Tussen alle Matthäussen door ben ik ook nog gevraagd enkele workshops stemvorming te geven in het kader van een themaweek op een middelbare school. Leerlingen in klas 1 en 2 krijgen gedurende één week allerlei workshops aangeboden op het gebied van theater. Er wordt in groepen gewerkt van maximaal 16 leerlingen en ze hebben zelf een pakket aan workshops samengesteld. De workshops duren twee lesuren dwz 100 minuten en dat is best lang! Het is erg leuk om weer eens op zo’n school rond te lopen. Zo kom ik er gelijk bekenden tegen, waaronder een oud studie- en huisgenoot die daar nu de muzieklessen geeft. Petje af voor de muziekdocenten. Ik benijd ze niet, het is een moeilijk vak.
Gisteren heb ik de eerste workshop gegeven aan tweede klassers. Na even de grote hobbel te hebben genomen van 15 jongelui die verwachtingsvol naar je zitten te kijken en denken: wat gaat die hier doen, verliep de les heel erg leuk. Ik heb ze zowaar met plezier aan het zingen gekregen en tot slot een gedicht laten voordragen. Eigenlijk kwam ik tijd te kort. Na afloop bedankte een aantal jongelui me zelfs voor de leuke les en vochten ze er bijna om wie het keyboard terug mocht brengen naar het muzieklokaal.
Dat was vandaag wel anders bij de eerste klassers. Het was ook erg leuk maar ook veel onrustiger en dan duurt 100 minuten erg lang, ook voor de leerlingen zelf. Het was een groep met alleen jongens en alhoewel ik daar aan gewend ben liep het voor mijn gevoel niet helemaal lekker. De fysieke oefeningen gingen redelijk geconcentreerd, het spreekkoor ging perfect maar toen was de koek een beetje op. Ze hebben het erg goed gedaan maar een en ander kwam niet goed uit de verf. Dat ga ik morgen weer anders doen.
