Gisteren was het eindelijk zo ver: de jongens van het Stadsjongenskoor kregen hun beloning voor het meedoen aan de opera Boris Godoenov van het afgelopen jaar. Al de inspanningen werden beloond met een uitstapje naar het Avonturenpark Hellendoorn. Dit keer hoefden de jongens niet stil te zijn in de bus en was het dus een drukte van belang. Zo niet in het park. Het was er lekker rustig zodat je eigenlijk achter elkaar door in de attracties kon totdat je groen en geel zag.
Het park was prachtig versierd en omgetoverd tot Heksendoorn. Enkele jongens kregen de schrik van hun leven toen bleek dat een gebouw waar je normaal een lasergame spel kon spelen een spookhol was geworden met rammelende skeletten, heksen en spinnen. Je werd opgesloten in een muffe donkere kelder met kettingen en waar wij pas uit mochten toen we Sinterklaaskapoentje hadden gezongen. Erg goed gedaan en levensecht! Zo mooi dat menig moeder en kind na twee meter rechtsomkeert maakte naar buiten. Als een kind erg bang werd van een heks dan werd hij door dezelfde heks getroost, gevraagd om de ogen open te doen, gaven ze elkaar een hand en kreeg het kind een schouderklop dat ze zo moedig waren. Een van de jongens kwam juichend naar buiten, ik ben er doorheen, ik ben er doorheen gegaan!
Verder ben ik natuurlijk oneindig in de Rioolrat gewest, de Dondersteen, de Wildwaterbaan, Sungai Kalimantan en het Galjoen. Mijn favoriete zweefmolen heb ik na 1x links laten liggen, ik voelde me toch even niet lekker. De Tornado en Montezuma’s revenge heb ik gelaten voor wat het was, ik heb binnenkort nog een belangrijk concert en om nu de blessures op te zoeken… De jongens natuurlijk niet. Ze schrikken zich een hoedje van een heks maar gaan rustig 10x over de kop in een looping met kurketrekker. Natuurlijk ontbrak de bak patat met frikandel en cola niet. Dat maakte de dag compleet!
Op de terugweg waren de jongens beduidend stiller en ik ben vandaag ook niet veel waard. Gelukkig hadden we een uurtje extra.
