Concerten
Vanmiddag eerst naar een concert geweest van een drietal jeugdkoren. De eerste twee Italiaanse jeugdkoren zongen lichte muziek. De eerste gedachte die bij me opkwam toen het eerste koor zong is dat het toch zo opvallend is dat op dit niveau de koortechnische problemen absoluut grensoverschrijdend zijn. Er is een te kort aan mannen, men maakt geen klank in de hoogte, de timing laat te wensen over en men detoneert aan het einde van de zin. Van de andere kant is het enthousiasme waar mee wordt gezongen ook grensoverschrijdend en de waardering van het publiek ook: men klapt en juicht voor elkaar. Er hing vanmiddag een fantastische sfeer in dat oude Teatro Gobetti. Het tweede koor was wat vlotter gekleed en klonk ook heel wat beter. Het was een popkoor zoals je er veel in Nederland ziet en hoort maar dan wel met dat verschil dat de gemiddelde leeftijd hier van de popkoren zo’n twintig jaar jonger is. Er hing een ontroerend fijne sfeer in de zaal. De jongelui hebben veel waardering voor elkaars optreden.
Maar dan het derde koor. Een Spaans kinder/jeugdkoor ( Cora Stma, Trinidad de Valencia) zingt ineens een zeer verdienstelijk Tota Pulchra est van Poulenc. Opvallend is dat deze kinderen niet stilstaan tijdens het zingen maar lichtjes heen en weer ‘wiegen’ van het een op het ander been. Het geeft een wat onrustig beeld maar zorgt voor een mooie ontspannen klank. Daarna volgde een zeer afwisselend programma met levendige en vooral ritmische liederen. Er werd veel gedanst en ze hadden een hele mooi koorregie. De waardering van het publiek was juichend.
Dit laatste optreden was echte een kadootje en zeer inspirerend!
