World Symposium on Choral Music (4)

Het vierde gala avondconcert was weer erg bijzonder qua samenstelling. Het Libanese Fayha National Choir zong uitsluitend werken die ik niet kende.  Het was echt heel fascinerend om naar te luisteren. Oer-oude melodieën gearrangeerd voor gemengd koor maar dan ook inclusief de kwarttonen en met behoud van de stijl. Nieuwsgierig? Klik HIER

Fayha National Choir

Wat dat betreft was het optreden van het Taipei Philharmonic Chamber Choir weer een hele andere ervaring. Ook dit koor zong ook veel werken van eigen bodem en op een zeer hoog niveau. Maar je hoort toch ook in bijna elk stuk een westers sausje of was het in ieder geval zoeken naar wat eigenheid. Maar misschien ben ik toch meer gewend aan de Aziatische klanken dan die uit het Midden Oosten. Opnames van dit koor zijn ook goed te vinden. Luister HIER naar een opname van het O Salutaris van de Japanse componist Ko Matsushita 2 jaar geleden. Waarbij het koor ‘gewoon’ door zingt tijdens een aardbeving.

Taipei Philharmonic Chamber Choir

Het optreden van laatste Leioa Kantika Korala was echt sensationeel. Ik had de dirigent Basilio Astulez Duque vorig jaar al aan het werk gezien tijdens Europa Cantat Junior in Vilius (Lit) en was erg benieuwd naar zijn eigen jeugdkoor. Zijn manier van repeteren is echt weergaloos interessant. Hij integreert het tijdens instuderen van het repertoire, tegelijk een flinke portie zangtechniek, de muzikale afwerking én de choreografie. Hij is veeleisend maar dermate boeiend dat de jongelui een super focus creëren op het geheel. Het resultaat is een fascinerend goed vloeiend geheel waarbij koorregie echt naar een hoger niveau wordt gebracht. Iedere beweging volgt de muziek en is op z’n plaats. Echt een mooi recent voorbeeld kon ik niet vinden maar dat zal ongetwijfeld met de coronajaren te maken hebben. Maar er zijn genoeg opnames te vinden waaronder DEZE.
Leioa Kantika Korala

World Symposium on Choral Music (3)

De Expo van het WSCM is echt smikkelen en smullen voor de koordirigent! Diverse uitgevers zijn er met hun nieuwste edities voor koor en je kunt componisten en korenorganisaties ontmoeten uit de hele wereld. Het was dit keer niet zo’n grote Expo maar het was erg leuk om de uitgevers weer eens te spreken met wie ik doorgaans alleen maar mailcontact heb voor ZINGmagazine. De rubriek Verse Noten is weer goed gevuld voor de komende edities met publicaties van Hal Leonard, Carus en Oxford University Press.

Wat erg gaaf is aan met name de avondconcerten is dat meerdere koren vanuit verschillende delen van de wereld achter elkaar optreden. Het  verschil in stemgebruik, de taal en compositie is dan mooi te horen en het geeft een fascinerend inkijkje in de koorcultuur van de verschillende continenten. Het was erg interessant om de Batavia Singers uit Indonesië te horen met hun heldere koorklank en een toch wat ingetogen manier van performen. Daarna de Georgia State University Singers uit de Verenigde Staten met een veel voller stemgebruik en hier en daar heerlijk over de top neergezet. Orféon San Juan Bautista uit Puerto Rico zong warm, gepassioneerd en swingend. Maar alle koren op een hoog niveau. Het was echt genieten!

Batavia Madrigal Singers

Georgia State University Singers

Orféon San Juan Bautista

World Symposium on Choral Music (2)

Iemand vroeg me, wat voor soort koren kom je daar zoal tegen?  Ik moest daar wel even over nadenken omdat het me eigenlijk niet zoveel uitmaakt wat voor soort koren het zijn. Want bijna alles wat je hoort is op zo’n een super hoog niveau en de koren/ensembles zingen voornamelijk voor mij onbekende muziek en dat maakt het hele gebeuren machtig interessant. Daarnaast is het een geweldige manier om een stad als Istanbul te bezoeken en te ondergaan.  Het is gewoon een heel ander soort ‘toeristische ervaring’. Al de eerste avond werd ik overvallen door het fantastische uitgaansleven in de wijk Beyoglu waar ik logeer, de terrassen, het heerlijke eten, de gastvrijheid en vooral de live muziek. Ik kom nog steeds ogen en oren tekort want het is hier overweldigend mooi. En als je ‘s avonds na het laatste concert rond 23.00 uur weer buiten staat lijkt het wel nóg drukker op straat.

Het Atatürk Cultural Centre waar de meeste concerten zijn, de Expo, lezingen en  masterclasses, is echt mega groot. Zo groot dat ik ook binnen zeker een week nodig heb om de weg te leren kennen. Het gebouw heeft verschillende  concertzalen, winkels, een bioscoop, café’s enz. Daarnaast werken verschillende andere locaties in de wijk Beyoglu onder de vlag van het Atatürk Cultural Centre en ook daar zijn veel concerten tijdens het WSCM te horen. Een mooie manier om in ieder geval deze wijk van Istanbul een klein beetje beter te leren kennen.

Tijdens het openingsconcert zong het Turkish State Choir en het Estonian Philharmonic Chamber Choir in een uitverkochte Opera Hall (2500 mensen). Een prachtige zaal met een prima akoestiek!  Het was een hele interessante ontmoeting tussen twee koren. Het Turkse koor eindigde haar optreden op een heel bijzondere wijze namelijk met het Agnus Dei  (1967) van Barber. Het antwoord van het Estonian Philharmonic Chamber Choir was niet mis te verstaan. Zij zongen als laatste het ook nu weer erg actuele werk het Raua needmine (1972) van Veljo Tormis. Over ijzer en wat de mens daar in staat is mee te doen…. de vloek. Voor wie dit werk niet kent ga, luisteren en zoek een vertaling op van de tekst.

Turkish State Choir

Estonian Philharmonic Chamber Choir

World Symposium on Choral Music (1)

Voor het eerst sinds 2016 weer naar een World Symposium on Choral Music en dan nog wel in het mooie en overweldigend grote Istanbul. De taxirit van het  vliegveld naar het hotel duurde gisteravond al bijna twee uur. We zitten in een eenvoudig hotel maar wel op loopafstand van het Atatürk Cultural Centre waar de meeste activiteiten plaatsvinden. Uiteraard komen we op nog veel meer mooie concertlocaties zoals in de kapel van de St Antony Church of Padua  waar we vanmiddag al even een kijkje namen.

Naast veel concerten, lezingen en workshops gaan we ook weer fijn netwerken en naar de Expo op zoek naar nieuwe bladmuziek en andere leuke wetenswaardigheden.

Tiels Mannenkoor in Oudenbosch

Als je met je koor nog een een keer een leuk én informatief uitje wilt organiseren dan is de Basiliek in Oudenbosch echt een aanrader.

Het Tiels Mannenkoor werd ontvangen in de crypte met koffie/thee en een gebakje en kon daarna een uurtje in de basiliek zingen. Het was fantastisch om de zeer ruime akoestiek te ervaren. Het vergde wat aanpassingsvermogen maar we hadden ook passende muziek uitgezocht, dus kwam ook wel goed.

Daarna volgende een rondleiding in de basiliek waarbij ook de recente geschiedenis van katholiek Nederland en de symbolieken werden meegenomen. Na de lunch was er een rondleiding in de directe omgeving van de basiliek. De rondleidingen waren echt heel deskundig, boeiend en zeer de moeite waard.

Aan het eind van de dag gaven de mannen een kort openbaar optreden waarbij ook nog wat mannen van het Oudenbosch Mannenkoor aanschoven.

Geweldige dag!

Matthäus Marathon Stadsjongenskoor

Ieder jaar is het weer spannend. Hoe gaan de jongens van het Stadsjongenskoor alle Matthäus-Passionen beleven? Gaan de jongste jongens de koralen goed zingen en uit het hoofd? Kunnen de puberjongens in maart-april nog bij de hoogste noten!? Wordt er niemand ziek of zijn er andere calamiteiten waardoor jongens niet mee kunnen doen?

Maar vooral: nu na de corona lockdowns… hoe gaan de jongens het sowieso doen. De meeste jongens zongen vorig jaar voor het eerst mee na twee jaar coronastilte. En dit jaar hebben we weer zeven nieuwe jongens! Daar zijn we super blij mee maar ze moeten ook meteen allemaal aan de bak! Want we hebben weer ervaring nodig in het koor.

Het is een topdrukte voor het Stadsjongenskoor met maar liefst 6 Matthäus- Passionen en een generale repetitie. Maar het gaat super goed! Ik ben trots op alle jongens maar neem vooral mijn petje af voor de allerjongsten waarvan de jongste 7 jaar is. Een knappe prestatie om dit allemaal vol te houden.

Wat een feest om dit weer mee te mogen maken! Afgelopen weekend zongen we in Enschede, Oldenzaal en Zwolle olv Reinhard Goebel mmv Consensus Vocalis en Phion. Met name in Oldenzaal is het voor de jongens én publiek een ware happening omdat de jongens bij het orgel op de koorzolder staan en zo de hele Plechelmusbasiliek vol mogen zingen. Ik sta dan in het middenschip te dirigeren om eea in goede banen te leiden. Prachtig om te doen!

Foto: Francis Faas

ZINGmagazine 109

ZINGmagazine 109 was weer een pracht editie met niemand minder dan Ellen ter Damme op de cover! Maar uiteraard ook weer met de Passiebarometer 2023 en vele concert- en meezingtips!

Voor iedereen een stralend 2023!

Het jaar 2022 begon nog in een lockdown maar al snel mocht ik weer met de koren op 1,5 meter repeteren. Dat klinkt als ver weg maar dat voelde toen als een bevrijding! Zou het nu qua werk dan dan eindelijk weer richting’ normaal’ gaan in 2022? Mijn mannenkoren lieten de kans om te repeteren niet aan zich voorbij gaan en huurden ruimtes waar ze op afstand konden repeteren. Dit betekende dat ik februari weer redelijk ‘normaal’ aan het werk was. In maart kwam ook al snel het nieuws dat we ook zonder de anderhalve meter aan de slag konden, dus ook de Matthäus-Passionen gingen weer door voor het Stadsjongenskoor Oldenzaal. Dat was spannend na zo’n lange tijd, maar wat ging het geweldig!

Voor Boys, keep on singing! begon ook het vertrouwen te groeien en we konden in juni eindelijk het Jongenskorenfestival organiseren. Tijd voor een nieuw begin! Afgelopen zomer ging ik naar Vilnius naar het festival Europa Cantat Junior en deed weer veel inspiratie op voor het nieuwe schooljaar. Dat was ook weer  geweldig!

Na de zomervakantie kwamen alle koren weer in hun element. Zowel het Tiels Mannenkoor als het Koninklijk Zutphens Mannenkoor hadden een jubileum in te halen. Jong Vocaal Twente maakte een doorstart en ook het Stadsjongenskoor had heel wat stemtesten in te halen om weer aan ledenwerving te doen. Daarnaast begon ik het Elster Mannenkoor beter te leren kennen waar ik sinds januari ook dirigent van was.

Al deze koren hadden de afgelopen maand ook nog eens kerstconcerten. Acht op een rij, met voor mij als grande finale met een fikse verkoudheid de kerstdagen in.  Wat een jaar was 2022!