Auteur: admin

Nee, dit is niet een landingbaan van Vliegveld Twente maar het sfeervol verlichte voetpad naar de Stiftskerk te Weerselo van vanavond: kerstavond 2005. Een deel van het Stadsjongenskoor zong daar in de kerstviering. Het geheel was erg mooi in stijl. Geen opdringerige verlichting op weg naar de kerk, maar kaarslicht. Natuurlijk mag de midwinterhoorn in zo’n authentiek Twents landschap niet ontbreken. Zoals het hoort bliezen ze bij de waterput.

De 15 jongens die uitgekozen waren dit optreden te verzorgen kwamen weer tip top aan in hun mooie pakken. Voor degene die het vooroordeel heeft dat er alleen maar hele brave jongens in zo’n koor zingen even deze foto’s. Links ziet u de situatie in totale anarchie en uitgelatenheid: vreselijk!!!! Rechts de situatie nadat ik ze vermanend heb toegesproken en dat ziet er ietsiepietsie beter uit, ahum!

Voor een deel van de jongens was het vanavond dan ook erg spannend. Het Stiftskerkje is erg klein en we kunnen daar niet met het hele koor zingen. Evenals vorig jaar had ik de oudste jongens gevraagd dit te verzorgen. De hele sopraangroep deed dit op 1 jongen na, voor het eerst. In plaats van met een hele groep zing je dan ineens maar met z’n zessen de partij en dat is een hele verantwoordelijkheid! De verantwoordelijkheid wisten ze prima te dragen en dat vind ik verassend goed van ze! De concentratie was optimaal en dat na zo’n zware week. Ook voor mij was het onwennig omdat ik in plaats van te dirigeren plaats had genomen achter de vleugel. Tijdens de repetities begeleid ik alsof ik nooit anders doe, maar tijdens een optreden is dit toch een heel ander verhaal. Het kerkje zat afgeladen vol. De koster had zo’n 180 mensen geteld en dat is voller dan vol. Het was een sfeervolle viering. Na de dienst kregen de jongens een leuke attentie. Een mok vol met lekkere chocolaatjes en bonbons, een kerstkaart en een knutselpakketje. Het zijn de kleine dingen die het doen en daarvoor wil ik de organisatie hartelijk bedanken!

Vanavond een heerlijk onspannen en leuk concert gehad met het Stadjongenskoor. Het was in de RK Kerk in het prachtige Ootmarsum samen met het gemengd koor Ootmusica onder leiding van dirigent Frans Heijdemann. Verder werkten mee: Koperensemble Caecilia olv Tim Baars, Ensemble Concerto di Nantale, Roel Praas en onze vaste pianiste Aartje Disberg. Een concert in een fantastische omgeving en een goede akoestiek. Daarvan gaan de jongens en jongemannen altijd veel beter zingen. Ootmusica opende met een drietal liederen van oa Händel en Buxtehude. Daarna volgde het jongemannenkoor met een aantal liederen. Dit ging ontzettend goed. Jaap zong weer solo en ik moet zeggen hij groeit in zijn rol als solist van het koor! Daarna zong het jongenskoor twee liederen met in het Latijn.

Bij het tweede lied ging er iets mis….. Ik had de bladmuziek aan de pianiste gegeven die het lied op onverklaarbare wijze was kwijt geraakt. Ik dacht, ik doe dat wel uit mijn hoofd. Dat kan ook wel, maar dan moet je niet het hele lied vergeten. Ik gaf de pianist aan in de veronderstelling dat Deck the halls gezongen werd maar er kwam iets heel anders. Dan rest niets anders dan afslaan en opnieuw beginnen. Wouter en Benjamin zongen daarna hun solo voortreffelijk. Ook Deck the halls ging ook best goed. Aan het eind van ons eerste blok zongen we Transeamus van Joseph Schnabel met wederom Jaap als solist. Ik moet zeggen dat ik dit zelf een van de hoogtepunten van het concert vond. Jaap zong de solo heel erg goed en de jongens zongen daarna uitmuntend!

Het tweede blok bestond uit meer modernere composities. De jongemannen zongen I’m dreaming of a white Christmas. Hiermee weten ze menig hart te stelen. Daarna kwamen de jongens met het lied A holly jolly Christmas, ook erg leuk! In het lied Wintergames mochten Jedda, Ruud en Patrick voor opa spelen. Dit doen ze zeer overtuigend! Met een enorme kraakstem zingen ze hun solo, het publiek genoot er van! Tot slot zongen we het bekende Jingle bells.

Had ik in het eerste blok de muziek helemaal niet voor mijn neus, bij Ootmusica gebeurde ook iets erg wonderlijks. Er was er een Stille Nacht als samenzang waarvan niet duidelijk was wie dat zou begeleiden… Het duurde even voordat men doorhad dat er iets niet klopte in de organisatie en het was ook niet meteen duidelijk wie dit ging oplossen. Daarna gebeurde nog iets vreemds. Terwijl het orkest het Hallelujah uit de Messiah van Händel in C groot begon, bleek de organist de partituur in D groot voor zijn neus te hebben. Dit was erg hilarisch! Moet kunnen vind ik, de sfeer was prima en dit werd gelukkig redelijk snel opgelost. De uitvoering van het stuk was erg goed! Mijn complimenten, het is namelijk allemaal niet zo gemakkelijk als men wel eens denkt.

Tot slot zong het Stadsjongenskoor samen met Ootmusica vol overtuiging het Tollite Hostias van Camille Saint-Saëns. Een mooi slot van een prachtig concert waarop ik met veel plezier terug kijk.
Ik ben erg trots op mijn jongens en jongemannen.

Trouwens, voor het concert ga ik vaak nog even snel naar de WC. Terwijl ik op de WC zat in Ons Gebouw, hoorde ik heel veel mensen weg gaan op weg naar de kerk. Tot mijn verbazing hoorde ik ook: “klik”…… “Huh? “dacht ik, “doen ze nu de deur op slot?”. Volgens mij heb ik dit in mijn hele loopbaan als dirigent nog niet mee gemaakt. Drie minuten voor aanvang van een concert zat ik opgesloten in een repetitiegebouw. Ik bleef zo kalm, dat zal niemand begrijpen, ik snap het zelf niet eens. Ten eerste dacht ik meteen: ze beginnen toch niet zonder mij. Ten tweede herinnerde ik me in een flits een brandweerinstructie die ik ooit heb gehad bij het Holland Festival Oude Muziek: hoe open ik een (kerk)deur in noodsituaties. Wonderwel was het geen probleem, ik “brak” de deur in no time open en klokslag acht uur was ik als laatste in de kerk voor het concert.

Al met al een memorabel concert!

Deze en vorige week staan helemaal in het teken van de kerstoptredens. Zo zongen de Kringzingers afgelopen woensdag voor de bejaarden van de Zonnebloem. Het zag er allemaal keurig verzorgd uit daar en ik weet zeker dat de mensen een leuke middag hebben gehad. Daarna moest ik er meteen vandoor naar de generale repetitie van het Stadsjongenskoor. Zo’n generale is een intensief gebeuren, zowel voor de jongens als voor mij. Waar en hoe moet iedereen staan, hoe gaan we op, hoe gaan we af, is het orgel niet te hard en ondertussen staat de heteluchtverwarming zo te loeien dat het zweet je op de rug staat en keel zo droog is dat je er keelpijn van krijgt. Zaterdagmiddag had ik nog een kort kerstoptreden met de Kringzingers. We zongen op de kerstmarkt van de UTKring. Het kwam er op neer dat we voor de standhouders hebben gezongen, ik hoop voor hun dat er later op de dag meer publiek was. Maar het zingen was leuk, zo buiten bij een vuurkorf. ’s Avonds was het tijd voor het grote concert van het Stadsjongenskoor. Het inzingen was een plezierig gebeuren en de stemming zat er goed in. Er was gek genoeg niet zo heel veel publiek die avond. Dit zijn wij niet gewend. We gaan nog onderzoeken waar dat aan gelegen heeft. Vooral voor de jongens zelf is dat erg raar, die zoeken niet zo in logische verklaringen maar zijn gewoon erg verbaasd. Het was een mooi en sfeervol concert. We hebben een aantal nieuwe liederen gedaan maar niet zoveel als andere jaren omdat het immers maar een paar maand na ons jubileumconcert was en we niet veel tijd hadden. Wel was het een presentatie van nieuwe solisten, die het erg goed gedaan hebben! Zondagmiddag was het stukken drukker en dat mocht ook wel! Naast het jongenskoor en het jongemannenkoor zong ook het nieuwste opleidingskoor voor het eerst op een concert mee. Ze zongen de liederen Oh Tannenbaum en Er is een kindeke. Ze hebben het erg goed gedaan en dit belooft wat voor de toekomst. Ik ben erg enthousiast over de nieuwe zangers.

Het hoogtepunt van het concert was toch wel het vocaal mannenensemble Orpheus uit de Oekraïne. Dit ensemble maakt op dit moment een toernee door Nederland en als je de naam nog ergens tegenkomt moet je er heen gaan. Ze waren op de eerste plaat erg goed maar ze deden het ook nog eens zo vreselijk leuk! Ik had gevraagd of ze een er rekening mee konden houden dat er veel kinderen in de zaal zaten. Ze wisselden serieuze liederen af met hele grappige acts met vocale hoogstandjes waar de jongens en jongemannen vast inspiratie uit kunnen putten. Ivette heeft ook een mooie recensie geschreven van de kerstconcerten. Na het kerstconcert van gisteren heb ik samen met de jongemannen nu uitgebreid nageborreld in het beste cafévan Nederland De Engel en een overheerlijke pizza gegeten in het Villa Ristorante Antica. Nu nog een paar kerstoptredens en dan kan ik van mijn vakantie gaan genieten.