Recensie
DEVENTER – De Matthäus Passion van Johann Sebastian Bach isniet alleen verreweg het meest gespeelde stuk muziek in de dagen voor Pasen,zeker in Nederland, maar telt ook enkele absolute topnummers, hits zou je hetkunnen noemen, die de geliefdheid voor het hele werk overstijgen. Sterkste voorbeeld: de altaria Erbarme dich. Behalve dat stuk (voorbeeldig uitgevoerd door Karin van dePoel) vielen in de uitvoering in de Deventer Bergkerk gisteravond nog wel meerabsolute hoogtepunten te beleven. Zoals het verstilde arioso Mein Jesu schweigtzu falschen Lügen stille (tenor Christian Dietz), de sopraanaria Aus Liebe(Gudrun Otto), de basaria Komm süsses Kreuz (Hugo Oliveira), de altaria Ach nunist mein Jesus hin (met die sublieme koorpartij voor Consensus Vocalis). En vooral de doorleefde verteltrant van tenor Nico van derMeel in de rol van de evangelist (soms zelfs met ietwat overslaande stem):beter kun je het niet wensen. De bas Tom Sol imponeerde met zijn machtigestemgeluid in de Christusrol.
En dan die koren, opgesteld tegenover elkaar, geleid metswingende lichaamstaal door de gedreven Klaas Stok, met felle contrasten tussenwoede en ingetogenheid, tussen geweld en twijfel: de kruisvormige opstelling inde Bergkerk deed ook gisteren weer wonderen. Het enige bezwaar dat ertegen temaken zou kunnen zijn, is dat de vocale solisten soms de neiging hebben zichofwel naar de enige, ofwel naar de andere zijde van kerk te wenden, waardoor deandere kant iets aan beleving (en soms detaillering) tekortkomt. En in hetgeval van de vrouwelijke solisten ook wat stemvolume. Maar de winst van destereo-effecten die de dubbelkorige delen hier optimaal meekrijgen, de krachtvan de muzikale dialoog, nemen dat kleine bezwaartje geheel weg.
De Oldenzaalse jongens zetten tweemaal een haarscherpecantus firmus neer; het barokorkest Concerto d’Amsterdam begeleidde degebeurtenissen met attent vakmanschap; er viel volgens mij maar één hobonootjenaast het podium.
Bron: De Stentor
