Conductors Study Programme
Deze eerste dag begon met een meeting en inleiding voor de deelnemers aan het Conductors Study Programme. Deze nevenactiviteit werd in Europa Cantat Utrecht drie jaar geleden voor het eerst gehouden en bleek zo succesvol dat de organisatie in Turijn er een vervolg aan heeft gegeven. Onder leiding van een deskundige bezoek je diverse ateliers waarna een discussie wordt gevoerd over de werkwijze van bijvoorbeeld de dirigent of over compositie. In Utrecht was dit onderdeel uitstekend verzorgd dus ik ben erg benieuwd. Dit jaar zijn er ook lezingen, workshops en rondetafelgesprekken voor de dirigenten, dus het programma is behoorlijk uitgebreid. Nieuw is ook de het Study Programme voor componisten en door deze op gezette tijden aan de koordirigenten te koppelen hoopt de organisatie dat deze twee groepen wederzijdse wensen aan elkaar kenbaar maken en inspiratie opdoen.
Workshop
Na deze inleiding was er een workshop Working vocally with a children choir door de Italiaanse dirigent Edoardo Cazzaniga. Wat mijn ten eerste opviel is dat deze dirigent de kinderen van zijn koor met name in het lage register liet zingen. Waarom was voor mij een vraag. Is hij bewust niet op zoek naar de schoonheid van de kinderstem waar ik zo van hou, maar naar een bepaalde sound die ik als gespannen en hard ervaar? Hij laat ze eerst erg laag zingen en neemt deze ‘borstklank’ mee naar boven. Eigenlijk precies andersom zoals ik het gewend ben te doen. Hierdoor krijg je een hele harde klank die in de hoogte voor steeds meer problemen met de zuiverheid zorgt. Opvallend is dat wanneer de kinderen even wat meer ontspannen zingen, en ik het dus ‘mooi’ begin te vinden, de dirigent vindt dat ze aan resonans verliezen en gaat werken aan de ‘open klank’ zoals hij dat noemt.
Beurs
Na de workshop vast even een kijkje genomen op de bladmuziekbeurs. Deze was nog wat leeg, maar toch leuk om alvast wat rond te snuffelen. Natuurlijk zag ik daar weer Ian Bullen met zijn Black Musicfolder. Dit keer had hij iets nieuws meegenomen dat ik nog niet eerder had gezien. Een supersonische-inklapbare-dirigentenstandaard. Daarover later meer. Hij vertelde dat veel koren dit als relatiegeschenk kado geven aan hun dirigent (hint!).
Parade
Later in de middag was er een soort optocht voor alle deelnemers: de parade. In verschillende groepen liepen ze van alle kanten richting Piazzo Castello. Eenmaal daar aangekomen werd met de ruim 4000 zangers de bekende canon van Tallis gezongen. Een fantastische happening!
Open Singing
De eerste Open Singing Michael Gohl was meteen een groot succes. Wij kunnen echt trots zijn op ons eigen Nederlands Studenten Kamerkoor dat net als drie jaar geleden in Utrecht, ook in Turijn als ‘voorbeeldkoor’ iedere avond op het podium staat om de liederen die in het Europa Cantat Songboek staan voor te zingen. Let wel, ze zingen iedere avond alle liederen uit het hoofd. Om dit allemaal goed voor te bereiden is een ontzettende klus waar ik veel bewondering voor heb. Tegelijkertijd is het ook zo opvallend en misschien ook wel teleurstellend, dat er niet meer Nederlandse koren deelnemen aan dit fantastische festival. Is het onwetendheid of gebrek aan ambitie? Het is zo’n fantastisch gebeuren, je moet als koor nu al gaan sparen om over drie jaar mee te mogen doen! Wel zie ik wat meer Nederlandse deelnemers, met name onder de dirigenten en medewerkers.
Na deze lange en inspannende dag besloot ik het openingsconcert niet helemaal uit te luisteren. In de loop der jaren ben ik wijzer geworden door op dit soort festivals niet alles meer te willen meemaken in het begin, zodat ik aan het eind nog fit genoeg ben om het slotconcert uit te luisteren.
Vergat ik nog te vertellen dat ik een leuk gesprek had met de directeur van American Cantat 2013, dat ik Jan Schumacher tegen kwam, Daphne Wassink, Wim van der Laar, Herman Weelink en nog een paar andere buitenlandse dirigenten die ik vaker zie op dit soort festivals maar niet allemaal bij naam kan noemen.
