Na het grote succes van vorig jaar gaat het Stadsjongenskoor Oldenzaal dit weekend weer op kamp. Ik weet dat het organiseren van zo’n kamp heel veel werk is voor de activiteitencommissie en dat de kinderen "enigzins" gebroken thuiskomen. Maar het hele gebeuren is heel erg waardevol voor het koor. De maandag na het kamp van vorig jaar waren ondanks de vermoeidheid à lle jongens op de repetitie en de rest van het jaar werd er nagepraat over de fantastische dagen die ze met elkaar hebben gehad.
Wat ik vooral erg leuk vind, is om die twee dagen zo intensief met elkaar om te gaan. Het levert een enorme verbetering van het onderlinge contact op. Voor mij is het erg leuk om eens met de jongens om te gaan in een totaal andere setting dan de repetities en de concerten. Zo zien de jongens mij eindelijk eens als ik net uit bed kom met mijn haar in de war, bril op en uiterst slaperig. Ik ben ook bewust niet de baas tijdens het kamp en doe met alle spelletjes mee. Als het even meezit ga ook ik dit jaar ook op het springkussen. Vorig jaar kon dat niet want toen liep ik nog met mijn arm in de mitella!
Het allerleukste van het kamp vorig jaar vond ik nog het fantastische contact dat ontstond tussen de grote jongens van het Jongemannenkoor en de jongens van het jongenskoor. De jongemannen groeiden uit tot ware helden die wilde spelletjes organiseerden en een nachtelijke spooktocht door het bos. Ook dit jaar hebben ze weer van alles voor de jongens in petto. Ik mag niets verklappen.
Natuurlijk spelen we weer de traditionele voetbalwedstrijd tussen en sopranen en de alten. De beker staat al weer klaar. Zouden de alten ‘m voor de zoveelste keer winnen?
