Had ik voor de zomervakantie toch helemaal vergeten mijn derde column van Zing Magazine online te zetten? Bij deze!
Joehoe
Klik… Huh? Het is ineens verdacht stil in het parochiehuis. Ik roep heel hard“joehoeâ€, sta op, trek de wc door en fatsoeneer snel mijn concertkleding. Eenheel gedoe maar ik wil toch niet het risico nemen dat straks in de kerk de boelniet goed zit. Ik was mijn handen, werp een laatste blik in de spiegel en doede deur naar de gang open. Het zal toch niet waar zijn? In het donker zoek ikme een weg naar de buitendeur. Ja hoor, dicht! We zijn in Ootmarsum en over eenpaar minuten begint het kerstconcert waar we het gastkoor zijn. De begeleidersvan het Stadsjongenskoor controleren voor vertrek altijd de toiletten maar dusniet die van de dames, dat blijkt nu. Waarschijnlijk denken ze dat ik al in dekerk ben. Ik loop naar de zaal waar we hebben ingezongen, pak mijn concertmapen stemvork. Hoe kom ik hier nou uit? Opbellen heeft geen zin, iedereen heeftnu zijn mobiel al uitgezet. Ik kijk omme heen en zie zo’n oude houten deur. Misschien is dat er een die je door hetslot kunt drukken. Met een flinke schouderduw krijg ik de deur open en ik benbuiten aan de achterkant van het gebouw. Ik loop naar de straat maar bencompleet mijn oriëntatie kwijt. Waar is nou toch die kerk? Ik voel mijn hartsteeds sneller kloppen, het is acht uur en ik hoor de klokken luiden. Aan deeerste de beste persoon die ik tegenkom vraag ik de weg. Natuurlijk ben ik alverkeerd gelopen en haastje-repje ren ik op mijn hoge hakken door de donkeresteegjes van Ootmarsum. In de kerk aangekomen zie ik de jongens al keurig klaarstaan. Een van de leden van de concertcommissie kijkt vragend: waar komt dienou vandaan? Ik zucht een keer diep, loop het podium op en begin het concert
