Afgelopen weekend heb ik weer als vrijwilliger bij het Holland Festival Oude Muziek gewerkt. Naast stoelen sjouwen, kaartjes controleren, tassen en deuren bewaken, plaatsenwijzen heb ik een aantal zeer mooie concerten gehoord.
Het festival werd afgelopen vrijdag tussen 18.30 en 19.15 uur geopend met beiaard bespelingen en het Utrechts klokkengilde. Het is fantastisch om door Utrecht te lopen met al dat gebeier! Op pad om het eerste concert te horen: Domus Polyphoniae, polyfonieën in de Dom. Dit concert was als het ware een voorproefje van al het moois dat iedereen nog te wachten staat deze week. Opvallend was dat het ensemble Trigon o.l.v. Margot Kalse al zong terwijl het publiek binnenkwam. Zonder dat er een duidelijke aanwijzing was werd het publiek op een gegeven moment stil en vervolgde Ensemble Organum o.l.v. Marcel Pérès het programma, Niet alls wat dit ensemble zong vond ik mooi, een van de stukken duurde ook veel te lang. Me Naiset & Toorama vond ik zeer verfissend omdat ze op een traditionele manier zongen. Ik had graag meer van ze willen horen. Leo van Doeselaar speelde afwisselend op het grote en kleine orgel. Tot slot zong het Festivalkoor o.l.v. Adrián Rodriguez Van der Spoel het veerstigstemmige Spem in alium waarover ik in de vorige log al schreef. Geweldig om dit stuk eindelijk eens live te horen en het werd op een fantasische manier uit gevoerd.
Op zaterdag trok het festivakoorl door Utrecht op dit motet op verschillende plekken ten gehore te brengen. Het is erg moedig dat men op deze manier het ‘gewone publiek’ in probeert te verassen met deze toch niet direct toegankelijke muziek. Ik vond het dan ook erg spannend hoe de uitvoeringen gingen. Het was te beluisteren in, onder andere in het wonderschonen Pandhof bij de Dom, het Postkantoor en zelfs midden tussen het winkelend publiek van Hoog Catharijne werd gezongen. Vooral deze laatste locatie heeft indruk op me gemaakt. Mensen werden als het ware overvallen door een oase aan rust die deze muziek uitstraalt. Een eindeloze stroom toevallige passanten stonden met open mond op de roltrap even te luisteren en vervolgden daarna al dan niet hun dagelijkse beslommeringen. Opvallend vond ik dat het winkelplein door het talrijk aanwezige publiek en de prachtige klanken als vanzelf tot concertruimte werd getransformeerd.
Zaterdagavond laat in de Pieterskerk was het concert van Diabolus in Musica ook een absolute topper. Ze zongen diverse werken uit de Notre Dame School met een verbluffende perfectie. Het is muziek uit de 12de eeuw maar het doet soms erg modern aan. Onthoudt de namen Leoninus en Perotinus en luister eens naar die wonderlijke muziek.
Karmozijnbes, Pandhof Utrecht
