Omdat ik afgelopen zaterdag al vroeg moest beginnen met de kinderscratch ben ik vrijdagavond al naar Bennekom gegaan. Op deze manier kon ik ook nog even de sfeer proeven en een repetitie meemaken Carmina Burana scratch van Albert Wissink .
Met een koor van 250 mensen de Carmina instuderen in ongeveer anderhalve dag vereist een speciale aanpak. Albert is een zeer energieke en kritische dirigent die van repeteren een waar feest maakt en ondertussen de mensen heel hard laat werken. Om de bassen licht te laten zingen liet hij ze huppelen en de sopranen moest plassen onder de douche. Ook de opmerking Dames en heren u hoeft niet in uw boek te kijken of alles er nog in staat galmde vaak door de kerk. Om na de pauze de mensen weer een beetje wakker te houden bedacht hij een fantastisch klapspel dat ik maar met moeite kon ontcijferen.
Ook zaterdag werd er de gehele dag gerepeteerd. De eerste repetitie begon al om 8.30 uur. Al je bedenkt dat de repetitie van de avond ervoor tot 22.30 uur duurde en dat er ook nog wat nageborreld moest worden… Gelukkig begon de kinderscratch om 9.30 uur. Ik had een koor van dertig kinderen tot mijn beschikking. Voor een deel bestond de groep uit kinderen van ouders die met de Carminascratch meezongen, een ander deel was van de koorschool en er waren enkele " losse" deelnemers. Het waren in ieder geval zeer gemotiveerde kinderen die het niet erg vonden om tussen 9.30 uur en 12.30 uur maar 15 minuten pauze te hebben en hard te werken. Na een lunchpauze van drie kwartier werd er weer van 13.15 uur tot 14.20 uur gerepeteerd en daarna was al de generale repetitie! Onder tussen had ik vier liederen met ze ingestudeerd en de deeltjes uit de Carmina die ze mee gingen doen. We deden een driestemmig middeleeuws Alleluia, een tweestemmig Russisch slaapliedje en twee liederen van Benjamin Britten: niet de meest voor de hand liggende muziek dus. De generale van het kinderkoor was van 14.30 uur tot 15.00 uur en daarna volgde meteen de Carmina generale tot 17.30 uur!
Het concert begon om 20. 15 uur en het kinderkoor had de eer in het "voorprogramma" van de Carmina op te treden. Door de opstelling van de twee vleugels en de slagwerkgroep stonden de kinderen erg ver van het publiek vandaan waardoor het misschien wat zacht klonk maar dat kan ik eigenlijk zelf slecht beoordelen. De kinderen hebben in ieder geval uitstekend gezongen en alles gegeven! Voor mij een nieuwe ervaring om een concert te geven met kinderen die je nog maar een dag kent: best spannend dus. Misschien dat ik voor een volgende keer weer andere keuzes maak, zo leer je weer wat bij.
Na het optreden mochten de kinderen ruimte maken voor het grote koor door in de banken vooraan te gaan zitten. Als zo’n groot koor binnenkomt weet je niet wat je ziet. Er leek wel geen einde te komen aan die stroom mensen! Ik zat tijdens het concert op het podium met mijn gezicht naar het kinderkoor om aan te geven wanneer ze moesten staan, stand by voor als er iets mis ging en om ze te motiveren op te letten want het duurt toch ook best lang allemaal! Voor degene die de Carmina een beetje kennen, ik zat vlak voor de pauken dus ik ben wakker gebleven. Eigenlijk ging er wat betreft de kinderen helemaal niets mis en hebben ze buitengewoon gedisciplineerd en goed gezongen. Al zagen ze wel wat witjes om 21.45 uur toen het concert was afgelopen.
Albert Wissink had naast dat geweldig gemotoiveerde koor van 250 mensen de beschikking over uitstekende musici: een slagwerkensemble o.l.v. Evert Gombert en de pianisten Barbara Ernst en Bas van der Heuvel. Ook de solisten waren zeer inspirerend om mee samen te werken. De bariton Robbert Muuse leek volgens een van de kinderen op Frans Bauer maar ik vond hem toch wel heel wat beter zingen. De Vlaamse counter tenor Patrick Van Goethem was helemaal naar Bennekom afgereisd voor die ene legendarisch solo van de zwaan aan het spit. Olim lacus colueram, ooit Willem Wilmink hertaald als Ooit zwom ik in de Buurse beek. In het Dulcissime stal de sopraan Irma ten Brinke de show door moeiteloos naar de hoge d te zingen. Het werd muisstil in de kerk en ook de kinderen hielden hun adem in en luisterden vol bewonding…
Om te ontscratshen ben ik vandaag met Egbert naar de Open Nederlandse Kampioenschappen Motorcross in Harfsen geweest, maar al dat geronk, geraas en geknetter heeft de Carmina niet uit mijn hoofd kunnen halen.
