Oude liefde roest niet

Op woensdag 31 mei geven het personeelskoor en het studentenkoor van de Universiteit Twente samen een concert in het kader van de Cultuurestafette. Het concert begint om 20.00 uur in de Audiozaal van de Vrijhof van de Universiteit. De Kringzingers voeren wereldlijke werken uit van componisten uit de 15e en 16e eeuw. Het Drienerloos Vocaal Ensemble brengt religieuze liederen en duikt daarbij diep in de anonimiteit van de Middeleeuwen. Passende muzikale intermezzi worden verzorgd door het Twents Blokfluitkwartet Meneer Jansen. Op zondag 11 juni zal het concert worden herhaald in de Ariensgedachteniskerk, Hogelandsingel 39 in Enschede. Aanvang 15.00 uur.

Noviteit op dit concert is dat ik voor het eerst sinds ik zo’n 20 jaar geleden gestopt ben met hoofdvak blokfluit op het conservatorium, weer in het openbaar een concert geef met mijn oude liefde: de blokfluit. Het kwartet kwam een blokfluit te kort en ik mocht als invaller mee doen. Na mijn HAVO eindexamen ben destijds ik als blokfluitster op het conservatorium gekomen. Voor de zekerheid ben ik er toen ook schoolmuziek bij gaan doen om een bredere basis te hebben. Blokfluitspelen ging me niet zo moeilijk af maar ik was toch heel erg graag onder de mensen dus van uren lang studeren kwam niet veel toen. Bovendien had ik na verloop van tijd ook al een bejaardenkoor, een kinderkoor en een jongerenkoor. Na het derde jaar heb ik dan ook het hoofdvak blokfluit verruild voor koordirectie, dit tot grote teleurstelling van mijn hoofdvakdocent. Af en toe heb ik daarna nog wel op informele avondjes gespeeld maar nooit meer op een echt concert.

De repetities waren in ieder geval heerlijk. Ik was het spelen nog lang niet verleerd. Hier en daar gaat het nog wat stroef en is de coördinatie in de snelle passages nog niet optimaal maar het gaat prima. Ze hebben me gelijk gestrikt voor een volgend optreden en ik hun!

Wilhelmus

Zojuist was ik via de radio getuige van het Wilhelmus dat live gezongen werd door de groep Replay voor aanvang van de voetbalwedstrijd Nederland- Kameroen. Het is zo ongeveer de lelijkste versie die ik ooit heb gehoord. Brrrr! Een heel akelig arrangement, vals met lange halen gezongen, veel te snel en met heel erg weinig gevoel voor het moment. Jack van Gelder deelde mee dat hij met kippenvel had geluisterd en dat hij het al in tijden niet meer zo mooi had gehoord. Ik hoop dat hij meer verstand heeft van voetballen.

Jongens testen

Het is weer zover. Vandaag heb ik de jacht op nieuwe jongens voor het Stadsjongenskoor geopend. Komende weken ga ik onder begeleiding van een bestuurslid naar alle basisscholen in Oldenzaal en dan mogen de jongens van groep 4 mee doen aan een stemtest. Het jongenskoor is zich er van bewust dat het zeer waardevol is dat ze de scholen mogen bezoeken om jongens te “selecteren”, dit is niet zo vanzelfsprekend. Ik weet zeker dat dit bij draagt aan het feit dat er ieder jaar weer zoveel jongens “instromen”. Kinderen komen vaak niet zelf op het idee dat zingen erg leuk is. Een duwtje in de rug van een dirigent die zegt: “jij kunt heel erg goed zingen!” werpt meestal een ander licht op de zaak. De uitgekozen jongens zijn meestal erg verrast en willen heel graag. Of de jongens nu willen of niet, iedereen doe mee aan de stemtest. Als ik vind dat de jongens goed kunnen zingen worden ze uitgenodigd een openbare repetitie bij te wonen. Pas dan beslissen ze of ze bij het opleidingskoor willen zingen.

Meestal test ik zo’n 100 goed. Van deze 100 komen er 25 opdagen op de openbare repetitie. 20 Jongens besluiten dan lid te worden. In de eerste weken vallen er meestal gelijk 3 af die denken: “Nee, hé, vreselijk!”. In de maanden daarna sneuvelen nog een stuk of 5 jongens die het zingen als activiteit niet leuk genoeg vinden. Van het opleidingskoor 2005-2006 zijn er nu nog 13 over. Dit is best veel. Ik schat dat er zo’n 10 na de zomervakantie doorgaan. In de loop der jaren valt minstens de helft nog af. Ik mag blij zijn als er nog 5 over zijn als ze op de middelbare school zitten. Uiteindelijk besluiten 2 á  3 door te gaan met zingen bij het jongemannenkoor.

Stradivarius

Zo juist hoorde ik op het nieuws dat de politie bij een inval in een bordeel een peperdure Stradivarius heeft gevonden.

Dit doet me denken aan het programma Entertainment Live van Talpa. Ik zapte daar laatst langs toen Evert Santegoeds het had over de verfilming van het boek “Knielen op een bed van violen” . “Dat is toch een boek van Siebelink” zei de blonde presentatice. “Ja” zegt Evert “en het heeft ook al belangrijke prijzen gewonnen”. Zegt de blonde iets als: “Wat goed dat Paul Verhoeven dat gaat doen”. Evert valt haar bij in de trant van “en ik ben ook erg benieuwd hoe hij het gaat verfilmen want knielen op een bed van Stradivariussen is erg ongemakkelijk en wordt erg kostbaar”.

13 mei 2006

Het is al weer 6 jaar geleden dat tijdens de open dag van de muziekschool Winterswijk een telefoontje kreeg van Egbert. Wat gek, dacht ik nog, zou ik nog wat boodschappen moeten doen? Egbert wou me even rustig vertellen dat ik wel eens in een chaos terecht kon komen als ik straks naar huis reed. "Want er is hier een ramp gebeurd!" riep hij met een voor zijn doen hele rare klank in zijn stem. Pas toen hoorde ik de geluiden op de achtergrond van gillende sirenes en brandweerwagens. Er bleek een vuurwerkfabriek te zijn ontploft op een paar honder meter van ons huis. Ik besloot meteen naar huis te gaan en toen ik de muziekschool uit kwam zag ik al de enorme rookpluim. Ik moest toen nog 40 kilometer rijden, de rookpluim tegemoet. Het werd een bizarre tocht waarbij ik ter hoogte van Ahaus ingehaald werd door wel 20 brandweerauto’s en ambulances. Het 4 uur nieuws van radio 1 gaf geen krimp en pas toen ik Enschede naderde kon ik radio Oost ontvangen. Toen hoorde ik een zeer chaotisch verslag ter plekke en dat er zeer waarschijnlijk doden waren gevallen. Ik dacht: hoe kan dat nou in Enschede? Zulke dingen gebeuren altijd ergens anders in de wereld.In Enschede kwam in een bizarre situatie, mensen waren in de war en totaal ontredderd. Het verkeer zat vast, ik heb mijn auto ergens geparkeerd en ben bij een wildvreemde man achter op de fiets gesprongen richting huis. Onder de rood-witte linten door en toen zag ik pas dat overal de ruiten kapot waren. Hoe groot de schade was is me toen niet eens op gevallen. We konden door de rook en stof bijna geen hand voor ogen zien. Ik ben heel even in huis geweest om een allerdaags jurkje te pakken (ik had concert kleding aan) want Egbert wou zo snel mogelijk weg. Hij was bang dat de ammoniak tanken van de Grolsch fabriek het zouden begeven. Een gerucht dat nog uren bleef aanhouden.We zijn op de fiets naar mij broer gegaan om daar koffie te drinken. Uiteindelijk hebben we er een week gelogeerd.

Zie ook hier

Akoestiek

Ben benieuwd of mijn zangjuf het maandag hoort. De akoestiek in mijn mond moet toch verbeterd zijn nu de achterste kies linksboven er uit is. Vanmorgen was het zover. Twee spuiten er in en toen trekken. Geen fijn gevoel. Ik heb de resten van mijn kies mogen aanschouwen en kon toen ook zelf concluderen dat er weinig meer van over was. Lijkt mij maar niets, tandarts zijn…