World Symposium on Choral Music (2)

Iemand vroeg me, wat voor soort koren kom je daar zoal tegen?  Ik moest daar wel even over nadenken omdat het me eigenlijk niet zoveel uitmaakt wat voor soort koren het zijn. Want bijna alles wat je hoort is op zo’n een super hoog niveau en de koren/ensembles zingen voornamelijk voor mij onbekende muziek en dat maakt het hele gebeuren machtig interessant. Daarnaast is het een geweldige manier om een stad als Istanbul te bezoeken en te ondergaan.  Het is gewoon een heel ander soort ‘toeristische ervaring’. Al de eerste avond werd ik overvallen door het fantastische uitgaansleven in de wijk Beyoglu waar ik logeer, de terrassen, het heerlijke eten, de gastvrijheid en vooral de live muziek. Ik kom nog steeds ogen en oren tekort want het is hier overweldigend mooi. En als je ‘s avonds na het laatste concert rond 23.00 uur weer buiten staat lijkt het wel nóg drukker op straat.

Het Atatürk Cultural Centre waar de meeste concerten zijn, de Expo, lezingen en  masterclasses, is echt mega groot. Zo groot dat ik ook binnen zeker een week nodig heb om de weg te leren kennen. Het gebouw heeft verschillende  concertzalen, winkels, een bioscoop, café’s enz. Daarnaast werken verschillende andere locaties in de wijk Beyoglu onder de vlag van het Atatürk Cultural Centre en ook daar zijn veel concerten tijdens het WSCM te horen. Een mooie manier om in ieder geval deze wijk van Istanbul een klein beetje beter te leren kennen.

Tijdens het openingsconcert zong het Turkish State Choir en het Estonian Philharmonic Chamber Choir in een uitverkochte Opera Hall (2500 mensen). Een prachtige zaal met een prima akoestiek!  Het was een hele interessante ontmoeting tussen twee koren. Het Turkse koor eindigde haar optreden op een heel bijzondere wijze namelijk met het Agnus Dei  (1967) van Barber. Het antwoord van het Estonian Philharmonic Chamber Choir was niet mis te verstaan. Zij zongen als laatste het ook nu weer erg actuele werk het Raua needmine (1972) van Veljo Tormis. Over ijzer en wat de mens daar in staat is mee te doen…. de vloek. Voor wie dit werk niet kent ga, luisteren en zoek een vertaling op van de tekst.

Turkish State Choir

Estonian Philharmonic Chamber Choir

Volg en like ons:
onpost_follow
Tweet
Share