Categorie: Koren

Donderdag 7 juli was het dan eindelijk zover. Het Stadsjongenskoor hield een muziekmiddag ter afsluiting van het seizoen. Iedereen die een instrument kon spelen of een lied wou zingen dat niet tot het standaard repertoire van het jongenkoor behoorde kon zich opgeven.

Wouter beet het spits af en speelde een wervelend stuk van Seitz op viool. Zijn moeder begeleidde hem aan de piano wat geen gemakkelijke klus was met twee gekneusde vingers! Daarna tracteerde Gijs ons op een perfecte vertolking van een zomers Jingle Bells. Gijs heeft nog maar een paar maand blokfluitles en als je dan al voor publiek durft te spelen dan vind ik dat erg knap. Net als Sorin, die ook een van de jongsten van het koor is. Ook hij had ook het lef om al na een paar maand gitaarles de Drunken Sailor te laten horen. Alhoewel het lied over een dronken zeeman gaat, liet Sorin een heel standvastige melodie horen. Hierna was het tijd voor pianoklanken. Tom heeft nog maar anderhalf jaar pianoles en speelt nu al etudes van Duvernoy. Hij kon niet kiezen welke van de twee etudes hij wou voorspelen en heeft ze daarom maar allebei voorgespeeld. Knap hoor! Daarna waren de wat oudere jongens aan de beurt en een van de Jesse’s speelde Mad world op de piano. Jesse mag dan wel wat ouder zijn, maar hij heeft nog maar een paar maand pianoles! Hij schijnt door de boeken heen te vliegen en dat was duidelijk te horen. Dat Patrick al geruime tijd gitaarlessen volgt was wel duidelijk Hij speelde High Jive, een stuk met veel tempo wisselingne en moeilijke ritmes. Jeroen zette de tent op de kop met Final Countdown op keyboard. Jeroen gaat helemaal op in zijn spel en weet het publiek goed te boeien. Jaap en zijn broer Ruud brachten samen een lied van Lennard Cohen en Pink Floyd. Voor mijn zeer herkenbare liederen die ik woord voor woord mee kan zingen. De uitsmijter van de middag werd vertolkt door Steven, Floris, Ruud en Jedda. Met veel passie en toneelspel zongen ze een lied van Andre Hazes

Met bloed, zweet en tranen
Zei ik rot hier nu maar op
Met bloed, zweet en tranen
Zei ik vrienden, dag vrienden de koek is op

Het was een toepasselijk einde van de dag en het zangseizoen.

Vandaag heeft het Stadsjongenskoor haar jaarlijkse uitstapje gehad. Zo kwam het dat ik vanmorgen om 9.00 uur al in een trein met 36 kwetterende jongens en 14 onrustig rondkijkende begeleiders richting Amsterdam ging. Op naar Nemo! Dit bleek een schot in de roos. Urenlang hebben de jongens zich vermaakt met allerlei proefjes, een 3d film, een heus lab waar ze zelf plaksel of een pen konden maken, rare zeepbellen, watertoestanden, een ballenfabriek en nog veel meer.Na Nemo kregen de jongens een kleine rondwandeling door de Jordaan en ging het richting Dam. Op een gegeven moment sloegen de kooroudsten en hun begeleiders linksaf! Zij hadden een alternatieve educatieve route waarover nog lang nagepraat gaat worden. Een van de begeleiders wist er goed de weg, dat stemt tot nadenken… De jongens hebben echter ook nog wel bloten billen gezien hoor! Op weg naar het station was er ook nog een tent waar de dames in string op tafel stonden te dansen. De deuren stonden open en ze konden rekenen op flink wat gejoel van de jongens. Terug naar Oldenzaal met de trein waar het wemelde van de rode petjes van TC Tubantia, waarvoor mijn hartelijke dank!

Vandaag concert gehad van het Stadsjongenskoor en Jongemannenkoor Oldenzaal. Aan de piano zat Aartje Disberg en Egbert van Hattem, tenor en Ivette van Laar, sopraan zongen solo. Verdere medewerking werd verleend door het Neuenhauser Knaberchor uit Duitsland o.l.v. Armanda ten Brink.

Alle warmte was nog niet echt uit het Stadhuis verdreven maar het was er toch goed toeven. Het concert liep gesmeerd. Ik had al vaker met Armanda samengewerkt en het is altijd feest om met haar te mogen werken. Het was een afwisselend programma, misschien wel iets te lang voor mijn mening maar daarover kun je met me van mening verschillen. De jongens hebben goed gezongen. Voor een aantal jongens was het een vuurdoop omdat dit hun eerste grote concert was en dat is even wennen!

Het is altijd een hele toer om de tekst van liederen uit het hoofd te leren. We zij daar redelijk in geslaagd alhoewel dat altijd weer beter kan! Het zingen in de Stadhuishal is me erg goed bevallen. Ik vind de akoestoek erg goed, ik kan goed communiceren met de pianiste en je kunt er een mooie opstelling maken. Het Neuenhauser Knabenchor heeft een typische Duitse klank die ik zeer kan waarderen! Het heeft echt body zonder vlak te worden. De koren hebben ook samen gezongen en ik vond het echt een uitdaging. De solisten hebben zeer goed gepresteerd!

Op deze foto ziet u, kooroudste, spreker, solist, bas, leraar, spreker, bierliefhebber, schrijver, Jaap die ook niet te beroerd is na het concert ook met stoelen te slepen naderhand: een voorbeeldig koorlid!

Daarna smaakte het wit bier heerlijk op het terras bij café de Engel en de zeebaars bij Farris was voortreffelijk!

Klik hier voor de recensie.

Net zoals vorige week moest Jong Nederland voetballen op woensdag en dan zul je altijd zien: alle jongemannenkoorleden waren er! Rik, Rik en Rolan hebben de afgelopen weken erg hard hun best gedaan om de tweede tenorpartij onder de knie te krijgen. Dit betekende vaak de partijen overnieuw zingen en alle opmerkingen van mij geduldig verwerken. Ik vind dat ze een geweldige ontwikkeling hebben doorgemaakt. Het zijn drie jongens die nog niet zo lang “de baard in de keel” hebben en dus niet meer in het jongenskoor kunnen zingen. Vroeger werd er gezegd dat deze jongens een jaar niet mochten zingen maar daar hou ik mij in ieder geval niet aan. Je moet een band met deze jongens blijven houden en dat kan niet als je ze een jaar uit het oog verliest. Wat mij betreft zingen de jongens zo lang ze kunnen hoog mee in het jongenskoor en als ze er echt aan toe zijn maken ze de stap naar het jongemannenkoor. Hier zingen ze eerst de eerste of tweede tenorpartij en krijgen ze een heleboel aanwijzingen hoe ze hun “nieuwe” stem moeten behandelen. Dit betekent dat ze heel veel techniek te verwerken krijgen. In het begin hebben ze vaak erg veel moeite met de registerwisselingen maar dat is na een paar weken verleden tijd.

Van de andere, oudere jongemannenkoorleden krijgen ze een heleboel “levenswijsheid” mee. Hierover zal ik maar niet te veel vertellen anders moet ik een 18+ status aanvragen.

Vandaag heb ik de tweede repetitie gehad van het projectkoor dat opgericht is ter gelegenheid van het 90 jarig bestaan van het Stadsjongenskoor Oldenzaal. Het koor bestaat uit zo’n 20 oud-leden van het Stadsjongenskoor samen met enkele leden van het huidige Jongemannenkoor. Na de eerste repetitie wist ik al dat de sfeer uitstekend was en dat ik de stukken die ik voor ze uitgezocht had niet te moeilijk waren zodat we ze op het programma kunnen zetten voor het concert van 9 oktober.

De stemmen zijn goed verdeeld alhoewel het lijkt alsof de tenoren een beetje de overhand hebben. Dit is geheel tegen de landelijke percentages in maar strookt wel weer met de theorie dat mannen die in hun jeugd veel gezongen hebben en die lang hoog zijn blijven zingen na de stembreuk een hogere zangstemsoort hebben dan mannen die dat niet hebben gedaan.

We zullen drie a capella stukken in de Plechelmus zingen en de meer lichtere muziek gaat in de Stadhuishal klinken. Binnenkort stuur ik iedereen mijn definitieve keuze en nog wat tips voor het thuis studeren.

Ik heb een heerlijke middag gehad.