Het 11de World Symposium on Choral Music van 22 tot en met 29 juli 2017 in Barcelona was een geweldige ervaring. Er waren iedere dag meerdere concerten van zeer hoog niveau op de meest geweldige locaties met als hoogtepunt het fantastische concert in de Sagrada Familia op woensdag 26 juli. De twee lezingen over het project Boys, keep on singing! gingen p
rima en waren goed bezocht. De reacties waren opvallend goed en leuke met veel herkenbare verhalen van dirigenten uit de hele wereld. Veel leuke gesprekken gehad met dirigenten uit oa China, Israël, Finland en de VS. De liedbundel Boys, keep on singing! is nu uitverkocht en heeft zijn weg gevonden onder belangstellenden over de hele wereld. Een uittreksel van de lezing is te vinden op de website www.boyskeeponsinging.com of klik HIER.
Het probleem van de verslechterende participatie en positie van jongens en mannen in de koor- en zangwereld is herkenbaar en speelt zich niet alleen af in Europa. Het staat nu ook internationaal op de agenda want ook professor Patrick K. Freer gaf in Barcelona een lezing over Growing the Population of Male Singers: Boys Tell Us How tijdens het World Symposium. Wij kunnen wel denken dat de situatie in andere landen beter is omdat daar op scholen veel meer gezongen wordt maar toch is dat maar ten dele waar. Er is iets in de benadering van het zingen dat het als groepsactiviteit niet aantrekkelijk (meer) maakt voor jongens. Ook Patrick Freer benadrukt dat de beleving van het zingen en de ontwikkeling van de zangstem bij jongens anders is dan die van meisjes en dat we misschien op de eerste plaats moeten toegeven dát dit zo is.
Geheel toevallig lanceerde Sire tijdens mijn verblijf in Barcelona de campagne Laat jij jouw jongen genoeg jongen zijn? Een spannend onderwerp omdat ik weet dat wanneer het onderwerp ‘jongensgedrag’ maar even op radio of TV komt dit altijd veel negatieve reacties oproept en er vaak zelfs nogal lacherig en denigrerend over wordt gesproken. Ook nu weer waren de reacties uitgesproken negatief. Het is blijkbaar moeilijk bij dit onderwerp de vinger op de zere plek te leggen en duidelijk te maken waren het écht om gaat. Want ondertussen blijven de schoolprestaties van de jongens achter op die van de meisjes en vertonen ze vaker gedrags- en/of ontwikkelingsproblemen. In een gesprek met Patrick Freer vertelde hij me dat óók in de VS dit een big issue en hij zeker een relatie ziet in hoe wij (professionals) met de jongens omgaan en hun participatie in groepsactiviteiten zoals zingen in een koor.
Uit: TCTubantia. Klik voor een leesbare vergroting.
In Barcelona was ik veelal onder gelijkgestemden en werd de jongens/meisjes discussie heel wat genuanceerder gevoerd. De participatie van jongens in de koor- en zangwereld is immers inmiddels zo slecht dat men zich wel in het onderwerp moet verdiepen anders kunnen we over pakweg 25 jaar niet meer in een gemengde bezetting zingen. Een rondje op de Expo in Barcelona liet dan ook een interessante ontwikkeling zien. Een aantal uitgevers van bladmuziek heeft inmiddels voorzichtig wat bundels met liederen voor ‘Changing Voices’ en tweestemmig (jonge) mannenkoor op de markt gebracht (daar over later meer). Een absolute niche in de wereld van de bladmuziek maar waar grote behoefte aan is. Misschien stimuleert deze nieuwe bladmuziek dirigenten en docenten meer specialistische pedagogische en didactische aandacht te besteden aan jongens en de ontwikkeling van hun stem.
Ik heb in ieder geval een mooi certificaat overgehouden aan het 11de World Symposium on Choral Music in Barcelona en een ervaring om nooit te vergeten. Ik hoop snel op een vervolg voor Boys, keep on singing!
