De 38 jongens van het Stadsjongenskoor zijn momenteel heel erg druk met het repeteren voor de opera Boris Godunov. Binnenkort zullen ze dit werk samen met de Nationale Reisopera en het Gelders Orkest onder leiding van Vasily Petrenko in heel Nederland opvoeren.
Met zo’n grote groep jongens meedoen aan zo’n grote productie vergt een hele andere aanpak dan een gewoon concert geven. De eerste twee repetities waren een ware cultuurbotsing. Een groep van 38 jongens brengt best veel lawaai met zich mee. Ik ben daar wel aan gewend maar de mensen van de opera schrokken zich een hoedje. De jongens moesten in het begin heel erg wennen aan alles liep ook het zingen ging niet meteen goed. Zelf wist ik ook niet goed hoe ik me moest opstellen. Moet ik nu alles overlaten aan de mensen van de opera, wat is mijn rol? We hadden heel wat te leren. Na twee keer wisten de jongens dat ze tijdens de repetities muisstil moesten zijn en wist ik dat ik me heel direct moest profileren als leider van de groep. Het is heel erg hard werken voor iedereen! De jongens zullen straks in twee groepen door Nederland touren. Alle scene’s moeten dus twee maal gerepeteerd worden…
De meeste repetities zijn regie-repetities. Tijdens deze repetitie leren de jongens wat ze moeten doen op het grote podium. Hoe moet je opkomen, waar moet je zitten, op welk moment staan, wanneer naar voren lopen, welke beweging maak je tijdens het zingen, hoe loop je terug, nee toch weer naar voren, hoe lach je zonder geluid, hoe maak je rare bewegingen en dan ook nog zingen!
De repetities waren overwegend in het gebouw van de Reisopera in Enschede. Dit betekende dat de jongens steeds van Oldenzaal naar Enschede moesten komen. Af en toe hadden ze een muzikale repetitie met z’n allen maar meestal werd er gerepeteerd in twee groepen aan de scene ‘s. Niet alleen de jongens zijn druk met de opera, ook de ouders van de jongens zijn druk met voortduren hun week -en dagindeling om gooien. In het theater gaat het heel anders dan in de koorwereld. Zo strak als onze planning is, zo flexibel moet je zijn bij de opera. Voordurend worden de repetitiedagen en tijden verandert. Wij zijn dat absoluut niet gewend maar ik heb inmiddels in de gaten het echt niet anders kan. Ik heb grote waardering voor de jongens én hun ouders. Bijna iedereen is bij elke repetitie. Ondanks de lastige tijden en alle veranderingen.
Van iedere repetitie wordt door een van de begeleidende ouders een kort verslag gemaakt. Dit wordt door mij als Opera Nieuws per mail rondgestuurd naar alle ouders. Ze blijft iedereen optimaal op de hoogte. Het telt al 14 delen en we kunnen daar straks bijna een boek van maken. Ik vul het verslag aan met grappige voorvallen, ik vraag of ze hun zoon extra complimenten willen geven, ik pep ouders op om nóg een keer van tijd te veranderen en ik vertel vooral hoe ongelooflijk trots ik ben dat we dit met z’n allen voor elkaar boksen. Het rondsturen van een nieuwsbrief blijkt een gouden greep. Hij wordt erg goed gelezen. De tip om alles uit te printen, in een mapje te stoppen om mee te geven naar school was ook alweer zo’n goed idee waar ik van tevoren niet op zou zijn gekomen. Na dit project zijn we ook als koor zoveel wijzer geworden qua organisatie!
Vorige week hebben we ook al een keer in de Twentse Schouwburg gerepeteerd met het originele decor. Het ziet er echt zo mooi uit!!! Helaas mag ik er niets over vertellen, ook niet over de scene’s, ook niet hoe de jongens er uit komen te zien.
Het hele spul is nu in Schouwburg Orpheus Apeldoorn. Vanaf aanstaande vrijdag zijn daar ook de repetities. Met z’n allen de bus in dus! Niks genieten van het mooie weer, werk aan de winkel!
De jongens zijn echte kanjers hoor! Voetbaltrainingen worden massaal afgezegd, al zijn ze jarig dan komen ze nog en afgelopen dinsdag was er zelfs een jongen op de repetitie die een uur geleden aan zijn teennagel was geopereerd…
