die op 25 jarige leeftijd is overleden.
Onze lieve, creatieve, muzikale en pittige Ruben is niet meer onder ons. Toen hij in 2003 op achtjarige leeftijd bij het Stadsjongenskoor kwam zingen ging hij meteen ‘dwars’ voor de groep liggen. Dat was toen we de eerste groepsfoto van het Opleidingskoor maakten, maar het typeert hem ook. Ruben was de gangmaker, daagde uit, was open, spontaan en vrolijk. Al heel snel bleek hij niet alleen heel veel plezier in zingen te hebben, hij had een mooie stem, leerde vlot en bleek een groot muzikaal talent. Hij volgde solozanglessen bij Ivette van Laar en zong samen met zijn maatje Gabriël van Sintmaartensdijk het Pie Jesu in het Requiem van Jenkins. Op heel veel concerten van het Stadsjongenskoor hebben we van zijn prachtige stem genoten. Hij zong mee in de opera Boris Godoenov van Moessorgski van de Nederlandse Reisopera en vele malen in de Matthäus-Passion van Bach onder verschillende grote dirigenten. Ruben was erbij toen we meededen met het koorfestival in Neerpelt en zong ook mee met de Sint Nicolascantate van Benjamin Britten. Vanaf zijn 14de jaar zong hij als tenor vele concerten met het Jongemannenkoor.
Ruben ging ook erg graag mee naar de Grafschafter Chortage in Kloster Frenswegen waar we altijd een weekend intensief repeteerden samen met Duitse kinderen om op zondagmiddag een concert te geven. Na een hele dag repeteren had Ruben er nog niet genoeg van en bleef zingen en nog eens zingen. Ook zette hij graag ’s nachts de boel op stelten en maakte het menig begeleider moeilijk. Maar door zijn innemende persoonlijkheid kwam het altijd goed en was hij ook al jong geliefd bij de Duitse meisjes. Ook toen hij ouder was ging hij nog mee naar Frenswegen maar dan als begeleider. En wat ging hij goed en liefdevol met de kinderen om! Zoals die ene keer, toen het brandalarm afging ’s nachts en er vijf brandweerauto’s uitrukten en voor de deur stonden. Hij handelde zo goed, zorgde ervoor dat alle 100 kinderen zich in de hal verzamelden, gaf de andere begeleiders opdracht om in alle douches en wc’s te kijken of daar nog kinderen waren en zorgde later in de grote zaal voor muzikaal vertier om de geschrokken huilende kinderen aan het lachen te maken.
DIT filmpje is Ruben ten voeten uit. Na een weekend repeteren en nachtbraken in Frenswegen is iedereen op zondagochtend moe en uitgeteld. Maar Ruben niet. Ruben zingt!
