(Bron: De Stentor – Deventer Dagblad – 22 maart 2008)
DEVENTER – Het passieverhaal rond het verraad, de berechtingen de terechtstelling van Christus kent, behalve felheid en opwinding, ookogenblikken van grote verstilling.
Dirigent Klaas Stok koos er vrijdagavond voor die momenten veel aandacht tegeven, zodat ook heel kleine gebeurtenisjes een verdiepte lading kregen. Zoalshet moment dat Jezus weigert in te gaan op de tegen hem ingebrachtebeschuldigingen, en de evangelist constateert: Aber Jesus schwieg stille. Ronddie tekst liet Stok ook veel stilte vallen, de zeggingskracht was enorm.
Maar ook felheid en opwinding kregen hun deel, zeker ook inde bijdragen van Stoks twee kamerkoren, die vanaf de eerste maten met groteovergave de gebeurtenissen droegen en becommentarieerden, in koren en koralen.Het lijkt erop dat het vooral uit amateurzangers bestaande Deventer koor hetsemi-professionele Oldenzaalse koor aan het inhalen is: de kwaliteit is tenopzichte van vorig jaar merkbaar gestegen.
Het solistenkorps maakte indruk, tot de ingevallen tenorFabio Trümpy toe, die met zelfbewustzijn zijn weinige werk uitstekend deed.Sopraan Nele Gramss en countertenor Maarten Engeltjes deden niet voor elkaaronder in hun dragende aria’s, de bas Tyler Duncam overtuigde in zijn kleinerollen en in zijn aria’s, tenor Christian Dietz was een heldere evangelist,gepast emotioneel waar nodig. De ster was de bas Marc Pantus, die met imposantstemgeluid een waardige Christus neerzette.
De begeleiding door Concerto d’Amsterdam was boven elkekritiek verheven: lenig, swingend, subtiel, warm, ingetogen, alles zat erop. Detwee gambabijdragen van Wilma vander Wardt, altijd spannende momenten, kwamen goed uit de verf. De kruisvormigeopstelling van de uitvoerenden bewees ook dit jaar haar effectiviteit, vooralin de wisselwerking tussen de tegenover elkaar staande koren. Spannend, somszelfs flitsend.
door René de Cocq
