Reizen met de trein heeft altijd iets bijzonders. Het gaat minder snel, dat klopt maar dan maak je ook weer wat meer mee. Vanuit Enschede kom je al snel op het idee om vanuit Duitsland te gaan reizen. De reis naar Münster was dan ook erg gemakkelijk. De overstap naar Hamburg had echter bijna 20 minuten vertraging dus wat als ik mijn aansluiting met Kopenhagen mis? Die bleef gelukkig wachten, maar ik stapte net als vele andere meteen in, dus er onstond vanaf het achterste treinstel een enorme opstopping… Ook wel weer komisch want iedereen ging maar ergens zitten. Totdat de koffiedame persé met haar kar er door wil, dan heb je een probeem. Iedereen werd dus naar zijn plaats gedirigeerd en alle koffers moesten aan de kant. Zo kon ook ik mijn gereserveerde plaats bereiken: aan tafel met twee bierdrinkende Zwitsers.
In het hotel waar ik zit is alles op functionaliteit ingesteld. Ik heb een kleine kamer maar als het moet kun je er ook met drie personen slapen. Alles is uitklapbaar, stapelbaar enz. Het is het Cab Inn concept en ik ben er wel enthousiast over. Het ontbijt is echt massaal! Het doet me echt denken aan de mensa, heel gezellig.
Mijn eerste indruk van Kopenhagen is echt geweldig. De stad is heel schoon, overzichtelijk, mooi, de mensen zijn ontzettend aardig en behulpzaam. Ik heb de hele ochtend de tijd gehad om een beetje rond te lopen en het is echt zo leuk wat je om je heen ziet. Van artistieke straatartiesten tot verwend uitziende rijken Russen. Deze zijn te herkennenaan hun vrouwen met hun te grote Gucci zonnebril en Vuitton tas. Het lijkt wel alsof deze dames een cursus hebben gevolgd in: hoe moet ik er zo rijk en zo ontevreden mogelijk uit zien!
Maar om 14.00 uur heb ik me laten registreren voor het symposium in het Operahouse. Nu weet ik dat we in Enschede een nieuw Muziekkwartier krijgen, maar dit gebouw uit 2005 is toch echt heel erg prachtig.
Het openingsgala in het Operahouse was erg leuk. Er was een muziektheatergroep die op een ludieke wijze het functioneren van een dirigent ten opzichte van zijn koorleden uitbeelde. Erg leuk gedaan en er werd internationaal om gelachen. Prins Henrik was helaas ziek, dus hij kon de boel niet openen. Maar de koren zongen er niet minder goed om! Er mooi, niet alleen vanaf het podium maar ook vanuit de zaal.
Het was geen spetterende opening maar leuk, origineel en met zeer veel klasse. Het eten in de pauze was heerlijk. Ik heb mijn mening over de Deense keuken al een paar keer moeten bijstellen vandaag:).
