentaties van de ateliers van Christian Ronsfeld, Valerija Skapiene, Maud Hamon-Loisance en Basilio Astulez. En natuurlijk de Open Singing onder leiding van Tom Johnson en Martynas Vilpisauskas. Hoe bijzonder om met al deze dirigenten kennis te maken en een kijkje in de keuken te nemen.

Maar wat een enthousiasme van de kinderen en jongelui… Na zeven dagen intensieve repetitieochtenden, workshops en concerten je op deze manier presenteren en dan nóg niet uitgezongen zijn. Geweldig!

Europa Cantat Junior Vilnius (5)

Gisteren wederom het voorrecht gehad een fantastische repetitie mee te maken van een van de alteliers hier. Dit keer was het die van Basilio Astulez uit Spanje. Een hele speciale kinder- en jeugdkoordirigent en als je ooit de gelegenheid hebt een kijkje bij een van zijn repetities nemen dan moet je het doen!  Hij staat bekend om het werken met beweging met koren. Gisteren waren we getuige van zo’n  repetitie met veel aandacht choreografie en beweging. Bij het instuderen gaat hij uiterst effectief te werk, iedere stap die hij maakt is goed doordacht. Hij is veeleisend, maar blijft aardig, geduldig en heeft humor. De jongelui hangen aan zijn lippen en er wordt opvallend weinig gesproken. Simpel, omdat er geen tijd is! Dat levert vast een bijzonder resultaat op tijdens het slotconcert morgen!

Gisteravond was er alweer het laatste Choir-to-Choir Concert met het ‘Kivi’ Choir uit Vilnius en Jeugdkoor ‘Cantamico’ uit Grimbergen (B). Het’ Kivi’ kinderkoor was echt een heel om naar te luisteren en ze gaven een hele leuke show.  Zingen en daarbij bewegen of werken met koorregie staat in litouwen nog in de kinderschoenen dus petje af voor dit koor! Het Jeugdkoor Cantamico is dat al veel meer gewend en de zangers lieten het publiek allerlei mooie opstellingen zien waarin ze de verschillende liederen zongen. Heel smaakvol gedaan!

Europa Cantat Junior Vilnius (4)

Gisteren een hele inspirerende repetitiesessie meegemaakt met dirigent Elisenda Carrasco uit Catalonië. Zij had de leiding over het atelier voor de jongste kinderen vanaf 8 jaar. In vier dagen studeerde ze met de kinderen 5 nieuwe liederen in die tijdens het concert van gisteravond ter gehore werden gebracht.

De repetitie was weergaloos goed opgebouwd. Werkelijk alles wat ze doet met de kinderen ademt muziek. Haar instructies zijn allemaal muzikaal en  ze gebruikt fantastische voorbeelden om de kinderen duidelijk te maken met welk gevoel ze een passage moeten zingen. Ze is duidelijk en to the point maar alles met een hele grote glimlach en een groot pedagogisch didactisch vermogen. Ze heeft een enorm charisma en neemt de kinderen meteen mee naar een andere wereld waarin alles een en al muziek en emotie is.

Daarnaast kwamen uit haar tas allerlei voorwerpen om de kinderen duidelijk te maken hoe ze zangtechnisch dingen konden verbeteren. Verschillende maten gekleurde balletjes om te laten zien hoe je ruimte maakt in je mond, penselen en kwasten voor de articulatie en gekleurde linten om muzikale lijnen zichtbaar te maken.

Maar vooral was het ook erg mooi om te zien was hoe ze de kinderen mede verantwoordelijk maakte voor het klinkende resultaat. Ze gaf verschillende kinderen de leiding, liet ze kritisch luisteren, gaf ze een solo, een instrumentje of een andere taak. Haar voorbereiding op het concert gisteravond was zo weergaloos goed dat werkelijk ieder kind met een grote glimlach en zelfverzekerd het podium op kwam!

Het was zo’n sessie waarvan ik denkt, okay alleen dit was mijn hele reis naar Vilnius waard. Ik kom met zoveel inzichten thuis en kan weer een jaar vooruit!

Europa Cantat Junior Vilnius (3)

Gisteren naar een erg leuke workshop geweest die niet voor ons dirigenten/docenten bedoeld was, maar voor de jongelui. De titel maakte me nieuwsgierig: How to make a TikTok Opera. Want… hoe dan?

De workshop werd gegeven door een jonge zangstudent (Lorijana Laurinskaite) die het werkelijk briljant deed! Ga maar eens voor een grote groep van 13-15 jarigen staan en weet je grootste passie over te brengen: opera! Zij deed het. Met een aantal simpele tools wist ze het een en ander uit te leggen. Welke elementen heeft een opera nodig: muziek, drama en een verhaal. Het ging over de personages, karakters en welke emoties. Via allerlei leuke speelse werkvormen nam ze de jongelui mee op weg naar de opdracht: maak samen met je groep een filmpje met muziek, drama en een verhaal waar ook een karakter en emotie in zit. Op z’n TikTok’s dus.

De filmpjes werden ter plekke naar de workshopleider gemaild en aan het eind met z’n allen bekeken. De creativiteit was geweldig en naast dat er iets opgestoken werd was er vooral heel erg veel plezier!

Europa Cantat Junior Vilnius (2)

Na het vrijwel online festival in Lubljana in 2021 is het festival Europa Cantat Junior in Vilnius het eerste festival sinds de coronacrisis waar ook daadwerkelijk koren uit het buitenland aan deelnemen. Van de 21 koren komen er helaas nog maar 4 uit het buitenland, maar het begin is er weer! Uiteindelijk zal de oorlog in Oekraïne zeker ook een rol hebben gespeeld om wel of niet deel te nemen in Vilnius. Het Clara Schumann Children’s and Youth Choir bestaat normaal uit 33 leden maar er stonden er gisteren maar 15 op het podium omdat ouders op het laatste moment het niet aandurfden hun kind mee te laten doen vanwege de oorlog in Oekraïne.

En dat terwijl Europa Cantat  is ontstaan in de jaren 50 van de vorige eeuw om de vrede tussen de Europese landen te bevorderen.  Op een jongerenevenement in Duitsland kwamen dirigenten uit verschillende Europese landen elkaar tegen. Ze waren bijna allemaal soldaat geweest tijdens  de Tweede Wereldoorlog.  Ze spraken met elkaar over wat de beste manier zou zijn om ervoor te zorgen dat hun jonge zangers niet meer betrokken zouden raken in  een oorlog. Ze creëerden een festival waarin koren niet alleen voor elkaar zongen, maar ook samen aan verschillende workshops deelnamen. De zangers sliepen in dezelfde accommodatie, aten samen en brachten ook hun vrije tijd samen door. Zo maakten ze vrienden voor het leven.

En zo onstonden ook de Choir-to-Choir concerten waarvan ik gisteren de eerste hoorde in de prachtige St Catherine’s Church. Het Clara Schumann Children’s and Youth Choir uit Berlijn gaf een concert samen met het Boys and Youth Choir ‘Azuoliukas‘ uit Vilius. Het was ontroerend om voor het eerst in al die jaren weer kinderen en jeugd uit verschillende landen op het podium te zien staan.