<!– @page { margin: 2cm } P { margin-bottom: 0.21cm } –>
Vandaag eindelijk te weten gekomenwelke bus ik moet nemen naar Operaen,reed hij op zondag maar één keer per uur… Dat werd dus toch weer wandelen naar Nyhavn om daar de waterbus te nemen. Dat is geenstraf want zo leer je de stad goed kennen. Onderweg even eenheerlijk, overdadig belegd broodje kopen voor de lunch en zo is dewandeling ook weer uiterst effectief geweest. Aangekomen in deOperaen kon ik vrijwel meteen naar het eerste concert.
In de grote zaal kon ik luisteren naarde University of Johannesburg Choir en dat optreden was werkelijkspetterend! Het had alles wat ik de avond daarvoor had gemist.Natuurlijk was er naast zang ook flink wat tromgeroffel en dans. Hetoptreden eindigde met een prachtig,zeer emotioneel gezongentraditioneel Zulu lied. Het publiek reageerde razend enthouiast maarer was van tevoren aangekondigd: geen toegiften! Om daarna teluisteren naar het Mikrokosmos Chamber Choir uit Frankrijk was een heleomschakeling maar omdat ieder koor op zo’n hoog niveau zingt zit jevanaf het begin weer op het puntje van je stoel.
Nadat ik gisteravond al een tijdje was opgetrokken met Donatas, een dirigent uit Litouwen, heb ik vandaag de lunch genuttigd met een in Frankrijk wonende Nederlandse dirigente en een Canadese muziekdocente. Na een goed gesprek was het tijd voor het volgende concert. Eerst zong het Key Cygnetures uit New Zeeland, een meisjeskoor dat vooral met de traditionele Polynesische muziek voor veel aangename verassingen zorgde. Erg bijzonder was het koor Musica Intima, een 12 koppig koor uit Cnada dat zonder dirigent werkt. Wat ik het meest opvallend bij dit koor vond dat was de keuze van de verschillende opstellingen waarbij ze gebruik maakten van het effect van de akoestiek. Er kwamen zelfs wat pasjes en bewegingen aan te pas maar dat was nergens storend, perfect in harmonie met de muziek.
Ondertussen had ik een leuk contact met Yu-Wen een dirigente uit Taiwan die samen met een aantal van haar studentes naar dezelfde workshop ging als ik: body percussion van Keith Terry . Oef, daar werd ik weer eens met mijn neus op de feiten gedrukt. Klappen, links, rechts, stampen, niets is zo vanzelfsprekend als het lijkt. Het fasing was erg leuk en ook toepasbaar in mijn eigen praktijk, over polyritmiek moeten we nog even nadenken.
Voor het avondeten ben ik meteen naar de vaste wal gegaan, in Nyhavn. Daar is de echte gezelligheid op de terassen. En als je het te koud vindt? Overal liggen dekens klaar, geen probleem dus. Na mijn heerlijke pastasalade ben ik meteen weer verder gegaan naar de Garnisons Kirke waar de Svanholm Singers uit Zweden zongen. Zonder enige twijfel vond ik dat het meest bijzondere concert van de dag. Zelden een mannenkoor van zo’n hoog niveau gehoord. Ze zongen vrijwel het hele concert muziek van Veljo Tormis. De componist zelf was al trommelend zelf deelnemer aan het concert en kreeg een zeer ovationeel applaus. Prachtige muziek heeft die man geschreven en wat een inspirerende persoonlijkheid!
Meteen daarna naar de Sankt Pauls Kirke om het Anyang Civic Chorale uit Zuid korea te beluisteren. Omdat ik mezelf betrapte op de gedachte ‘ook mooi’ besloot ik dat het genoeg was geweest voor vandaag. Als ik flink doorstapte kon ik voor het donker in het hotel terug zijn. Onderweg maar zo’n hotdog gekocht want daar zie ik werkelijk iedereen mee lopen. Deze smaakte voortreffelijk al moest ik volgens een Deen morgen toch echt de originele Deense gaan eten. We zullen zien.
