Gisteravond met het Oost Nederlands Kamertjeskoor op uitnodiging van de VVV Enschede voor het winkelend publiek in de stad gezongen. Nu ben ik nooit een voorstander van het zingen in de openlucht omdat je er alleen maar keelpijn van krijgt, maar met Kerstmis maak ik vaak een uitzondering. Na afgelopen zaterdag in de kou te hebben gestaan met de Kringzingers, kon dit er nog best bij. Het was een gezellige avond voor het koor maar dat er nu veel mensen blijven staan om te blijven luisteren? De meeste mensen trekken verontruste of verbaasde gezichten en lopen snel door. Een enkele puber wordt het allemaal teveel en begint te schreeuwen. Hoe anders heb ik dit vaak in Duitsland meegemaakt toen ik daar nog een mannenkoor had. Bijna altijd blijven mensen staan, waardering alom en sfeer. Wel leuk was de reactie van een paar scholieren die hun conrector in het koor zagen zingen. Het hele gebeuren werd meteen met een mobieltje op film vastgelegd en zal nu hoogstwaarschijnlijk de hele school rondgaan.
Het koor voerde ook actie om mannen te werven. Als er ook maar één man belangstellend keek werd hij door Ria in de kladden gegrepen voor een gesprekje. Dit leverde veel hilarische momenten op. Gelukkig herkende ze een bepaalde man met baard die zeer belangstellend was meteen. Het was een bekende zwerver. Anders hadden we een probleem gehad.
De gratis consupties aan het eind van de avond maakte het geheel compleet!
Daarna moest ik er meteen vandoor naar de generale repetitie van het Stadsjongenskoor. Zo’n generale is een intensief gebeuren, zowel voor de jongens als voor mij. Waar en hoe moet iedereen staan, hoe gaan we op, hoe gaan we af, is het orgel niet te hard en ondertussen staat de heteluchtverwarming zo te loeien dat het zweet je op de rug staat en keel zo droog is dat je er keelpijn van krijgt.
Zaterdagmiddag had ik nog een kort kerstoptreden met de Kringzingers. We zongen op de kerstmarkt van de UTKring. Het kwam er op neer dat we voor de standhouders hebben gezongen, ik hoop voor hun dat er later op de dag meer publiek was. Maar het zingen was leuk, zo buiten bij een vuurkorf.
‘s Avonds was het tijd voor het grote concert van het Stadsjongenskoor. Het inzingen was een plezierig gebeuren en de stemming zat er goed in. Er was gek genoeg niet zo heel veel publiek die avond. Dit zijn wij niet gewend. We gaan nog onderzoeken waar dat aan gelegen heeft. Vooral voor de jongens zelf is dat erg raar, die zoeken niet zo in logische verklaringen maar zijn gewoon erg verbaasd. Het was een mooi en sfeervol concert. We hebben een aantal nieuwe liederen gedaan maar niet zoveel als andere jaren omdat het immers maar een paar maand na ons jubileumconcert was en we niet veel tijd hadden. 
Wel was het een presentatie van nieuwe solisten, die het erg goed gedaan hebben! Zondagmiddag was het stukken drukker en dat mocht ook wel! Naast het jongenskoor en het jongemannenkoor zong ook het nieuwste opleidingskoor voor het eerst op een concert mee. Ze zongen de liederen Oh Tannenbaum en Er is een kindeke. Ze hebben het erg goed gedaan en dit belooft wat voor de toekomst. Ik ben erg enthousiast over de nieuwe zangers.
Dit ensemble maakt op dit moment een toernee door Nederland en als je de naam nog ergens tegenkomt moet je er heen gaan. Ze waren op de eerste plaat erg goed maar ze deden het ook nog eens zo vreselijk leuk! Ik had gevraagd of ze een er rekening mee konden houden dat er veel kinderen in de zaal zaten. Ze wisselden serieuze liederen af met hele grappige acts met vocale hoogstandjes waar de jongens en jongemannen vast inspiratie uit kunnen putten. 
Het is me erg tegen gevallen dat de Nederlandse componist 
Zojuist tegen beter weten in samen met Egbert een kleine poging gewaagd de trein van Enschede naar Hengelo te nemen. 
Het midden op een kruispunt gestrande busje van Connexxion voorspelde echter niet veel goeds. *Op dit moment valt de straatverlichting weer uit* Het was echt ploegen door de sneeuw op weg naar het station. Op de singel stond het verkeer compleet vast. Een automobilist vertelde dat hij om 16.00 uur vanmiddag vertrokken was uit Oldenzaal en op weg was naar huis. Op dat moment was het 18.30 uur en had hij twee en een half uur gedaan over 8 kilometer… Wij waren natuurlijk lopend, dat leek ons sneller gaan dan met de auto. Eenmaal aangekomen in het station stond het daar natuurlijk vol met wachtende mensen. We besloten nog maar een keer te bellen maar het systeem was telkens overbelast. Uit eindelijk kregen we iemand te pakken en die kon ons vertellen dat het concert toch was afgelast. Arme Ivette, zo hard gestudeerd en er zo naar toe geleefd!!! Ook vreselijk voor het koor, het orkest en de dirigent. * Op dit moment is de straatverlichting weer aan en staan een paar mensen weer een auto te duwen buiten die zich heeft vastgereden* Dan maar weer terug naar huis en dat leverde een mooie sneeuwwandeling op. De straatverlichting was inmiddels uitgevallen. 
Als je dirigent bent van een jongenskoor kun je de jongens niet vaak genoeg complimenteren met hun goede prestaties. Dit doe ik dan ook veelvuldig als ik daar een goede aanleiding toe zie, of nog liever als ik hoor dat het goed gaat! Natuurlijk spreek ik ze ook af en toe vermanend toe! Dat jullie niet denken dat ik geen strenge doch rechtvaardige dirigent ben! Ook moeten jullie niet denken dat ik enkel en alleen brave jongens op het koor heb. INTEGENDEEL!!!!