Oude liefde roest niet

Op woensdag 31 mei geven het personeelskoor en het studentenkoor van de Universiteit Twente samen een concert in het kader van de Cultuurestafette. Het concert begint om 20.00 uur in de Audiozaal van de Vrijhof van de Universiteit. De Kringzingers voeren wereldlijke werken uit van componisten uit de 15e en 16e eeuw. Het Drienerloos Vocaal Ensemble brengt religieuze liederen en duikt daarbij diep in de anonimiteit van de Middeleeuwen. Passende muzikale intermezzi worden verzorgd door het Twents Blokfluitkwartet Meneer Jansen. Op zondag 11 juni zal het concert worden herhaald in de Ariensgedachteniskerk, Hogelandsingel 39 in Enschede. Aanvang 15.00 uur.

Noviteit op dit concert is dat ik voor het eerst sinds ik zo’n 20 jaar geleden gestopt ben met hoofdvak blokfluit op het conservatorium, weer in het openbaar een concert geef met mijn oude liefde: de blokfluit. Het kwartet kwam een blokfluit te kort en ik mocht als invaller mee doen. Na mijn HAVO eindexamen ben destijds ik als blokfluitster op het conservatorium gekomen. Voor de zekerheid ben ik er toen ook schoolmuziek bij gaan doen om een bredere basis te hebben. Blokfluitspelen ging me niet zo moeilijk af maar ik was toch heel erg graag onder de mensen dus van uren lang studeren kwam niet veel toen. Bovendien had ik na verloop van tijd ook al een bejaardenkoor, een kinderkoor en een jongerenkoor. Na het derde jaar heb ik dan ook het hoofdvak blokfluit verruild voor koordirectie, dit tot grote teleurstelling van mijn hoofdvakdocent. Af en toe heb ik daarna nog wel op informele avondjes gespeeld maar nooit meer op een echt concert.

De repetities waren in ieder geval heerlijk. Ik was het spelen nog lang niet verleerd. Hier en daar gaat het nog wat stroef en is de coördinatie in de snelle passages nog niet optimaal maar het gaat prima. Ze hebben me gelijk gestrikt voor een volgend optreden en ik hun!

Wilhelmus

Zojuist was ik via de radio getuige van het Wilhelmus dat live gezongen werd door de groep Replay voor aanvang van de voetbalwedstrijd Nederland- Kameroen. Het is zo ongeveer de lelijkste versie die ik ooit heb gehoord. Brrrr! Een heel akelig arrangement, vals met lange halen gezongen, veel te snel en met heel erg weinig gevoel voor het moment. Jack van Gelder deelde mee dat hij met kippenvel had geluisterd en dat hij het al in tijden niet meer zo mooi had gehoord. Ik hoop dat hij meer verstand heeft van voetballen.

Jongens testen

Het is weer zover. Vandaag heb ik de jacht op nieuwe jongens voor het Stadsjongenskoor geopend. Komende weken ga ik onder begeleiding van een bestuurslid naar alle basisscholen in Oldenzaal en dan mogen de jongens van groep 4 mee doen aan een stemtest. Het jongenskoor is zich er van bewust dat het zeer waardevol is dat ze de scholen mogen bezoeken om jongens te “selecteren”, dit is niet zo vanzelfsprekend. Ik weet zeker dat dit bij draagt aan het feit dat er ieder jaar weer zoveel jongens “instromen”. Kinderen komen vaak niet zelf op het idee dat zingen erg leuk is. Een duwtje in de rug van een dirigent die zegt: “jij kunt heel erg goed zingen!” werpt meestal een ander licht op de zaak. De uitgekozen jongens zijn meestal erg verrast en willen heel graag. Of de jongens nu willen of niet, iedereen doe mee aan de stemtest. Als ik vind dat de jongens goed kunnen zingen worden ze uitgenodigd een openbare repetitie bij te wonen. Pas dan beslissen ze of ze bij het opleidingskoor willen zingen.

Meestal test ik zo’n 100 goed. Van deze 100 komen er 25 opdagen op de openbare repetitie. 20 Jongens besluiten dan lid te worden. In de eerste weken vallen er meestal gelijk 3 af die denken: “Nee, hé, vreselijk!”. In de maanden daarna sneuvelen nog een stuk of 5 jongens die het zingen als activiteit niet leuk genoeg vinden. Van het opleidingskoor 2005-2006 zijn er nu nog 13 over. Dit is best veel. Ik schat dat er zo’n 10 na de zomervakantie doorgaan. In de loop der jaren valt minstens de helft nog af. Ik mag blij zijn als er nog 5 over zijn als ze op de middelbare school zitten. Uiteindelijk besluiten 2 á  3 door te gaan met zingen bij het jongemannenkoor.

Stradivarius

Zo juist hoorde ik op het nieuws dat de politie bij een inval in een bordeel een peperdure Stradivarius heeft gevonden.

Dit doet me denken aan het programma Entertainment Live van Talpa. Ik zapte daar laatst langs toen Evert Santegoeds het had over de verfilming van het boek “Knielen op een bed van violen” . “Dat is toch een boek van Siebelink” zei de blonde presentatice. “Ja” zegt Evert “en het heeft ook al belangrijke prijzen gewonnen”. Zegt de blonde iets als: “Wat goed dat Paul Verhoeven dat gaat doen”. Evert valt haar bij in de trant van “en ik ben ook erg benieuwd hoe hij het gaat verfilmen want knielen op een bed van Stradivariussen is erg ongemakkelijk en wordt erg kostbaar”.

13 mei 2006

Het is al weer 6 jaar geleden dat tijdens de open dag van de muziekschool Winterswijk een telefoontje kreeg van Egbert. Wat gek, dacht ik nog, zou ik nog wat boodschappen moeten doen? Egbert wou me even rustig vertellen dat ik wel eens in een chaos terecht kon komen als ik straks naar huis reed. "Want er is hier een ramp gebeurd!" riep hij met een voor zijn doen hele rare klank in zijn stem. Pas toen hoorde ik de geluiden op de achtergrond van gillende sirenes en brandweerwagens. Er bleek een vuurwerkfabriek te zijn ontploft op een paar honder meter van ons huis. Ik besloot meteen naar huis te gaan en toen ik de muziekschool uit kwam zag ik al de enorme rookpluim. Ik moest toen nog 40 kilometer rijden, de rookpluim tegemoet. Het werd een bizarre tocht waarbij ik ter hoogte van Ahaus ingehaald werd door wel 20 brandweerauto’s en ambulances. Het 4 uur nieuws van radio 1 gaf geen krimp en pas toen ik Enschede naderde kon ik radio Oost ontvangen. Toen hoorde ik een zeer chaotisch verslag ter plekke en dat er zeer waarschijnlijk doden waren gevallen. Ik dacht: hoe kan dat nou in Enschede? Zulke dingen gebeuren altijd ergens anders in de wereld.In Enschede kwam in een bizarre situatie, mensen waren in de war en totaal ontredderd. Het verkeer zat vast, ik heb mijn auto ergens geparkeerd en ben bij een wildvreemde man achter op de fiets gesprongen richting huis. Onder de rood-witte linten door en toen zag ik pas dat overal de ruiten kapot waren. Hoe groot de schade was is me toen niet eens op gevallen. We konden door de rook en stof bijna geen hand voor ogen zien. Ik ben heel even in huis geweest om een allerdaags jurkje te pakken (ik had concert kleding aan) want Egbert wou zo snel mogelijk weg. Hij was bang dat de ammoniak tanken van de Grolsch fabriek het zouden begeven. Een gerucht dat nog uren bleef aanhouden.We zijn op de fiets naar mij broer gegaan om daar koffie te drinken. Uiteindelijk hebben we er een week gelogeerd.

Zie ook hier

Akoestiek

Ben benieuwd of mijn zangjuf het maandag hoort. De akoestiek in mijn mond moet toch verbeterd zijn nu de achterste kies linksboven er uit is. Vanmorgen was het zover. Twee spuiten er in en toen trekken. Geen fijn gevoel. Ik heb de resten van mijn kies mogen aanschouwen en kon toen ook zelf concluderen dat er weinig meer van over was. Lijkt mij maar niets, tandarts zijn…

Presentatie theaterwerkplaats

Ja, ik weet het. Het is een beetje laat voor een paasei, maar op de foto hier links ziet u er toch echt een. Het was de koning die steeds maar boos was, in april kerst vieren wou en daarom een paasei werd. Dit alles gebeurde tijdens de presentatie van de basiscursus theatermaken voor kinderen. Gedurende deze cursus kregen kinderen zes stemvormingslessen van mij, zes bewegingslessen en twaalf acteerlessen. Het is ontzettend inspirerend om samen met andere kunstdisciplines samen te werken. Je leert steeds weer nieuwe dingen bij en het dwingt mij om op een andere manier naar mijn vak te kijken. Aan het eind van de cursus werk je naar een korte presentatie of openbare les toe, om de ouders en anderen belangstellenden te laten zien wat je hebt geleerd.
Een zelfde cursus wordt ook aan volwassenen aangeboden. Daar werkte ik weer samen met een andere drama en beweginsdocent. Ook erg leuk hoor om weer andere mensen aan het werk te zien. Met de volwassenen werk je weer heel anders en merk je dat ze vooral dat ze naast oefeningen, veel techniek en uitleg willen hebben. Voor de presentatie pasten de verschillende onderdelen wonderwel in elkaar door de verschillende disciplines een hotel te laten plaatsvinden waar zich de meest vreemde dingen voordeden.

De laatste presentatie had ik met de jongerengroep en deze was afgelopen vrijdag. In een eerdere log zei ik al dat het ontzettend leuk was om op zo’n eerste cursusavond al een lied te kunnen zingen met een ostinaatje eronder! Nou, dat hebben we afgelopen vrijdag laten horen. Erg leuk! Jongeren zijn weer heel anders met zo’n cursus bezig. Een aantal wil naar de toneelacademie en gaat ook daadwerkelijk toelating doen. Een van de meiden was zelfs deze week aangenomen op het conservatorium! Drie anderen konden niet bij de presentatie zijn vanwege de examenstunt op school. Weer anderen zitten net op de middelbare school. Best een groot niveau verschil dus. Helaas werd vlak voor de presentatie de dramadocent zodanig ziek dat ze naar huis is gegaan. Hals over kop heb ik haar onderdeel overgenomen en heeft de dansdocente de gasten ontvangen. Dit terwijl degene die dat eigenlijk moest doen zich bezig hield met de ziek dramadocente die heel ongelukkig in een zijkamertje zat te wachten op vervoer. In al die consternatie even geen foto genomen van deze ontzettend leuke presentatie van de jongerengroep.

De zingende lakeien van de koning.

Frenswegen II

De Grafschafter Chortage 2006 in Kloster Frenswegen bij Nordhorn waren wederom een groot succes en zeer inspirerend. Op vrijdag 16.00 uur kwamen alle kinderen aan en dat is het altijd een vreselijke drukte. Als alle kinderen en dirigenten hun kamers hebben gevonden en de noodzakelijke dingen hebben uitgepakt beginnen de repetities meteen.

Na het inzingen werd het grote koor in 3 groepen verdeeld die telkens met een andere dirigent aan het werk gaan. Het klooster heeft voldoende grote ruimtes en aangezien we het hele gebouw tot onze beschikking hadden was dat geen enkel probleem. Ze kinderen kregen een flink pak muziek met een hoop leuke nieuwe liederen. Het eten in het klooster is altijd heerlijk en gezellig. Ook na het eten werd er weer volop gerepeteerd. Daarna was het tijd voor ontspanning voor zowel de dirigenten als de kinderen. Er werden spelletjes gespeeld, geknutseld, de kinderen renden als gekken door de grote gangen en ook cupido deed al snel zijn werk.

Ook zaterdag werd er de hele dag intensief aan de liederen gerepeteerd en kregen alle groepen een paar dramalessen. Aan het eind van de dag bleek een aantal liederen er al goed in te zitten en kon het dirigententeam alvast een selectie maken voor het concert van zondag.

Na de laatste repetitie stoof iedereen naar zijn kamer om de sportkleding uit de tassen te trekken om naar het voetbalveld te gaan. Daar werd een ontzettend sportieve en spannende voetbalwedstrijd gespeeld. Een doelpunt van Jedda moet ik toch jullie even onder de aandacht brengen. Dat was een fantastisch afstandsschot en mooi hoog boven in de hoek. Onhoudbaar voor de toch al klein uitgevallen keeper. Ook tussen de repetities door was er voldoende tijd om zich uit te leven en voorbereidingen te treffen voor de onvermijdelijke bonte avond. Tijdens de bonte avond werd er veel gezongen, een aantal toneelstukjes opgevoerd en dansjes. Er werden zelfs twee kerstliederen gezongen. Legendarisch was het solo optreden van Ruud die een ontroerende vertolking bracht van More than words en Lucas die een liedje zong over zijn cavia. Een aantal meiden zong Heal the world en daarmee kregen ze de jongens uit Oldenzaal op de stoelen.
Na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijtje werd er zondag weer gerepeteerd en aan het eind van de ochtend was het tijd voor de generale repetitie voor het concert. Het liep allemaal gesmeerd zodat we voldoende tijd hadden om weer lekker te eten en de tas alvast in te pakken.


Het concert was een groot succes. Ditmaal niet buiten want het was toch een beetje te koud en er stond teveel wind. Ook was het niet in het mooie kapelletje omdat daar geen piano staat. In de aula staat wel een prachtige vleugel en daar is voor kinderen een mooie akoestiek. Het was wel een beetje passen en meten maar uiteindelijk paste alle publiek er in. De kinderen hebben goed gezongen en kregen een groot en zeer verdiend applaus!

Frenswegen

Dit weekend ben ik met 70 kinderen in Kloster Frenswegen bij Nordhorn te Duitsland waar weer de Grafschafter Chortage gehouden. Tijdens dit weekend zullen kinderen uit zowel Nederland als Duitsland in de leeftijd van 8 tot en met 12 jaar bij elkaar komen om een heel weekend te zingen. Naast zingen is er dit jaar ook tijd ingeruimd voor wat dramalessen, decorbouwen en knutselen. Er is voldoende tijd om een hoop lol te maken. Ieder jaar doen er een aantal jongens van mijn jongenskoor mee en wordt vaak jaren daarna nog over nagepraat!

Het dirigententeam heeft een heel pakket aan liederen samengesteld en een selectie daaruit zal zondagmiddag om 14.30 uur ten gehore worden gebracht tijdens een openbaar concert. Volgens mij gaat het prachtig weer worden en misschien kunnen we net als een paar jaar geleden het concert wel weer op de binnenplaats houden. Zelden buiten zulke goede akoestiek gehoord als daar, prachtig!


Concert Chortage 2003

Matthäus 2006

De afgelopen twee weken was het Stadsjongenskoor Oldenzaal op Matthäustournee in Nederland. Er werden verschillende zalen en kerken aangedaan. Op dinsdag 3 april waren de jongens met Consensus Vocalis en Concerto d’Amsterdam te beluisteren in de Plechelmusbasiliek te Oldenzaal onder leiding van Klaas Stok. Hoog boven het publiek staan de jongens achter in de basiliek op de koorzolder. Deze Matthäus is voor mij als dirigent altijd extra spannend omdat ik vanwege de afstand koor-orkest-dirigent, de jongens zelf mag dirigeren. Een hele uitdaging!
Op donderdag 6 april kregen de jongens eerder vrij van school om naar Amsterdam af te reizen en te zingen in de Westerkerk samen met het Combattimento Consort onder leiding van Jan Willem de Vriend.

Voor de jongens was het een enorme leuke gebeurtenis om in de Westerkerk in Amsterdam te mogen zingen. Na dit concert toog het hele gezelschap zonder de jongens naar Spanje. Helaas mochten de jongens dus niet mee en werd ter plaatse samengewerkt met Spaanse jongenskoren. Een verslag daarvan kunt u hier en hier lezen.

Op 13 april stond de jongens een moeilijke taak te wachten in het Muziekcentrum te Enschede om weer onder Klaas Stok te zingen. Het muziekcentrum heeft een mooie akoestiek, maar ik weet ook dat je je er als koor behoorlijk verlaten in kunt voelen. Je krijgt weinig “terug” zoals dat heet. Het lijkt wel alsof je alleen buiten op straat staat te zingen. Het gevolg is al snel dat je wat gaat forceren omdat je denkt dat je geen klank en volume maakt. Ook hier heeft het jongenskoor uitstekend gezongen. Extra moeilijkheid was dat de jongens ponificaal op het podium zaten en nog stiller dan anders moesten zitten.

Op Goede Vrijdag 14 april werd weer de bus vol jongens geladen en reisden we af naar de Bergkerk te Deventer. Persoonlijk vind ik dit een van de mooiste uitvoeringen in het geheel. Dit komt niet alleen door de zeer hoge kwaliteit van de koren, instrumentalisten en solisten, maar vooral ook door de uniek concertopstelling. Koor I en II staan in het midden letterlijk tegenover elkaar (dwarsbalk) en zowel de dirigent als de solisten wisselen steeds van podium. Hierdoor krijg je een optimaal dubbelkorig effect. Voor het jongenskoor is een stellage gebouwd boven de ingang van de kerk. Het publiek zit in het verlengde daarvan in twee delen, tegenover elkaar (lengtebalk). Ook in de Thomaskirche in Leipzig stonden de twee koren achter in de kerk in de breedte tegenover elkaar. Het derde koor, de soprano in ripieno, stond op het priesterkoor rondom het altaar en zong er in de lengte tegenin. Hierdoor ontstond er een kruisvorm die ook in het stuk zelf terug te vinden. In Deventer word dit op deze manier prachtig benaderd. Als luisteraar is het echte een sensatie om de koren van drie kanten te horen zingen. Gisteren is hier een radioreportage van gemaakt! Klik hier en luister naar radio 1.

Omdat er op deze manier het geheel moeilijk in een oogopslag te zien is was er dit jaar gekozen voor een absolute noviteit. Het concert was ook via verdekt opgestelde grote schermen visueel te volgen. Het was duidelijk dat de regie nog wat meer ervaring moest krijgen maar wat mij betreft is het zeker voor herhaling vatbaar!


Na het concert volgde de ontlading voor het jongenskoor. Ze hebben een uitstekende reeks concerten afgeleverd. Ze hebben goed gezongen en zich ook gedisciplineerd gedragen zodat ze compleet hebben gepresteerd als zangers. Ik weet zeker dat ze van het hele gebeuren hebben genoten en dat ze staan te popelen om meer concerten te zingen. In ieder geval willen ze de volgende keer ook mee naar Spanje hebben ze al laten weten!

Voor een recensie van het concert in Deventer
klik hier

Tenslotte: voor wie de situatie rond de Bergkerk te Deventer een beetje kent: foto links: het aandachtig kijken van een jongenskoor tijdens het vertrek van de bus. Wat zou daar buiten nou te zien zijn!!?? Foto rechts: het aandachtig kijken van een jongenskoor naar “de Griezelbus” .

Zoek het verschil .