Categorie: Festivals

Afgelopen weekend was ik op de Dutch Classical Music Meeting 2011. Meer dan 330 internationale muziekprofessionals uit 38 landen waren in Amsterdam om kennis te maken met het beste wat Nederland te bieden heeft op het gebied van klassieke muziek.Dit jaar lag het accent op nieuwe groeimarkten en er was dan ook een groot aantal vertegenwoordigers het Midden-Oosten en China. Tijdens DCMM zagen wij in Het Concertgebouw optredens van o.a Arthur en Lucas Jussen, het Amstel Quartet, Holland Baroque Society en Ralph van Raat. Daarnaast waren lezingen en discussiebijeenkomsten. Vandaag, de derde dag van DCMM viel samen met de Dag van de Klassieke Muziek in Muziekgebouw aan ’t IJ. Dit is het grootste nationale business-to-business evenement van de klassiek muziek in Nederland. Een ontzettend leuke, informatieve en nuttige happening. Zie ook www.dcmm2011 .nl

 

Gisteren en vandaag was ik op de Koorbiënnale te Haarlem. Nu is Haarlem sowieso al een prachtige stad om te zijn en als je er dan ook nog zoveel mooie koormuziek kunt beluisteren sla je twee vliegen in één klap. Allereerst was ik bij het afsluitingsconcert van de Eric Ericson Masterclass.  Jonge talentvolle koordirigenten hadden een week gewerkt met het Nederlands Kamerkoor en het Groot Omroepkoor onderleiding van Jos van Veldhoven en Michael Gläser. Het was een vol en zwaar programma maar dat heb je al snel bij zo'n afsluitingsconcert. Je wilt toch alle cursisten de kans geven zich te profileren en dat lukte uitstekend.

Daarna naar een concert van het Lets Radiokamerkoor uit Riga. Adembenemend mooi was het. Ze zongen de Nederlandse première van The Summer Cloud's Awakening van de Britse componist Jonathan Harvey. Dit is een 12 stemmig stuk waarbij de zang ook nog eens live via de speakers klinkt als een soort semi-chorus met daarbij nog de nodige electronisch geluiden. Het is niet uit te leggen maar het was prachtig!

Vandaag eerst naar een concert van Ensemble Tirana geweest. Albaneze traditionele muziek is prachtig en zelden live te horen in Nederland. Het is een orale traditie vanisschien wel 2000 jaar oud.  Albanië is een heerlijk land waarin allerlei traditie door elkaar te zien, te horen en te proeven zijn. Orthodox christelijk en moslim, Grieks, Turks en Italiaans. Het Ensemble Tirana liet het horen en ze maakten er echt een muzikaal feest van! Tijdens het  avondconcert was er een heuze wereldpremière te horen van de Amerikaans-Nederlandse componiste Vanessa Lann. Het stuk O Whispering Suns werd gezongen door twee van de beste koren ter wereld: het Lets Radiokoor en het Groot Omroepkoor. Het was een fantastische ruimtelijke muzikale ervaring.

Voorafgaand aan het concert zong Ensemble Tirana in de foyer. De eeuwenoude polyfonie sloot qua sfeer naadloos aan bij het begin van het hedendaagse stuk van Lan. Daar was goed over nagedacht! Na het concert ging het feestje nog even door in de foyer. Het Ensemble Zedashe uit Georgië gaf in plaats van buiten, binnen een concert. Wat een fantastische muziek, orthodoxe liederen afgewisseld met volkse liederen. Heel boeiend!

Gisteren en vandaag was ik op de Koorbiënnale te Haarlem. Nu is Haarlem sowieso al een prachtige stad om te zijn en als je er dan ook nog zoveel mooie koormuziek kunt beluisteren sla je twee vliegen in één klap. Allereerst was ik bij het afsluitingsconcert van de Eric Ericson Masterclass.  Jonge talentvolle koordirigenten hadden een week gewerkt met het Nederlands Kamerkoor en het Groot Omroepkoor onderleiding van Jos van Veldhoven en Michael Gläser. Het was een vol en zwaar programma maar dat heb je al snel bij zo'n afsluitingsconcert. Je wilt toch alle cursisten de kans geven zich te profileren en dat lukte uitstekend.

Daarna naar een concert van het Lets Radiokamerkoor uit Riga. Adembenemend mooi was het. Ze zongen de Nederlandse première van The Summer Cloud's Awakening van de Britse componist Jonathan Harvey. Dit is een 12 stemmig stuk waarbij de zang ook nog eens live via de speakers klinkt als een soort semi-chorus met daarbij nog de nodige electronisch geluiden. Het is niet uit te leggen maar het was prachtig!

Vandaag eerst naar een concert van Ensemble Tirana geweest. Albaneze traditionele muziek is prachtig en zelden live te horen in Nederland. Het is een orale traditie vanisschien wel 2000 jaar oud.  Albanië is een heerlijk land waarin allerlei traditie door elkaar te zien, te horen en te proeven zijn. Orthodox christelijk en moslim, Grieks, Turks en Italiaans. Het Ensemble Tirana liet het horen en ze maakten er echt een muzikaal feest van! Tijdens het  avondconcert was er een heuze wereldpremière te horen van de Amerikaans-Nederlandse componiste Vanessa Lann. Het stuk O Whispering Suns werd gezongen door twee van de beste koren ter wereld: het Lets Radiokoor en het Groot Omroepkoor. Het was een fantastische ruimtelijke muzikale ervaring.

Voorafgaand aan het concert zong Ensemble Tirana in de foyer. De eeuwenoude polyfonie sloot qua sfeer naadloos aan bij het begin van het hedendaagse stuk van Lan. Daar was goed over nagedacht! Na het concert ging het feestje nog even door in de foyer. Het Ensemble Zedashe uit Georgië gaf in plaats van buiten, binnen een concert. Wat een fantastische muziek, orthodoxe liederen afgewisseld met volkse liederen. Heel boeiend!

Oude muziek is passie: dat is het thema van de maartaflevering het Festival Oude Muziek te Hoorn. Van 4 t/m 6 maart kun je genieten van oude muziek in al zijn facetten. Maar er worden ook uitstapjes gemaakt naar nieuwere muziek. Van middeleeuwen tot Vivaldi en van Afrika naar Bach!

Programma:
Op vrijdagavond 4 maart wordt het Stabat Mater van Vivaldi en Lamentaties van Zelenka uitgevoerd door het Arezzo Ensemble uit Utrecht. Op zaterdag 5 maart kun je kennis maken met de vioolmuziek van een Nederlandse tijdgenoot van Vivaldi, de Amsterdammer Jacob Nozeman. ’s Middags brengt het Utrechtse kamerkoor Multiple Voice muziek van Sweelinck tot Bach. Ook Abendmusiken brengt de schitterende muziek van Bach en Telemann. Zaterdagavond 5 maart kun je genieten van Vocaal Ensemble De Windh met hun nieuwe programma over de dood: pierlala. Op zondagochtend kun je genieten van  de Hoornse violiste Birthe Blom die muziek speelt van Corelli, Tartini en Biber. Het Ensemble Cercamon laat, in samenwerking met kunstenares Agnes de Kok, de verre middeleeuwen herleven en het Rihla Trio brengt even verre muziek, maar nu uit het traditionele Afrika. De maartaflevering van het festival wordt afgesloten met een concert door Cappella Gabrieli (Rotterdam) olv Maarten Michielsen. Dit gezelschap zingt indrukwekkende treurmuziek van Tallis, Palestrina en Da Victoria.

Andere concerten:
Er is ook veel te beleven buiten het maartweekend. Op zondagavond 13 maart klinkt onder het motto Schokkende Muziek in Hoorn  de indrukwekkende Aardbevingsmis van de zestiende-eeuwse componist Antoine Brumel  Zondagmiddag 27 maart is het de beurt aan het Hoorns Byzantijns Mannenkoor met zelden gehoorde Oosterse gezangen en op zaterdagavond 2 april verwelkomen we Collegium Musicum Amsterdam met duistere muziek voor Goede Vrijdag. Op zondag 10 april kun je in Het Pakhuis genieten van een indringende Dido en Aeneas, opera van Henry Purcell.

Alle informatie over de concerten in het festival, kaartreservering en kaartverkoop is te vinden op de website van het festival: www.oudemuzieknu.nl

Dit weekend ga ik fijn naar Brussel. Daar organiseert  Koor&Stem dé organisatie van vocale muziek van Vlaanderen (en Nederland), in het Flageygebouw te Brussel een internationaal korenfestival It 's oh so choir: "Een mooie kans om gelijkgestemden te ontmoeten, om te participeren aan diverse workshops, om nieuw internationaal liedrepertoire te ontdekken of om gewoonweg te genieten van prachtige concerten" aldus de site.

Natuurlijk ga ik naar de tweedelige workshop Zingen met kinderen’ door componist Kurt Bikkembergs en verder ga ik gewoon ook genieten van de concerten en veel gelijkgestemde mensen ontmoeten.

De grote afsluiting van Pécs Cantat vond vorige week zaterdag plaats op het podium aan de voet van de Dom. Het was de presentatie van de workshop Roundabout the wine voor mannenkoor en Sing and Sweet van Robert Sund. Dat je optredens met een koor in de buitenlucht goed moet uitversterken bleek ook maar weer eens uit dit concert. Een première van een heel moeilijk stuk plannen op zo’n buitenpodium is dan ook erg gewaagd. Het mannenkoor zong een stuk van Vladimir Berdovic voor mannenkoor, slagwerk en piano. Ze sloegen zich er erg goed doorheen. Er was heel erg hard gewerkt aan dit moeilijke, lange werk. Dirigent Tomás Latka is als dirigent een wildebras en dat was ook te zien op het podium. Hij had ook erg veel last van de wind die de blaadjes van zijn partituur telkens deed omslaan. Erg vervelend, zeker als je ook nog te maken hebt met allerlei maatwisselingen, accelerando’s, fermates en meer van die dingen die je als dirigent graag even met twee handen doet.

De rest van de werken gingen onder leiding van de Kroatische dirigent Vlado Sunko. Dit ging ontzettend goed maar het was wel erg jammer te horen dat er zoveel aan klank verloren ging op dit buitenpodium. Dat gold ook voor het optreden van de Sing and Sweet workshop onder leiding van Robert Sund . Alhoewel het erg leuk was om naar te luisteren ging er toch een groot deel van de totaalklank verloren. Maar wat een opvallend andere sfeer op het podium vergeleken bij alle andere presentaties! Dit koor stond niet stijf maar bewoog. Natuurlijk heeft dit met het soort muziek te maken maar zeker ook met de manier waarop Sund het geheel brengt. Hij maakt echt contact met het koor en met het publiek. Helemaal tot slot deed hij het stuk dat hij tijdens de Open Singing van een paar dagen geledenmet het publiek had ingestudeerd. Een slimme zet want dat werd natuurlijk een spetterende afsluiting.

Het tweede slotconcert was zaterdag in de aula van de medische faculteit van Pécs. Het was de afsluiting van de workshop Horatii Carmen. Het 113 koppige jeugdkoor zong werken van György, Kodály, Deák, Kodály en Bartók. Ze deden dit afwisselend onder leiding van dr. Péter Hoppal en Szabolcs Szabó. Helaas was de akoestiek is niet zo geweldig en daardoor kwam niet alles mooi tot z' n recht. Het klonk allemaal nogal droog en als je bij de repetities bent geweest kun je het verschil in klank goed horen. Wat me vooral erg opviel is dat het Hongaarse publiek een aparte manier van applaudisseren heeft, vooral als ze wat ze gehoord hebben mooi vinden. Eerst klappen ze in een normale chaos, net als in Nederland. Maar al vrij vlot klappen ze allemaal tegelijk in een bepaald tempo: in vieren. Daarna gaan ze samen over in een alla breve waarin ze een accelerando maken totdat het weer een chaos is. Daarna begint het hele proces opnieuw en dat herhaalt zich een paar keer . Dit is het "ijzeren applaus" volgens Katalin, een Hongaarse Nederlandse met wie ik veel optrek hier.

Het tweede deel van het concert was de afsluiting van de workshop The World of Béla Bartók. Eerst werden werken uitgevoerd voor vrouwenkoor en kamerorkest. Zo streng en ontoegankelijk ik de dirigent vond tijdens de repetitie, zo mooi vond ik 'm tijdens het concert dirigeren! Tijdens de werken met pianobegeleiding maakte de pianist grote indruk met zijn fantastisch spel. Dat had ik tijdens de repetities ook al gemerkt. Hij heeft zich ook zeer geliefd gemaakt bij de dames en meiden van het koor. Dat was aan het applaus en gejoel te horen toen hij aan het einde naar voren werd geroepen.

Het concert van gisteren was een hele speciale muzikale ervaring. Omdat het een nationale feestdag was in Hongarije, was het concert geheel gewijd aan Kodály. Als eerste stond de Psalmus Hungaricus op het programma,een prachtig gepassioneerd stuk. Het was heel erg warm in de kerk en veel dames in het publiek zaten voortdurend met een waaier in hun hand. Iets waar ik heel erg aan moest wennen.

Ook de 159 kinderen van de workshop Songs of angels zongen hun stukken tijdens dit concert. Jammer genoeg werd toen de kinderen opkwamen gezegd dat er alleen geklapt mocht worden, niet gejoeld want we waren in een kerk. Hierdoor ging er wat spontaniteit verloren in de reacties van het publiek maar de kinderen zongen desalniettemin fantastisch.

Maar toen daarna de eerste noten van het Budavári Te Deum door de kerk schalden was ik helemaal verkocht. Wat een kracht en overwicht heeft die Tillai en wat een minimum aan energie verspilt hij daarbij. Heel erg bijzonder.

Dirigent Ferenc Tóth bedankte trouwens bij het afgaan alle kinderen persoonlijk en gaf ze een schouderklopje. Dit duurde behoorlijk lang maar wat een fascinerende man is dit! Na het concert op de receptie had ik de eer even met hem te praten. Dat zal ik nooit vergeten. Wat een passie voor het muziekonderwijs heeft deze dirigent. Hij was dertig toen hij de zeventigjarige Kodály voor het eerst ontmoette tijdens een concert. Kodály heeft hem daarna geholpen een muziekschool op te zetten in Pécs.

Dit gesprek met Ferenc Tóth was een bijzonder einde van een memorabele avond.

Al tijdens de generale repetitie van gistermiddag werd duidelijk dat het een bijzondere avond ging worden. De 251 deelnemers van de workshop Budavári Te Deum stonden opgesteld op de trappen van het priesterkoor van de kathedraal van Pécs. Daarvoor het grote orkest en de solisten. Het geheel werd geleid door de 80 jarige Aurél Tillai. 

Daarna moesten de 251 zangers plaats maken voor de 188 deelnemers van de workshop Psalmus Hungaricus, ook van Zoltán Kodály onder leiding van János Czifra. Dit is een ontzettend goede dirigent, heel duidelijk en expressief. 

Gisteren was het een nationale feestdag in Hongarije. Overal waren leuke kraampjes met lekkernijen en leuke kunstige dingen. Erg gezellig!