Gisterochtend nog even een uurtje bij de repetitie van het mannenkoor gezeten. Aan deze workshop doen mannen uit Finland, Hongarije, Servië en Kroatië mee. Ik zit naast een goed zingende Kroaat uit Split. De dirigent Vlado Sunko heeft nu wat meer vaart in de repetitie dan in het begin van de week. Het blijft lastig voor een dirigent in zo'n volle collegezaal. Niet iedereen ziet hem goed en dan is het erg moeilijk om de boel gelijk te krijgen. Ze repeteren een Kroatisch lied over wijn. Het is een mooie taal om in te zingen. Maar de dirigent praat erg zacht en de Hongaren verstaan het Kroatisch niet. Bij instructies is er dus meteen ook veel onduidelijkheid en dat haalt de vaart ook uit de repetitie.
Tweede deel van de repetitie was onder leiding van de Hongaarse dr Támas Lakner. Zo rustig als de vorige dirigent is in zijn aanpak zo druk is deze dirigent. Hij praat ook veel harder maar nu verstaan de Kroaten het Hongaars niet. Ze doen Pannoninii Carmen van Vajda János. Het is een moeilijk stuk dat vanavond de wereldpremière gaat beleven op dit festival. Er werd heel erg hard gewerkt, de stress was duidelijk voelbaar…
