Stemtesten Stadsjongenskoor

Als dirigent van van het Stadsjongenskoor Oldenzaal ben ik er maar druk mee: het testen van jongens. Huh.. jongens testen? Jazeker! Ieder jaar maak ik bij alle scholen in Oldenzaal de afspraak om alle jongens uit groep 4 een stemtest af te nemen.  Dit doet het Stadsjongenskoor al bijna 95 jaar en wij zijn bijzonder blij dat we deze traditie in stand mogen en kunnen houden.

De jongens zijn vaak reuze nieuwsgierig als ik langs kom. In groepjes van vier gaan ze met mij mee. Spannend! Eerst voeren we een gesprek: hoe heet jij, wat zit je haar leuk, heb je ook een zus die zingt, kan je vader goed zingen en ben je wel fan van Fc Twente. Daarna vertel ik iets over het koor en dat ik jongens zoek die denken dat ze niet willen zingen, maar het stiekum wel heel goed kunnen.

We beginnen met wat rare oefeningen en bewegingen om het ijs te breken. Dat veroorzaakt vaak enorme lachsalvo’s en gaandeweg worden we iets serieuzer. Ik laat ze om de beurt een kort melodietje zingen en bijna zonder uitzondering durven de jongens dat. Daarna zingen we  " Vader Jacob" eerst allemaal apart, daarna met z’n tweeën of drieën en dan samen. Meestal heb ik dan wel gehoord of er jongens bij zitten die het goed kunnen en het best graag willen. Ik geef alle jongens een compliment dat ze goed hebben mee gedaan en dat ze een mooie stem hebben waar ze trots op kunnen zijn.  Ze mogen naar hun klas terug maar de jongens die ik heb uitgekozen moeten dan nog even blijven. Deze jongens vertel ik ze echt talent hebben om te zingen en dat ze op de openbare repetitie mogen komen luisteren.

Deze positieve stimulans levert ieder jaar weer een nieuw Opleidingskoor op. Het afgelopen jaar zelfs een een heel groot koor van zeventien zangers. De ouders van deze jongens ga ik komende weken allemaal bellen om te vragen hoe de jongens bevalt bij het koor. Ik ben benieuwd wie van deze jongens besluit door te gaan met zingen.

Olk092

Het Opleidingskoor tijdens het afgelopen kerstconcert met Alex als dirigent.

De openbare repetitie van dit jaar is op donderdag 25 juni om 16.30 uur in het repetitiegebouw van de St Joseph Harmonie aan de Haverstraat te Oldenzaal.

Zing Magazine: In mijn hemd

Sinds begin dit jaar schrijft ik de columns voor Zing Magazine, een tweemaandelijks vakblad voor (amateur) zangers, dirigenten en docenten. De tweede column is inmiddeld gepubliceerd.

‘Tsjonge, wat een applaus kregen we, het leek wel nooit testoppen’. Fluisterend en giechelend lopen de jongens door de catacomben van hetObceni Dum in Praag de weg terug naar hun kleedkamer. We doen mee aan eenkorenfestival en hebben net een concert gegeven in de prachtige Smetenazaal. ‘Hoordeje dat Bravo na het laatste lied? Hetpubliek ging zelfs staan…’. Met 14 jongens in de leeftijd van 15 tot 25 jaar opconcertreis naar Praag: dat staat garant voor korte nachten, behoorlijkehoeveelheden pils, veel plezier maar dus ook een heel goed concert opzondagochtend! Ik ben beretrots op de heren en ik hoor ze nu bulderend lachenin de kleedkamer naast de mijne. Ik geniet van de opgewonden stemming en ik schopmijn pumps uit. Ik heb het bloedheet, verlos mezelf van de panty en begin metomkleden. Ik sta net in mijn hemd als ineens de deur wagenwijd open gaat: ‘Oh, excusez- moi madame!’ en de man graaitnaar zijn colbert dat op een haakje hangt. Gelukkig heb ik mijn rok nog aan enin mijn gebrekkige Frans zeg ik dat het niet zo erg is. De man gaat over in hetEngels ‘Excellent work you do with your choir!’ . Verbaasd bedank ik hem voorhet compliment en hij gaat verder “You create such a nice relaxed sound withthe boys’. Van de weeromstuit begin ik Duits te praten en hij vervolgt met: ‘Esist so wichtig das Junge Männer singen heutzutage’. Ik besluit, ondanks dat ikschaars gekleed ben, toch maar op ’m af te lopen en hem een hand te geven. ‘You are a conductor too?’ vraag ik uitbeleefdheid. ‘Oh yes, nice to meet you’ zegt de man ‘I’m Denis Rouger, memberof the jury.’ Hij trekt zijn colbert aan, sluit de deur en laat mij sprakeloosachter.