Koor & zo

De deelnemende koren geven ook zelf concerten. Gistermiddag avond naar een concert van vier koren geweest. Als eerste zong het Tapei Hua-Shin Children's Choir uit Taiwan. De kinderen zongen heerlijke ongecompliceerde muziek en hadden bovendien een hele leuke regie. Ze kregen dan ook een daverend applaus.

 

Het vocaal ensemble Amicus Énekegüttes uit Szolnok, Hongarije zong een aantal standaardwerken die in Nederland ook veel op het programma staan zoals Il est bel et bon en Je ne l 'ose dire. Maar deze liederen werden in het Hongaars gezongen en dat is erg raar om te horen.

Het meisjeskoor Pro Musica Kamarakórus uit Dorog Hongarije had een hele mooie manier van opkomen.  Ze kwamen van achter uit de zaal lopend en zingend op en ondertussen gaf de dirigente alle meisjes even een kneepje in de arm. De meisjes zingen alles uit het hoofd en zijn met z'n tienen. Er werd heel erg muzikaal gezongen en ze hadden hier en daar een leuke choreografie bij de liederen.

Dirigent Igor van het Ljublljana Waldorf School Parents en Teachers Choir uit Slovenie heb ik een paar dagen geleden ontmoet en ik hem toen beloofd naar zijn concert te komen, Hij is muziekleraar aan deze Waldorf School (Vrije School) en waarschuwde me dat het een "gewoon koor" was. Maar ik hou juist van "gewone koren"! Het was erg leuk om ook iets anders dan Hongaars te horen. Dit "gewone koor" viert dit jaar haar 10 jarig bestaan en  heeft dezelfde intonatie problemen als  ieder "gewoon koor" in Nederland. Maar er werd mooie muziek gemaakt en men heeft plezier! En wat een verbluffend mooie solist hadden ze! Later ben ik met dit koor even wat wezen drinken. Solist Milan is chemicus en zingt naast zijn werk in vier koren. Dat soort zangers vind je ook overal.

De Zweedse dirigent Robert Sund is geweldig! Gisteren tijdens de Open Singing studeerde hij binnen vijf minuten met 2000 mensen uit het hoofd een vierstemmig stuk in. Hij had er ook nog een kleine choreografie bij bedacht en zo kreeg hij de hele meute die er iedere avond toch een beetjes stijfjes bij zit ook nog aan het bewegen. Een super sfeer!

Iedere avond na het Open Singing kun je mee doen met het volksdansen in het park. Gisteravond mee gedaan met de workshop Kroatisch-Hongaarse dansen. Heel erg leuk om te doen. Je begint steeds met eenvoudige basispasjes die al snel uitgebouwd worden met allerlei ingewikkelde hupjes enz Ik heb me helemaal in het zweet gedanst. Het is ook geweldig om de mannen hier te zien dansen! Zij hebben wat dat betreft toch een veel betere coördinatie dan de Nederlandse mannen. Vier passen naar links, een naar rechts, dan huppelen naar voren en ondertussen iets ingewikkelds doen met je voeten. Op een gegeven moment als je de pasjes echt door hebt en je mee kunt gaan in de flow is het echt heerlijk!

Na het dansen even "wat" wezen drinken met Zoë. Zij is ook een van de internationale vrijwilligers en heeft al op meerdere festivals gewerkt. Ze is oorspronkelijk Belgische, dus ze spreekt een aardig woordje Vlaams. Ze woont al jaren in Perpignan dus ze spreekt ook vloeiend Frans. Van oorsprong is ze lerares Spaans, dus dat gaat haar ook erg goed af. Onderling praten we een mix van Nederlands en Engels. "Wat" drinken in Pécs is wijn en alle wijnen hier zijn even heerlijk. Samen met Zoë geprobeerd de zin: "Een droge witte wijn, alstublieft" te leren maar helaas lukt het me nog steeds niet. Maar door de wil om het te leren kwamen we wel in contact met een koor uit Budapest. We zaten samen aan een tafel en vroegen steeds naar die ene zin als we weer wat wijn wilden bestellen en zo ontstond een leuk contact. We hebben elkaar veel liederen voorgezongen. Natuurlijk veel Hongaarse, maar ik heb ook wat Nederlandse en Zoë Frans en Spaanse liederen gezongen. Maar er blijken ook veel liederen te zijn die in alle talen worden gezongen. Met name veel canons. Heel erg leuk. Het was een heerlijke avond!

Gisteren ook even een kijkje genomen bij de workshop van de Zweedse grootheid Robert Sund.: Sing and sweet. Hier doen koren aan mee uit Estland, Slovenië en Hongarije. Robert Sund heeft een hele leuke en vlotte manier van repeteren. Op het moment dat ik er was werkte hij aan een leuk stuk, Blue skies van Irving Berlin. Er werd heel hard gewerkt en hij heeft een hele gedreven manier van repeteren. Veel wat hij doet gaat  "in tempo" . Dat wil zeggen, dezelfde maat een aantal malen achter elkaar zingen  in een bepaald tempo. Hij werkt erg snel en dat met een hele grote groep!

Dat is wel anders bij de oude Aurél Tillai die het Budavári Te Deum van Kódaly instudeert met een nog veel grotere groep. Heb er gisteren nog eens met verbazing naar zitten te kijken. Hij dwingt het muzikale echt af in de subtiliteit van zijn gebaren. Hij zegt niet veel en praat erg rustig. Dit is nu net het  leuke van zo'n festival bezoeken. Al die verschillende dirigenten aan het werk zien.

Gisteren bij de workshop Horatii Carmen geweest olv dr. Szabó Szabolcs. Dit is een workshop voor gemengdjeugd koor. Er doen jongeren uit Cyprus, Servie en Hongarije aan mee. Er wordt ontzettend hard gewerkt tijdens de workshops. Het is een mooi gezicht: zo'n 80 jongelui midden in de zomer in een benauwde collegezaal. Je kunt ook aan het strand liggen en feest vieren in je vakantie. Nee, dan liever zingen. Het Ave Maria van Orbán György klinkt al prachtig maar er zitten ook veel lastige nootjes in. De dirigent gebruikt een mooie beeldspraak voor het pianissimo waarmee het stuk moet beginnen: je moet het met het zelfde gevoel zingen alsof je iemand liefdevol streelt.

Maandagavond naar een concert geweest van twee Hongaarse koren. Als eerste trad op het Lautitia Youth Mixed Choir uit Debrecen. Er werd zeer beheerst gezongen en dat kwam mooi tot zijn recht in de akoestiek van de Belvárosi templom. Voor het Ave Maria van Franz Biebl kozen ze een andere opstelling door de ruimte meer te benutten. Dit was ze gewaagd maar pakte erg goed uit. Het koor kan prachtig zacht zingen en waardoor ze een enorm volume verschil kunnen maken.

Het MAV-Gészet Jámüjavitó Féfikara (koor van de treintechnici) uit Szolnok had een mooie echte mannenkoorklank. Maar er is een opvallend groot leeftijdsverschil binnen het koor. Heel veel hele jonge jongens die amen zingen met een veel oudere generatie. Je zag geen praktisch geen mannen tussen de dertig en vijftig naar wel weer daar boven. Dit natuurlijk even nagevraagd bij de vrouwelijke dirigent. Ze is muzieklerares aan een middelbare school en is het koor aan het verjongen. Nou dat lukt haar heel behoorlijk!

Gistermiddag ook naar de workshop van de kinderen geweest.  Zij studeren werken in van Kodály onder leiding van de legendarische dirigent en pedagoog  Ferenc Tóth. Er zijn kinderen uit Cyprus, Taiwan, Belgie, Spanje en natuurlijk Hongarije zelf.  Zouden deze kinderen zich realiseren dat ze onder leiding van een echte grootheid zingen? Vast wel! Ze hadden de hele ochtend al gewerkt aan het stuk Anyalok és pásztorok en aan het einde van de repetitie zongen ze het hele stuk door. Het klonk al prachtig en daar waren ze zelf ook erg trots op. Toen het stuk uit was ging er een enorm gejuich op: dat deden voor zichzelf èn de dirigent! Erg ontroerend was dit.

Na de prachtige opening van zondag avond begonnen gisteren de workshops. De deelnemende koren, dirigenten en losse zangers nemen deel aan een workshop waarbij ze verschillend werken gaan instuderen die aan het einde van de week in een concert zullen worden uitgevoerd.

  Ik heb eerst even een kijkje genomen de workshop van het Budavári Te Deum van Zoltán Kodály onder leiding van prof. Hon. Aurél Tillai. In het festivalboek wordt hij"The grand old man of the Pécs choral scene genoemd. Een vriendelijke oude man die de repetitie op een rustige maar gedecideerde manier aanpakt. Hij geeft ook alle ruimte aan het meisje dat het een en ander in Het Engels moet vertalen De ouder generatie Hongaarse dirigenten spreekt nauwelijks Engels terwijl de jongere generatie zangers dat wel doet.

Daarna een deel van de repetitie van het festivalkoor olv Dr Lakner Tamás geluisterd. Dit is een koor samengesteld uit jonge mensen van verschillende koren en zij zingen de liederen door die tijdens de Open Singing worden gezongen. Vergelijkbaar met de taak die het Nederlands Studenten Kamerkoor had tijdens Europa Cantat Utrecht. Een prettige sfeer en een leuke groep. Tamás Lakner heeft een leuke manier van repeteren die goed pas bij deze jonge mensen.

Vervolgens naar de repetitie van de KroatischeVlado Sunko.  Roundabout the wine,  muziek voor mannenkoor. Daar komt de zwakke plek van de Hongaarse mannen aan het licht. Ze hebben er een hekel aan in een andere taal zingen. Er heerst een typisch mannenkoorsfeertje. Dat is toch overal hetzelfde. Brullende bassen en tenoren die daar commentaar op hebben. En natuurlijk zitten 0p de achterste rij de heren die het meest kletsen.

(foto: Kodály)

De Festival Ouverture van Pécs Cantat was erg mooi en sfeervol. Er is een podium gebouwd op het kerkplein van de kathedraal, een prachtige locatie. Door het doek achter de uitvoerenden zie je weer een andere kerk. De Open Singing moet nog een beetje op gang komen maar dat gaat vast goed komen de rest van de week. Het is een geweldige ervaring om Hongaarse volksmuziek te zingen tussen tussen overwegend Hongaarse zangers. Op deze manier leer je de taal wel het beste kennen. Tenminste de uitspraak, voor de rest is het niet te volgen.

Na de Open Singing werd het festival geopend door de burgemeester en waren er de gebruikelijke toespraken. Het Te Deum van Charpentier werd door iedereen hartstochtelijk mee gezongen en daarna konden we genieten van de Kállai kettós (dubbel dans) van Zoltán Kódaly. Dat was een wervelend optreden met zang en dans. Hierna werden de workshopleiders voorgesteld aan het publiek en het publiek aan elkaar. Overal komen de zangers vandaan: Taiwan, Cyprus, Canada, Spanje….  maar er zijn maar twee mensen uit Nederland op dit festival. Geeft toch weer te denken. Het muzikale programma werd afgesloten met de Galántai tánok van Kodály.

Ondertussen was het al helemaal donker en had de organisatie nog een verrassing in petto. Op de contouren van de kathedraal was een lichtshow te zien op muziek. Zoiets moois had ik nog nooit gezien.

Mijn eerste ontmoeting met het stadje Pécs is zeer aangenaam. Je komt aan op een prachtig klein station en je voelt meteen een aangename rustige sfeer ver weg van het hectische Boedapest. Ook in het festivalkantoor was het de rust zelve. Er was niemand, alles onder controle? Na het eten even het stadje verkennen en ik was meteen helemaal verkocht. Het ommuurde centrum is een juweeltje!  Wat een sfeer! In het parkje allemaal kraampjes waar je heerlijke plaatselijke wijnen kunt proeven en iets eten. Als je even doorloopt kom je op een erg mooi plein met watertjes en leuke terrasjes.

Vandaag was de vrijwilligersbijeenkomst tamelijk eenvoudig. De taken waren al verdeeld en iedereen ging op zijn post zitten. De bussen moesten worden geparkeerd, de koren moesten zich registreren, de kamers worden verdeeld, iedereen krijgt een tas met informatie, een badge, bladmuziek…

… zo eenvoudig als alles vandaag leek te gaan, er zal vast heel veel werk aan vooraf zijn gegaan! Tijd voor mij om even de stad te verkennen. Daar zag ik dat er ook  volop actie was met het hoofdpodium op te bouwen. Wat een locatie! In het park, aan de voet van de kathedraal. 

Dit gaat een heel sfeervol festival worden!