Mannen!

Vanavond vrijdag 20 mei om 20.00 uur zingen ruim vijfendertig jonge Oldenzaalse mannen en jongens in de kapel van het Medisch Spectrum Twente (Enschede) over drank, vrouwen en zeemansverdriet. Deze tijdloze mannenthema's komen  tijdens dit concert aan de orde in de glees en rounds van onder andere  Thomas Ravenscroft 1582-1635 en Henry Purcell 1766-1821. Maar ook  diverse Barbershops, wat Broadway,  Beach Boys en volksmuziek zullen de revue passeren. Een afwisselend concert waar het bier en wijn  rijkelijk zal vloeien en het vrouwelijk schoon niet zal ontbreken.

 De jongens zullen starten met een korte canon over het zeilen op zee en zingen daarna een lied over walvisssen. Walvissen horen vrij te zwemmen in der zee en mogen niet gevangen worden genomen. In het lied Raindrops zingen de jongens over de regen die de aarde zo nodig heeft en die tegelijkertijd ook goed is voor de mens. Bless this house gaat onder andere over de ruimte waarin de jongens zingen.

 De jongemannen zoeken naar bier in het eerste lied en in Hey down a down zingen ze over hoe leuk het is te zingen én te drinken. In The glass was just timed toasten ze op de koning en in het lied When Arthur wordt de koning en zijn bediening juist te kijk gezet. De mannen lijken braaf in het lied To all you ladies now at hand, maar zijn het niet! Aura Lee en Katy zijn brave meisjes maar de dame in I gave her cakes neemt het er ook van.  De laatste twee liederen gaan over de zee, land in zicht en snel naar de vrouwen (en de drank).

 In de canon I’m not strongs sir zingen de jongens over de smoesjes die ze hebben als ze geen zin hebben om te zingen: ik ben een beetje hees…In My wife and I gebeuren dingen die het daglicht slecht verdragen: “zij houdt van gin en ik van rum, tsjonge wat hebben we een plezier”. Met al die drank op gaan ze aan de zwier in het lied Now the fiddler is ready.  In het laatste lied van de jongens is het duidelijk dat de man niet op hertjes jaagt maar op het hart van een vrouw.

 In Chantey en Streets of Laredo zingen de jongemannen over de dood van een kameraad en het leven dat hij heeft geleid.  In Three country dances gaat over hoe leuk het is meerstemmig te zingen en in het lied Dame Durden gaan de melkmeisjes er vandoor met de seizoensarbeiders.  I know what it means to be lonesome is de eenzaamheid te horen na een verloren liefde en dat gevoel wordt weer met drank overgoten in He that drinks is immortal. De jongemannen eindigen hun optreden met een kleine ruzie in In Fie nay, prithee John.

 De jongens en jongemannen besluiten samen  het concertmet de Irish blessing in de zetting van James E Moore.