Categorie: Stadsjongenskoor Oldenzaal

Vanavond heb ik weer een generale repetitie gehad voor het jubileumconcert van hetStadsjongenskoor Oldenzaal. Het jubileum van het wordt aanstaande zondag 9 oktober gevierd met een bijzonder concert op twee verschillende locaties in Oldenzaal. Het concert begint om 15.00 uur in de Plechelmus Basiliek en na een ruime pauze wordt het concert vervolgd in het Stadhuis van Oldenzaal. Het geheel zal ongeveer om 17.00 uur afgelopen zijn. Na het concert is er een reünie van oud-leden.

Afgelopen zondag hadden we de generale repetitie van het gedeelte dat we in de Plechelmus Basiliek gaan zingen. Dit ging opperbest. Het is ook een groot feest om in zo’n prachtige akoestiek een concert te mogen geven. Meneer Velers de koster, die normaal niet zo scheutig is met complimentjes, glunderde van oor tot oor! De jongens hebben het prima gedaan. Nu het concert nog: ga ervoor jongens!

Afgelopen afgelopen zondag kon ik nog vol energie met mijn hele lijf dirigeren. Vandaag, op de generale van het Stadhuishal gedeelte, heb ik met mijn rechter arm geprobeerd mijn linker gipsarm te compenseren. Ik moet zeggen, het ging best goed! Veel morele en muzikale steun krijg ik van Aartje Disberg, de pianiste en Ivette van Laar, de zangdocente. Ook het bestuur van het koor staat continu klaar om me daar waar het moet te ondersteunen. Hulde aan iedereen die mee helpt! Wel kost het nog veel meer energie dan anders en ik zal aanstaande zondag ook goed moeten opletten hoe ik daarmee om ga. Ook de jongens zijn op een gewone donderdagmiddag wat minder geconcentreerd. Ze hebben al een hele dag school gehad en dan moeten zo bij mij nog anderhalf uur staan te zingen! Petje af daarvoor!

Wat ik vooral opvallend vond aan mezelf is dat ik met die mitella om mijn nek zelf niet lekker kan zingen en mijn algemene basishouding na een tijdje verkrampt. Ik ga dan een beetje krom staan en dat moet ik zien te vermijden. Ik zal dus echt, wil ik het goed en optimaal volhouden, af en toe daar waar het mogelijk is, moeten ontspannen. Omdat ik zo met die ene arm bezig ben, raakte ik herhaaldelijk uit mijn concentratie. Normaal is je rechterarm steeds bezig ‘de tactus’ (de maat) te slaan. Met je linkerarm geef je dan o.a. inzetten aan, de dynamiek en nuances in de tekst. In het geval van het jongenskoor gebaar je ook dingen als ‘opletten’, ‘recht opstaan’, ‘zit niet te klieren’, ‘mond open doen’ en ‘goed gedaan joh’ aan. Doordat ik ook dat nu allemaal met één arm moet doen raakte ik een aantal malen de weg kwijt in het stuk. Normaal weet je linkerarm dat de rechter bij de vierde tel is maar aangezien de rechter nu toevallig bezig was met het gebaar ‘recht opstaan’ wist hij niet meer of hij een één of een drie moest slaan. Loslaten wordt nu hét sleutelwoord. Alle techniek die ik heb moet ik overboord gooien en ik heb twee dagen nu om te wennen aan iets nieuws. Hier ga ik ook echt even rustig over nadenken en voor studeren.

Ook het projectkoor zal aan een eenarmige dirigent moeten wennen. Gelukkig heb ik met hen aanstaande zondag nog een generale repetitie. Ik denk dat ik met die club wel eens de grootste moeilijkheden kan tegenkomen omdat ze voor het merendeel a capella zingen. Hans Stege onze organist zal het zonder repetitie moeten doen maar volgens mij zijn organisten doorgewinterde probleemoplossers. Ik vertrouw dan ook op zijn uitstekende professionaliteit.

Dit zijn ze dan, de jongens en jongemannen van het jarige Stadsjongenskoor Oldenzaal:
GEFELICITEERD!

Afgelopen zaterdag heb ik de laatste repetitie gehad van het projectkoor dat is samengesteld ter gelegeheid van het 90 jarig bestaan van het Stadsjongenskoor Oldenzaal. Dit projectkoor is een koor bestaande uit mannen die allemaal als jongen bij het Stadsjongenskoor hebben gezongen. Speciaal voor het jubileum zijn zij enkele zaterdagen bij elkaar geweest om de liederen in te studeren die op het jubileumconcert ten gehore zullen worden gebracht. Het leuke van dit project is onder andere dat er verschillende generaties mannen mee zullen doen. De oudste en de jongste zanger zijn samen 100 jaar met een leeftijdsverschil van maar liefst 72 jaar! De oudste zanger zingt nog steeds zeer verdienstelijk eerste tenor. De repetities waren stuk voor stuk een feest om te mogen doen. De mannen zijn eigenlijk allemaal blijven zingen in hun leven en zitten vol verhalen van vroeger.

Het jubileum van het Stadsjongenskoor Oldenzaal wordt gevierd op zondag 9 oktober met een bijzonder jubileumconcert op twee verschillende locaties in Oldenzaal. Het concert begint om 15.00 uur in de Plechelmus Basiliek en na een ruime pauze wordt het concert vervolgd in het Stadhuis van Oldenzaal. Het geheel zal ongeveer om 17.00 uur afgelopen zijn.

Tijdens het concert zullen optreden: het Stadsjongenskoor, het Jongemannenkoor, diverse solisten en een speciaal voor het jubileum samengesteld Projectkoor. De koren zullen op de piano begeleidt worden door de vaste pianiste Aartje Disberg en Hans Stege verzorgt de orgel begeleidingen. Naast enkele solisten uit het jongenskoor, het jongemannenkoor en het projectkoor zal ook de zangdocente van de jongens, Ivette van Laar, enkele solo’s ten gehore brengen.

De entreeprijs voor dit concert is voor volwassenen € 10,00 (donateurs € 8,00) en voor kinderen tot 12 jaar € 5,00. Dit is inclusief een consumptie in de pauze. Na het concert is er een reünie van oud-leden.

Voor meer informatie of kaarten voor dit concert, neem contact op via het mailformulier

Een jongenskoor ‘op de been’ houden is een intensieve baan. Je moet de jongens voortdurend weten te boeien en te motiveren. Ook is het erg belangrijk dat er ieder jaar voldoende nieuwe stemmen bijkomen omdat jongens wegens het verschijnsel ‘baard in de keel’ niet eeuwig hoog kunnen blijven zingen.

Het is dus een kwestie van nieuwe jongens te werven, op te leiden en voortdurend ‘opbouwen’. Daarom ben ik altijd weer blij met het nieuwe opleidingskoor. Ieder jaar in mei ga ik samen met iemand van het bestuur naar alle basisscholen in Oldenzaal. Het jongenskoor beseft zich heel erg goed dat het hiermee vanuit haar rijke traditie een bevoorrechte positie heeft en koestert deze ook met zorg. Alle jongens uit groep vier gaan dan in groepjes even met mij mee en dan neem ik ze een kleine stemtest af. De gebeurt zeer speels door een klein gesprekje, een hele rare zangoefening en het zingen van Vader Jacob. Wanneer ik vind dat de jongens over een goede stem beschikken, denk dat ze een muzikaal gehoor hebben en ze een gemotiveerde indruk maken, wordt hun naam opgeschreven en mogen ze de openbare repetitie bezoeken. Hier kunnen ze zich dan opgegeven om deel te nemen aan het opleidingskoor. Het feit dat ze door mij worden uitgekozen om mee te mogen zingen heeft een zeer motiverend effect.

Meestal selecteren we zo’n 100 jongens, daarvan komt meestel 25% op de openbare repetitie. Dit jaar zijn maar liefst 20 enthousiaste jongens aan het opleidingskoor begonnen. Mijn eerste indruk van de groep is dat het wel eens een goede lichting zou kunnen zijn. Plezier hebben ze in ieder geval!

Vandaag weer de eerste repetitie van het Stadsjongenskoor gehad. Ik ben vandaag in ieder geval zeer tevreden over de inzet van de jongens. We gaan immers een spannende tijd tegemoet met de viering van ons 90 jarig bestaan op zondag 9 oktober. Hou deze vorm vast jongens!!!

Ik uren en dagen zitten puzzelen en heb het programma grotendeels klaar. Maar ik merkte vandaag al dat ik er hier en daar toch nog wat aan moet sleutelen. De jongensstem in van nature aan verandering onderhevig en als je sommige jongen na 6 weken ineens terug ziet en hoort…

We hebben ons heel wat ‘op de hals’ gehaald door het concert op twee verschillende plekken te gaan geven. Voor de pauze zingen we in de Plechelmus Basiliek en na de pauze in de Stadhuishal. Dit brengt logistiek nogal wat problemen met zich mee maar die gaan we de komende weken allemaal oplossen!

Voorlopig gaan we vol goede moed er tegen aan!

Na maandag met het thema “Nee” een afsluitende muzikale avond van het Kamertjeskoor te hebben genoten, gisteravond de meest waanzinnig lekkere gerechten te hebben gegeten bij de afsluitende gezellige muziekavond van de Kringzingers, was het vandaag tijd voor het Stadsjongenskoor met de tweede grote afsluitende mappenopruimdag. Afgelopen maandag had ik de jongens van het mappenteam al uitgedaagd mappen te controleren op volgorde en volledigheid. Na de eerste map een glas cola, na de tweede een snoepje, na de derde een koekje, na de vierde nog een glas cola…. en toen waren we klaar!!!!

Vandaag moesten hopla alle kratten met mappen weer uit de kelder worden gesjouwd, de nieuwe indexen er in, de naamplaatjes en, oef wat een werk, de mappen voor het aankomende opleidingskoor moesten op de valreep ook nog gemaakt worden. Met de radio op 10, de jongens op 20, cola en sinas in de aanslag, snoepjes onder handbereik en als apotheose een waterijsje hebben we bergen werk verzet.

Het mappenteam heeft dit jaar fantastisch werk gedaan. Zo goed zelf dat we de klus klaar hebben. Andere jaren moesten we in het begin van het schooljaar nog buffelelen om het af te krijgen maar nu niet. Mijn oren tuuten wel na van al het gekwebbel, gejoel, gezang (!) en ander gedoe maar dat neem ik voor lief.

Tim, Jeroen, Gabriël, Gijs, Ruben, Casper, Jan, Floris, Patrick, Jedda, Ruud* Job, en iedereen die ik vergeten ben, bedankt en een hele fijne vakantie!

* Ruud was wel heel erg vaak met iets wat leek op een gamboy bezig……. maar ok hij heeft ook 1 map af gekergen

Donderdag 7 juli was het dan eindelijk zover. Het Stadsjongenskoor hield een muziekmiddag ter afsluiting van het seizoen. Iedereen die een instrument kon spelen of een lied wou zingen dat niet tot het standaard repertoire van het jongenkoor behoorde kon zich opgeven.

Wouter beet het spits af en speelde een wervelend stuk van Seitz op viool. Zijn moeder begeleidde hem aan de piano wat geen gemakkelijke klus was met twee gekneusde vingers! Daarna tracteerde Gijs ons op een perfecte vertolking van een zomers Jingle Bells. Gijs heeft nog maar een paar maand blokfluitles en als je dan al voor publiek durft te spelen dan vind ik dat erg knap. Net als Sorin, die ook een van de jongsten van het koor is. Ook hij had ook het lef om al na een paar maand gitaarles de Drunken Sailor te laten horen. Alhoewel het lied over een dronken zeeman gaat, liet Sorin een heel standvastige melodie horen. Hierna was het tijd voor pianoklanken. Tom heeft nog maar anderhalf jaar pianoles en speelt nu al etudes van Duvernoy. Hij kon niet kiezen welke van de twee etudes hij wou voorspelen en heeft ze daarom maar allebei voorgespeeld. Knap hoor! Daarna waren de wat oudere jongens aan de beurt en een van de Jesse’s speelde Mad world op de piano. Jesse mag dan wel wat ouder zijn, maar hij heeft nog maar een paar maand pianoles! Hij schijnt door de boeken heen te vliegen en dat was duidelijk te horen. Dat Patrick al geruime tijd gitaarlessen volgt was wel duidelijk Hij speelde High Jive, een stuk met veel tempo wisselingne en moeilijke ritmes. Jeroen zette de tent op de kop met Final Countdown op keyboard. Jeroen gaat helemaal op in zijn spel en weet het publiek goed te boeien. Jaap en zijn broer Ruud brachten samen een lied van Lennard Cohen en Pink Floyd. Voor mijn zeer herkenbare liederen die ik woord voor woord mee kan zingen. De uitsmijter van de middag werd vertolkt door Steven, Floris, Ruud en Jedda. Met veel passie en toneelspel zongen ze een lied van Andre Hazes

Met bloed, zweet en tranen
Zei ik rot hier nu maar op
Met bloed, zweet en tranen
Zei ik vrienden, dag vrienden de koek is op

Het was een toepasselijk einde van de dag en het zangseizoen.

Vandaag heeft het Stadsjongenskoor haar jaarlijkse uitstapje gehad. Zo kwam het dat ik vanmorgen om 9.00 uur al in een trein met 36 kwetterende jongens en 14 onrustig rondkijkende begeleiders richting Amsterdam ging. Op naar Nemo! Dit bleek een schot in de roos. Urenlang hebben de jongens zich vermaakt met allerlei proefjes, een 3d film, een heus lab waar ze zelf plaksel of een pen konden maken, rare zeepbellen, watertoestanden, een ballenfabriek en nog veel meer.Na Nemo kregen de jongens een kleine rondwandeling door de Jordaan en ging het richting Dam. Op een gegeven moment sloegen de kooroudsten en hun begeleiders linksaf! Zij hadden een alternatieve educatieve route waarover nog lang nagepraat gaat worden. Een van de begeleiders wist er goed de weg, dat stemt tot nadenken… De jongens hebben echter ook nog wel bloten billen gezien hoor! Op weg naar het station was er ook nog een tent waar de dames in string op tafel stonden te dansen. De deuren stonden open en ze konden rekenen op flink wat gejoel van de jongens. Terug naar Oldenzaal met de trein waar het wemelde van de rode petjes van TC Tubantia, waarvoor mijn hartelijke dank!

Vandaag concert gehad van het Stadsjongenskoor en Jongemannenkoor Oldenzaal. Aan de piano zat Aartje Disberg en Egbert van Hattem, tenor en Ivette van Laar, sopraan zongen solo. Verdere medewerking werd verleend door het Neuenhauser Knaberchor uit Duitsland o.l.v. Armanda ten Brink.

Alle warmte was nog niet echt uit het Stadhuis verdreven maar het was er toch goed toeven. Het concert liep gesmeerd. Ik had al vaker met Armanda samengewerkt en het is altijd feest om met haar te mogen werken. Het was een afwisselend programma, misschien wel iets te lang voor mijn mening maar daarover kun je met me van mening verschillen. De jongens hebben goed gezongen. Voor een aantal jongens was het een vuurdoop omdat dit hun eerste grote concert was en dat is even wennen!

Het is altijd een hele toer om de tekst van liederen uit het hoofd te leren. We zij daar redelijk in geslaagd alhoewel dat altijd weer beter kan! Het zingen in de Stadhuishal is me erg goed bevallen. Ik vind de akoestoek erg goed, ik kan goed communiceren met de pianiste en je kunt er een mooie opstelling maken. Het Neuenhauser Knabenchor heeft een typische Duitse klank die ik zeer kan waarderen! Het heeft echt body zonder vlak te worden. De koren hebben ook samen gezongen en ik vond het echt een uitdaging. De solisten hebben zeer goed gepresteerd!

Op deze foto ziet u, kooroudste, spreker, solist, bas, leraar, spreker, bierliefhebber, schrijver, Jaap die ook niet te beroerd is na het concert ook met stoelen te slepen naderhand: een voorbeeldig koorlid!

Daarna smaakte het wit bier heerlijk op het terras bij café de Engel en de zeebaars bij Farris was voortreffelijk!

Klik hier voor de recensie.

Net zoals vorige week moest Jong Nederland voetballen op woensdag en dan zul je altijd zien: alle jongemannenkoorleden waren er! Rik, Rik en Rolan hebben de afgelopen weken erg hard hun best gedaan om de tweede tenorpartij onder de knie te krijgen. Dit betekende vaak de partijen overnieuw zingen en alle opmerkingen van mij geduldig verwerken. Ik vind dat ze een geweldige ontwikkeling hebben doorgemaakt. Het zijn drie jongens die nog niet zo lang “de baard in de keel” hebben en dus niet meer in het jongenskoor kunnen zingen. Vroeger werd er gezegd dat deze jongens een jaar niet mochten zingen maar daar hou ik mij in ieder geval niet aan. Je moet een band met deze jongens blijven houden en dat kan niet als je ze een jaar uit het oog verliest. Wat mij betreft zingen de jongens zo lang ze kunnen hoog mee in het jongenskoor en als ze er echt aan toe zijn maken ze de stap naar het jongemannenkoor. Hier zingen ze eerst de eerste of tweede tenorpartij en krijgen ze een heleboel aanwijzingen hoe ze hun “nieuwe” stem moeten behandelen. Dit betekent dat ze heel veel techniek te verwerken krijgen. In het begin hebben ze vaak erg veel moeite met de registerwisselingen maar dat is na een paar weken verleden tijd.

Van de andere, oudere jongemannenkoorleden krijgen ze een heleboel “levenswijsheid” mee. Hierover zal ik maar niet te veel vertellen anders moet ik een 18+ status aanvragen.