Recensie: TCTubantia
Auteur: Koen Edeling
Foto Reinier van Willigen
ENSCHEDE, Muziekcentrum (Grote zaal). Eerste uitvoering 2012 van de Matthäus Passion van Bach door koor Consensus Vocalis, Baroque Academy of the Netherlands Symphony Orchestra (BANSO), Stadsjongenskoor Oldenzaal en solisten (o.l.v. Jan Willem de Vriend).
De Stichting Twentse Matthäus Passion is van een oude traditie afgeweken: zowel het Weihnachtsoratorium 2011 als de Matthäus Passion 2012 kenden niet de première in Oldenzaal, maar in respectievelijk Almelo en Enschede. Het is een flauwe opmerking dat deze plaatsverwisseling de oorzaak had kunnen zijn voor het verwisselen van Nazareth en Bethlehem door de tweede maagd, maar opvallen deed het wél.
Dit was het moment van de verloocheningen door Petrus, al een eindje in het tweede deel, maar nog vóór de altaria Erbarme dich. Pas bij deze aria was ik wat meer te spreken over de vocale prestaties van Elisabeth von Magnus, want in het eerste deel viel haar optreden mij wat tegen. Het was alsof zij het achterste van haar tong niet wilde laten zien. Haar vrouwelijke collega An de Ridder beschikt over een stem die ik nog minder vind passen bij een barokorkest. Haar ruim gedoseerde vibrato stond zelfs haaks op de verstaanbaarheid. Met haar kleine stem kwam zij vaak niet eens boven de begeleiding uit.
Hoeveel beter deden de mannen het! Aanvankelijk moest ik wennen aan de aanpak van evangelist Jörg Dürmüller, die niet een echte rasverteller bleek. Met name met de vertolking van de dramatische tekstgedeelten in het tweede deel scoorde hij echter bijzonder hoog. Zijn “bitterlich weinen” en “schriee abermals laut”: juist ingetogen, waren helemaal ráák. Karel Ludvik zette een krachtige Christuspartij neer en “oudgediende” Maarten Koningsberger liet ook op deze avond horen dat bij Bach de tekst op de eerste plaats staat. In de editie van 2009 betitelde ik Andreas Post nog als ‘de held van de avond’: ook nu betrapte ik mij erop telkens rechterop te gaan zitten bij alweer een mooi rectitatief of fraaie aria. Opvallend zuiver was de begeleiding op een goed zichtbare gamba bij Komm , süßes Kreuz. De zuiverheid van de driestemmige begeleiding van de Christuspartij liet echter soms wat te wensen over.
Het Stadsjongenskoor Oldenzaal was in deze zaal prima te zien en vormde zo een prima eenheid met Consensus Vocalis, dat als vanouds zong: veel contrasten tussen de diverse koralen, bijna hysterische turbae en altijd in voor vele muzikale vondsten.
