<!– @page { margin: 2cm } P { margin-bottom: 0.21cm } –>
Als je zoals ik een week langalleen maar concerten hoort van de allerbeste koren van de wereld,die vernieuwend repertoire brengen op het allerhoogste niveau, is hettamelijk opvallend als je een keer bij een concert bent waar niet goedwordt geïntoneerd, dat ongeïspireerd is en waar de vonkniet overspringt naar het publiek. Dat overkwam gisteren een bekendkoor met een beroemde dirigent: het Adolf Frederiks Flickkör uitZweden onder leiding van Bo Johansson. De spanning in het koor voorhet premiérestuk was zo groot dat ze het niet kwijt konden.Dat daarna een koor uit Cuba een optreden verzorgde waar de vonkenletterlijk vanaf sprongen maakte het contrast alleen maar groter. Het Schola Cantorum Carolina La Habana zong muziek van eigen bodem.Wat een andere sound ineens! Het was losjes, leuk, met humor,gepassioneerd en natuurlijk veel ritme waarbij natuurlijk gedanstwerd!
Het tweede middagconcert heb ik evenovergeslagen om weer een kijkje te nemen op de expo, op zoek naarbladmuziek. Laten we zeggen, ik heb ook erg veel niet gekocht:).Daarna de workshop gevolgd van Michael Bojesen, dirigent van hetNationale Meisjeskoor van de Deense radio. De workshop ging over deopbouw de koorschool en daarvoor had hij het Spruitenkoor (6 t/m 8jaar) meegenomen, zij gaven een korte demonstratie. Erg interessant!
Daarna had ik een hele leuke maaltijdin het Sultan Restaurant waar ik mensen uit Hengelo tegen kwam. Toeneen van de obers in de gaten kreeg dat ik uit Nederland kwam (doormijn badge) noemde hij me maar gemakshalve Mariska. Inderdaad, hijhad ooit een Hollanse vriendinnetje had gehad. Hij deed er heellyrisch over. Nederlands was zo’n mooie stoere taal. Vooral de G vondhij mooi: gggggggadverdamme! Toen bleek dat Mariska uit Lochem kwamlagen de Hengelo’ers en ik niet in een deuk van het lachen! Dat waseven een heerlijk Tukkers intermezo.
Daarna naar het avondconcert in deprachtige Garnisons Kirke. Daar gebeurde iets heel bijzonders. Zoalsik al eerder schreef zingen de koren vrijwel alleen maar hedendaagsemuziek, vaak van nog levende componisten en veel premiéres.Veel van deze componisten zijn aanwezig op het symposium. Tijdens hetconcert van de Schola Cantorum uit Oslo van gisteren bleek gaandeweghet concert dat van de 7 componisten die geprogrammeerd stonden er 6aanwezig waren. Waaronder Eric Whitacre (zie foto), een jonge hedendaagse, ingternationaal bekende Amerikaanse componis. tDit feit alleenal was een eerbetoon aan dit fantastisch zingende koor onder leidingvan Tone Bianca Dahl. Maar het concert was nog niet afgelopen. hettweede deel werd verzord door het EMO Ensemble uit Finland. Dit koorzingt zelfs uitsluitend hedendaagse muziek. Het koorheeft een hele stevige klank en de moeilijkste muziek wordtschijnbaar moeiteloos gezongen.
Het was eenheerlijk dagje in een zonovergoten Kopenhagen. In een vrij uurtje benik ook nog even naar het Amalienborg gelopen. Het is ook prachtingook om het Operaen van deze kant te zien, pal tegenover de prachtigeMarmorkirken, met daar tussen het plein waaraan de paleizen grenzenen die mooie fontein daar weer tussen.Ook zag ik dat de AmerigoVespucci in de haven lag en de bemanning is dan ook zichbaar enonberispelijk(!) aanwezig in de stad.
