Auteur: admin

Geplaatst op

Eerste repetitie na de vakantie.

Vandaag weer de eerste repetitie van het Stadsjongenskoor gehad. Ik ben vandaag in ieder geval zeer tevreden over de inzet van de jongens. We gaan immers een spannende tijd tegemoet met de viering van ons 90 jarig bestaan op zondag 9 oktober. Hou deze vorm vast jongens!!!

Ik uren en dagen zitten puzzelen en heb het programma grotendeels klaar. Maar ik merkte vandaag al dat ik er hier en daar toch nog wat aan moet sleutelen. De jongensstem in van nature aan verandering onderhevig en als je sommige jongen na 6 weken ineens terug ziet en hoort…

We hebben ons heel wat ‘op de hals’ gehaald door het concert op twee verschillende plekken te gaan geven. Voor de pauze zingen we in de Plechelmus Basiliek en na de pauze in de Stadhuishal. Dit brengt logistiek nogal wat problemen met zich mee maar die gaan we de komende weken allemaal oplossen!

Voorlopig gaan we vol goede moed er tegen aan!

Geplaatst op

Vliegende start Kringzingers.

Vandaag heeft het personeelskoor van de Universiteit Twente (UT) De Kringzingers weer haar eerste repetitie van het seizoen gehad. Ondanks het warme weer is het koor is vol enthousiasme van start gegaan. Dit moet ook wel, we hebben immers over 3 repetities al weer een kort optreden in Lonneker. Het ging boven verwachting goed allemaal en de bedoeling is dat we dit hele jaar vol te houden.

Het gaat een spannend en leuk seizoen worden. Het koor bestaat dit jaar 15 jaar en viert dit met een concertreis naar Schiermonnikoog en een lustrumconcert. Een bijzonder cadeau hebben we al gehad: het College van Bestuur van de UT wist het koor op waarde te schatten en gaf haar een financiële impuls om een CD op te nemen. De opnames waren voor de zomervakantie, evenals echte fotosessie voor het hoesje en nu is het wachten totdat ik komende week de opnames mag beluisteren en het afmixen kan beginnen.

Vandaag konden we de dummy van de CD bewonderen d.w.z. het hoesje en het boekje gemaakt door bureau communicatie van de UT. Het ziet er allemaal zeer professioneel uit. De CD zal tijdens het lustrumconcert gepresenteerd worden.

De leden van de Kringzingers vroegen zich vandaag af waar ze mijn web-log konden bewonderen. Nou hier dus.

Geplaatst op

Holland Festival Oude Muziek (2)

Afgelopen weekend heb ik weer als vrijwilliger bij het Holland Festival Oude Muziek gewerkt. Naast stoelen sjouwen, kaartjes controleren, tassen en deuren bewaken, plaatsenwijzen heb ik een aantal zeer mooie concerten gehoord.

Het festival werd afgelopen vrijdag tussen 18.30 en 19.15 uur geopend met beiaard bespelingen en het Utrechts klokkengilde. Het is fantastisch om door Utrecht te lopen met al dat gebeier! Op pad om het eerste concert te horen: Domus Polyphoniae, polyfonieën in de Dom. Dit concert was als het ware een voorproefje van al het moois dat iedereen nog te wachten staat deze week. Opvallend was dat het ensemble Trigon o.l.v. Margot Kalse al zong terwijl het publiek binnenkwam. Zonder dat er een duidelijke aanwijzing was werd het publiek op een gegeven moment stil en vervolgde Ensemble Organum o.l.v. Marcel Pérès het programma, Niet alls wat dit ensemble zong vond ik mooi, een van de stukken duurde ook veel te lang. Me Naiset & Toorama vond ik zeer verfissend omdat ze op een traditionele manier zongen. Ik had graag meer van ze willen horen. Leo van Doeselaar speelde afwisselend op het grote en kleine orgel. Tot slot zong het Festivalkoor o.l.v. Adrián Rodriguez Van der Spoel het veerstigstemmige Spem in alium waarover ik in de vorige log al schreef. Geweldig om dit stuk eindelijk eens live te horen en het werd op een fantasische manier uit gevoerd.

Op zaterdag trok het festivakoorl door Utrecht op dit motet op verschillende plekken ten gehore te brengen. Het is erg moedig dat men op deze manier het ‘gewone publiek’ in probeert te verassen met deze toch niet direct toegankelijke muziek. Ik vond het dan ook erg spannend hoe de uitvoeringen gingen. Het was te beluisteren in, onder andere in het wonderschonen Pandhof bij de Dom, het Postkantoor en zelfs midden tussen het winkelend publiek van Hoog Catharijne werd gezongen. Vooral deze laatste locatie heeft indruk op me gemaakt. Mensen werden als het ware overvallen door een oase aan rust die deze muziek uitstraalt. Een eindeloze stroom toevallige passanten stonden met open mond op de roltrap even te luisteren en vervolgden daarna al dan niet hun dagelijkse beslommeringen. Opvallend vond ik dat het winkelplein door het talrijk aanwezige publiek en de prachtige klanken als vanzelf tot concertruimte werd getransformeerd.

Zaterdagavond laat in de Pieterskerk was het concert van Diabolus in Musica ook een absolute topper. Ze zongen diverse werken uit de Notre Dame School met een verbluffende perfectie. Het is muziek uit de 12de eeuw maar het doet soms erg modern aan. Onthoudt de namen Leoninus en Perotinus en luister eens naar die wonderlijke muziek.

Karmozijnbes, Pandhof Utrecht

Geplaatst op

Holland Festival Oude Muziek

Morgen gaat het Holland Festival Oude Muziek van start in Utrecht. Jarenlang heb ik daar als vrijwilliger gewerkt om te helpen met de kaartverkoop, het inrichten van de verschillende locaties, het bewaken van deuren en mensen de plaatsen te wijzen. Het was een geweldige tijd, erg gezellig, hard werken en je stak er nog wat van op ook. Na er een paar jaar uit te zijn geweest ben ik vorig jaar weer een weekendje wezen helpen en ik moet zeggen dat het ook dit jaar weer erg kriebelt om te gaan. Ook dit jaar zijn er weer zo’n 100 concerten te beluisteren in Muziekcentrum Vredenburg en andere historische locaties in Utrecht.

Thema dit jaar is Tien eeuwen polyfonie en gezien de uitslag van de huidige poll vrees ik dat ik voor de bezoekers van mijn log even moet uitleggen wat polyfonie is. Letterlijk betekent het ‘veelklinkend’. Het is een meerstemmige compositietechniek waarbij aan de melodiën een grotere expressieve waarde wordt toegekend dan aan de akkoorden. De melodieën zijn onafhankelijk, vallen na elkaar in en imiteren elkaar dan op verschillende manieren. Bijna iedereen zal wel eens op deze manier hebben geprobeerd te zingen: in canon. Componisten verzonnen echter de meest ingenieuze imitaties, een paar tonen hoger of lager, omgekeerd of gespiegeld. Ook werd het een sport om zo meerstemmig mogelijk te schrijven. Een absoluut hoogtepunt op het gebied van de polyfonie is het 40 stemmige motet Spem in alium nunquam habui van Thomas Tallis. Op zaterdag 27 augustus zal vanaf 12.00 uur dit motet op verschillende locaties in Utrecht worden uitgevoerd, door een speciaal festivalkoor onder leiding van Adrián Rodriguez Van der Spoel .

Als jonge conservatoriumstudent heb ik ook eens gewerkt op een oude muziek festival in Oxford en daar was ik toen zo gefascineerd door de omvang van de partituur dat ik die meteen gekocht heb. Uitgevoerd heb ik het nog nooit, misschien komt dat er ooit van. Je moet je dan voorstellen dat je een opengeslagen partituur van 50 cm hoog en 70 cm breed voor je hebt liggen. Voor je staan dan acht (!) vijfstemmige koren, die ook nog eens polyfoon zingen.

Kijk ook eens op deze site.

Geplaatst op

Hulde aan het mappenteam!!!!!!

Na maandag met het thema “Nee” een afsluitende muzikale avond van het Kamertjeskoor te hebben genoten, gisteravond de meest waanzinnig lekkere gerechten te hebben gegeten bij de afsluitende gezellige muziekavond van de Kringzingers, was het vandaag tijd voor het Stadsjongenskoor met de tweede grote afsluitende mappenopruimdag. Afgelopen maandag had ik de jongens van het mappenteam al uitgedaagd mappen te controleren op volgorde en volledigheid. Na de eerste map een glas cola, na de tweede een snoepje, na de derde een koekje, na de vierde nog een glas cola…. en toen waren we klaar!!!!

Vandaag moesten hopla alle kratten met mappen weer uit de kelder worden gesjouwd, de nieuwe indexen er in, de naamplaatjes en, oef wat een werk, de mappen voor het aankomende opleidingskoor moesten op de valreep ook nog gemaakt worden. Met de radio op 10, de jongens op 20, cola en sinas in de aanslag, snoepjes onder handbereik en als apotheose een waterijsje hebben we bergen werk verzet.

Het mappenteam heeft dit jaar fantastisch werk gedaan. Zo goed zelf dat we de klus klaar hebben. Andere jaren moesten we in het begin van het schooljaar nog buffelelen om het af te krijgen maar nu niet. Mijn oren tuuten wel na van al het gekwebbel, gejoel, gezang (!) en ander gedoe maar dat neem ik voor lief.

Tim, Jeroen, Gabriël, Gijs, Ruben, Casper, Jan, Floris, Patrick, Jedda, Ruud* Job, en iedereen die ik vergeten ben, bedankt en een hele fijne vakantie!

* Ruud was wel heel erg vaak met iets wat leek op een gamboy bezig……. maar ok hij heeft ook 1 map af gekergen

Geplaatst op

Muziekmiddag Stadsjongenskoor 7 juli 2005

Donderdag 7 juli was het dan eindelijk zover. Het Stadsjongenskoor hield een muziekmiddag ter afsluiting van het seizoen. Iedereen die een instrument kon spelen of een lied wou zingen dat niet tot het standaard repertoire van het jongenkoor behoorde kon zich opgeven.

Wouter beet het spits af en speelde een wervelend stuk van Seitz op viool. Zijn moeder begeleidde hem aan de piano wat geen gemakkelijke klus was met twee gekneusde vingers! Daarna tracteerde Gijs ons op een perfecte vertolking van een zomers Jingle Bells. Gijs heeft nog maar een paar maand blokfluitles en als je dan al voor publiek durft te spelen dan vind ik dat erg knap. Net als Sorin, die ook een van de jongsten van het koor is. Ook hij had ook het lef om al na een paar maand gitaarles de Drunken Sailor te laten horen. Alhoewel het lied over een dronken zeeman gaat, liet Sorin een heel standvastige melodie horen. Hierna was het tijd voor pianoklanken. Tom heeft nog maar anderhalf jaar pianoles en speelt nu al etudes van Duvernoy. Hij kon niet kiezen welke van de twee etudes hij wou voorspelen en heeft ze daarom maar allebei voorgespeeld. Knap hoor! Daarna waren de wat oudere jongens aan de beurt en een van de Jesse’s speelde Mad world op de piano. Jesse mag dan wel wat ouder zijn, maar hij heeft nog maar een paar maand pianoles! Hij schijnt door de boeken heen te vliegen en dat was duidelijk te horen. Dat Patrick al geruime tijd gitaarlessen volgt was wel duidelijk Hij speelde High Jive, een stuk met veel tempo wisselingne en moeilijke ritmes. Jeroen zette de tent op de kop met Final Countdown op keyboard. Jeroen gaat helemaal op in zijn spel en weet het publiek goed te boeien. Jaap en zijn broer Ruud brachten samen een lied van Lennard Cohen en Pink Floyd. Voor mijn zeer herkenbare liederen die ik woord voor woord mee kan zingen. De uitsmijter van de middag werd vertolkt door Steven, Floris, Ruud en Jedda. Met veel passie en toneelspel zongen ze een lied van Andre Hazes

Met bloed, zweet en tranen
Zei ik rot hier nu maar op
Met bloed, zweet en tranen
Zei ik vrienden, dag vrienden de koek is op

Het was een toepasselijk einde van de dag en het zangseizoen.

Geplaatst op

Stadsjongenskoor bezoekt Amsterdam

Vandaag heeft het Stadsjongenskoor haar jaarlijkse uitstapje gehad. Zo kwam het dat ik vanmorgen om 9.00 uur al in een trein met 36 kwetterende jongens en 14 onrustig rondkijkende begeleiders richting Amsterdam ging. Op naar Nemo! Dit bleek een schot in de roos. Urenlang hebben de jongens zich vermaakt met allerlei proefjes, een 3d film, een heus lab waar ze zelf plaksel of een pen konden maken, rare zeepbellen, watertoestanden, een ballenfabriek en nog veel meer.Na Nemo kregen de jongens een kleine rondwandeling door de Jordaan en ging het richting Dam. Op een gegeven moment sloegen de kooroudsten en hun begeleiders linksaf! Zij hadden een alternatieve educatieve route waarover nog lang nagepraat gaat worden. Een van de begeleiders wist er goed de weg, dat stemt tot nadenken… De jongens hebben echter ook nog wel bloten billen gezien hoor! Op weg naar het station was er ook nog een tent waar de dames in string op tafel stonden te dansen. De deuren stonden open en ze konden rekenen op flink wat gejoel van de jongens. Terug naar Oldenzaal met de trein waar het wemelde van de rode petjes van TC Tubantia, waarvoor mijn hartelijke dank!

Geplaatst op

Concert van het Stadsjongenskoor

Vandaag concert gehad van het Stadsjongenskoor en Jongemannenkoor Oldenzaal. Aan de piano zat Aartje Disberg en Egbert van Hattem, tenor en Ivette van Laar, sopraan zongen solo. Verdere medewerking werd verleend door het Neuenhauser Knaberchor uit Duitsland o.l.v. Armanda ten Brink.

Alle warmte was nog niet echt uit het Stadhuis verdreven maar het was er toch goed toeven. Het concert liep gesmeerd. Ik had al vaker met Armanda samengewerkt en het is altijd feest om met haar te mogen werken. Het was een afwisselend programma, misschien wel iets te lang voor mijn mening maar daarover kun je met me van mening verschillen. De jongens hebben goed gezongen. Voor een aantal jongens was het een vuurdoop omdat dit hun eerste grote concert was en dat is even wennen!

Het is altijd een hele toer om de tekst van liederen uit het hoofd te leren. We zij daar redelijk in geslaagd alhoewel dat altijd weer beter kan! Het zingen in de Stadhuishal is me erg goed bevallen. Ik vind de akoestoek erg goed, ik kan goed communiceren met de pianiste en je kunt er een mooie opstelling maken. Het Neuenhauser Knabenchor heeft een typische Duitse klank die ik zeer kan waarderen! Het heeft echt body zonder vlak te worden. De koren hebben ook samen gezongen en ik vond het echt een uitdaging. De solisten hebben zeer goed gepresteerd!

Op deze foto ziet u, kooroudste, spreker, solist, bas, leraar, spreker, bierliefhebber, schrijver, Jaap die ook niet te beroerd is na het concert ook met stoelen te slepen naderhand: een voorbeeldig koorlid!

Daarna smaakte het wit bier heerlijk op het terras bij café de Engel en de zeebaars bij Farris was voortreffelijk!

Klik hier voor de recensie.

Geplaatst op

Vlucht of vrijheid

Gisteren heb ik met het Oost Nederlands Kamertjeskoor een concert gegeven in het Johanneskerkje te Twekkelo. Het is een piepklein kerkje in een schitterende omgeving. De concercommissie had dit gegeven aangegrepen om het publiek uit te nodigen vooraf het concert een wandeling te maken. Na de wandeling kon men koffie of thee drinken en genieten van lekkere zelfgebakken taarten, koeken e.d. Als iedereen bijgekomen was van de wandeling kon men dus naar het concert luisteren en daarna was er weer gelegenheid voor lekkere hapjes en een drankje. Een compleet avondje uit dus. Sportief, cultuur en nog culinair ook. Dit bleek enorm aan te slaan. Het was prachtig weer, er kwamen veel wandelaars en tot ons genoegen zat de kerk zo vol dat het koor tijdens het instrumentale intermezzo buiten in het gras heeft gezeten/gelegen.

Het koor heeft zeer goed gepresteerd, al ben ik als dirigent meestal niet helemaal tevreden. De voorbereiding voor dit concert had wat beter gemogen van mij en dit was voor mij merkbaar. Het doorsnee publiek zal hier niet veel hinder van gehad hebben.

Thema van het concert was: Vlucht of vrijheid, componisten vlak voor en na de tweede wereldoorlog. De periode rond de tweede wereldoorlog heeft veel componisten zwaar getroffen. Een aantal Joodse componisten zag het gevaar aankomen en wist te vluchten naar o.a. Amerika, anderen konden onderduiken of overleefden het concentratiekamp. Velen overleefden de oorlog helaas niet. Nederlandse componisten die hun vak wilden blijven uitvoeren moesten zich melden bij de Kulturkammer en Duitse componisten die een enigszins kritische houding aannamen werden in hun werk belemmerd.

We zongen een aantal liederen uit het Mörike-Chorliederbuch van Hugo Distler (1908-1942). De teksten Mörike hebben veel ritmiek en leggen een relativerende, soms bijna ironische manier van denken aan de dag. Dit trok Distler erg aan en hij maakt het ook hoorbaar. Distlers muziek werd echter door het nazibewind gestigmatiseerd als “ontaarde kunst”. Hij kon de zware werkdruk, het gevoel dat zijn composities niet werden gewaardeerd, zijn ontzetting over de politieke toestand en de dreigende oproep voor militaire dienst niet aan en maakte in 1942 een einde aan zijn leven. Hierna zongen we liederen uit de Chansons françaises van Francis Poulenc (1899-1963), het “enfant terrible de la musique franiçaise”. Prachtige muziek heeft Poulenc geschreven, helaas niet voor ieder koor toegankelijk want het is vaak erg moeilijk. We zongen ook een viertal liederen van Paul Hindemith (1895-1963)op teksten van Rilke. Prachtige impressies zijn het. Ook Hindemith ontkwam dan ook niet aan de lastercampagnes van de kant van het nationaal-socialisme. Tot 1938 hield hij het in Duitsland vol waarna hij uiteindelijk in 1940 zijn vrijheid zocht in de Verenigde Staten. Cecil Effinger (1914-1990) en Charles Villiers Stanford (1852-1924) Hadden weinig met het thema te maken maar pasten qua muziek mooi in het plaatje. Tot slot werd het publiek getrakteerd op The Valse van Ernst Toch (1887-1964) een Joodse componist die voor het uitbreken van de oorlog wist te vluchten naar Amerika. The Valse is een spectaculair spreekkoor met begeleiding van slagwerk. Het publiek wist dit stuk zeer te waarderen.

Yannick Bergevoet, de slagwerker, speelde als instrumentaal intermezzo twee stukken op marimba. Het publiek, het koor en ik waren zeer onder de indruk van zijn spel. Het was ook erg leuk om met hem samen te werken. Yannick is 2de jaars student klassiek slagwerk aan het Conservatorium te Enschede.

Geplaatst op

Repetitie Jongemannenkoor Oldenzaal

Net zoals vorige week moest Jong Nederland voetballen op woensdag en dan zul je altijd zien: alle jongemannenkoorleden waren er! Rik, Rik en Rolan hebben de afgelopen weken erg hard hun best gedaan om de tweede tenorpartij onder de knie te krijgen. Dit betekende vaak de partijen overnieuw zingen en alle opmerkingen van mij geduldig verwerken. Ik vind dat ze een geweldige ontwikkeling hebben doorgemaakt. Het zijn drie jongens die nog niet zo lang “de baard in de keel” hebben en dus niet meer in het jongenskoor kunnen zingen. Vroeger werd er gezegd dat deze jongens een jaar niet mochten zingen maar daar hou ik mij in ieder geval niet aan. Je moet een band met deze jongens blijven houden en dat kan niet als je ze een jaar uit het oog verliest. Wat mij betreft zingen de jongens zo lang ze kunnen hoog mee in het jongenskoor en als ze er echt aan toe zijn maken ze de stap naar het jongemannenkoor. Hier zingen ze eerst de eerste of tweede tenorpartij en krijgen ze een heleboel aanwijzingen hoe ze hun “nieuwe” stem moeten behandelen. Dit betekent dat ze heel veel techniek te verwerken krijgen. In het begin hebben ze vaak erg veel moeite met de registerwisselingen maar dat is na een paar weken verleden tijd.

Van de andere, oudere jongemannenkoorleden krijgen ze een heleboel “levenswijsheid” mee. Hierover zal ik maar niet te veel vertellen anders moet ik een 18+ status aanvragen.