Afgelopen weekend was het eindelijk zover: het Stadsjongenskoor Oldenzaal ging op kamp. Vrijdagavond vertrokken alle jongens en jongemannen naar een kampeerboerderij in Reutum. De activiteitencommissie had de hele boel versierd met vleermuizen, spinnewebben, spinnen en andere enge dingen. Het was immers ook halloween! Opgewonden zochten alle jongens een slaapplaatsje op de zolder.De jongemannen en de leiding sliepen beneden. De eerste avond konden de jongens hun gang gaan, er werd gelezen, spelletjes gedaan, film gekeken maar vooral erg veel gelachen en uitgelaten gek gedaan. 
Je zou denken dat de jongens hun krachten gingen sparen voor de grote voetbalwedstrijd van de dag erna, maar niets was minder waar. Om 2.00 uur waren er nog jongens vrolijk aan het babbelen alsof ze nooit in slaap zouden vallen. Ook mijn bekende slaapverwekkende verhaal over het pingpongballetje deed de taaiste non-slaper niet de das om. Dan maar met wat meer gezag en dat werkt natuurlijk altijd.
De volgende dag werden er van allerlei spelletjes gedaan en was er ruim voldoende tijd om in de speeltuin te spelen. Na de lunch was het dan eindelijk zover: de grote jaarlijkse voetbalwedstrijd tussen de sopranen en alten om de Jan Vlutters Wisseltroffee. De laatste twee jaar was de beker steeds door de sopranen gewonnen dus de alten waren er erg op gebrand een goede partij te spelen. Het werd een spannende wedstrijd. Alhoewel de coach van de sopranen veel tactische wissels toepaste stonden de sopranen al snel achter. Toen Tim daarna ook nog geblesseerd uitviel met een zere teen, was het met de sopranen gedaan! Ik wijd dit aan een slechte voorbereiding. Het waren immers louter sopranen die ‘s nachts om 2.00 uur nog wakker waren! Voor het plezier mochten de alten daarna nog een wedstrijd spelen tegen het Jongemannenkoor. De jongemannen konden dat grut maar amper aan! 
Het werd 4-4 zodat penalty’s de eer van de jongemannen moesten redden. Alsof ze niet gevoetbald hadden stoven de jongens weer de speeltuin in. Daar gebeurde nog een ongelukje. Hoe het precies kwam weet niemand naar Ruud brak een teen! Snel naar het ziekenhuis dus en hij kwam in het gips, met krukken terug. Het avondeten was prima al dreven er hele rare dingen in de vla!!! Na het eten gingen de jongemannen onder leiding van Jaap op een speciale missie in het bos. We zagen ze alleen niet meer terug! Tegen 20.00 uur werd het jongenskoor in vier groepen verdeeld en gingen de groepen onder begeleiding na elkaar het bos in. Onderweg stond Jaap ergens en hij vertelde de jongens een vreselijk verhaal. Lars, een jongemannenkoorlid, was niet meer gezien sinds het jubileumconcert. Ze vreesden het ergste… De jongens moesten onderweg goed kijken en luisteren om aanwijzingen te vinden. Het was vreselijk spannend! Overal in het bos klonken enge geluiden, je zag ineens veel licht of er rende iemand keihard door het weiland! Het was echt heel erg donker en zowel de kinderen als de leiding schrokken zich regelmatig het apelazarus! Ruud liep in het gips, op krukken de tocht gewoon mee. Wat een bikkel!!!
Eenmaal op de boerderij was er gelukkig troostvoer. Dat ging er wel in. Later bleek dat het jongemannenkoor zelf ook bang was geweest zo alleen daar in het bos! De rest van de avond werden er nog wat spelletjes gedaan en lagen de jongens wonder boven wonder “op tijd” in bed en waren ze redelijk snel onder zeil. Het jongemannenkoor bleef samen met de leiding nog wat borrelen, dammen, Koehandel spelen, bier drinken en veel chips eten. Ver na middernacht kwamen de oudste jongemannen nog op het onzalige idee om naar een grote dancing in het dorp te gaan. Natuurlijk werd ik omgepraat om mee te gaan. Het was meer dan een half uur lopen en eenmaal aangekomen bleek het binnen zo druk dat ik de WC’s in ben gevlucht om op een zeker moment met moeite weer naar buiten te gaan. Inmiddels had ik de jongemannen gebeld die mij al aan het zoeken waren. Onder een werkelijk prachtige sterrenhemel waren we al snel weer ver weg van al dat lodderige uitgaansvee om terug naar de boerderij te lopen. Eenmaal daar aangekomen ben ik vrij snel gaan slapen maar de heren hebben het kennelijk erg laat gemaakt en nog eieren en hamburgers staan bakken in de keuken.
Zondag ochtend had iedereen een nogal slaperig en redelijk rustig ontbijt. Eenmaal op gang gekomen hadden de jongens echter al weer een tomeloze energie en ze renden alweer de speeltuin in. Een aantal jongemannen was iets slechter te pas. Toen de jongens in de speeltuin waren waren ze stiekum weer op bed gaan liggen. Lang konden ze er niet van genieten. Onder het mom van ‘s oams n’en kerl, ‘s mons n’en kerl verder ze door kooroudste Jaap met veel kabaal wakker gemaakt want er moest weer een spel gespeeld worden. Jaap, die ook scoutingleider is, had een aantal erg leuke spellen voor de jongens voorbereid. De jongens hebben zich geweldig vermaakt! Om 14.00 uur konden de ouders hun toch wel afgematte kroost weer ophalen. Terwijl de ouders beneden koffie aan het drinken waren had Jaap tot slot op zolder in het donker nog een verassing voor de aspirant jongemannenkoorleden in petto. 
Jan schrikt “onmeunig” van Dombo die hem wil opeten!!!
