Boris Godoenov in Enschede

Boristctub_1

Klik op de foto voor een vergroting.

Over media aandacht hoeft het Stadsjongenskoor niette klagen dezer dagen! Ook gisteren stond er weer een mooi artikel in deTC-Tubantia en dit keer met een mooie foto van de scène waar de jongens inmeespelen.

De groep die in Enschede speeldeheeft het erg goedgedaan! Dat moest ook wel want dit keer zaten er veel mensen in de zaal die mijals dirigent persoonlijk kennen.
Eén van de jongens heeft een brief aan hetJeugdjournaal geschreven. Ik ben erg benieuwd of ze een kijkje komennemen!

Boris Godoenov: recensie NRC

Boris Godoenov in lendendoek

Door Kasper Jansen

Eindelijk in het Gelderse Poesjkin-festival echt drama vanPoesjkin: Boris Godoenov in de versie uit 1869 van Modeste Moesorgski, die zelfde tekst schreef voor deze opera over het eeuwige Russische leed. Het is deslechts twee uur durende oerversie van Boris, later uitgebreid tot een werk vanepische omvang over de ‘Tijd der troebelen’ rond 1500.

 De compacte oer-Boris waarmee de Nationale Reisopera nog eenmaand door het land toert, is de grootste productie uit de historie van hetgezelschap. In de Nijmeegse Stadsschouwburg, waar de orkestbak veel te klein isvoor het complete Gelders Orkest, dirigeerde de jonge Russische dirigent VasilyPetrenko dus een bijna kamermuzikale versie van Boris: lichter en transparant,soms zelfs lyrisch. Zaterdag klinkt via Radio 4 een uitvoering met volledigorkest.

 De enscenering komt uit de Duitse dramaturgische school.Regisseur Robert Lehmeier was de assistent van van Harry Kupfer, die twintigjaar geleden bij de Nederlandse Opera zijn snoeiharde Boris-versiepresenteerde: het Russische volk is al eeuwenlang het slachtoffer vanmeedogenloze politieterreur. Lehmeiers voorstelling oogt minder agressief maargaat eigenlijk nog verder. Het Russische volk, soms gekleed in T-shirts met eenChristus-icoon, is gedrild tot gedweëe volgzaamheid, al wordt nog wel geklaagdover de honger.

 Tsaar Boris, die in duistere, chaotische tijden aan de machtkwam door moord op de tsarevitsj, presenteert zich als Christus. Onder zijntsarenmantel draagt hij aanvankelijk slechts een lendendoek, later hedendaagsondergoed. De tsaar is een labiele persoonlijkheid, net als zijn kinderenlevend tussen waan en werkelijkheid. In een sterk psychologische aanpak laatLehmeier de sluwe bojarenleider Sjoejski Boris langzaamaan volkomen gek maken,tot de dood volgt. Dat levert, na een al te gedetailleerd begin met veelsymboliek, toch een steeds sterkere voorstelling op.

 De overtuigende Litouwse bas Almas Svilpa maakt van Boriseen extra tragische rol: hij is net als het Russische volk een slachtoffer vanhet systeem. Dat wordt hier gepersonifieerd door Sjoejski, vilein vertolkt doorMark Tevis. Goede rollen zijn er onder andere voor

Harry Peeters

(Pimen),Grigori (Marcel Reijans), Ksenia (Lenneke Ruiten) en Missail (André Post).

Voorstelling: Boris Godoenov van M. Moesorgski door deNationale Reisopera, Stadsjongenskoor Oldenzaal en het Gelders Orkest o.l.v.Vasily Petrenko. Regie: Robert Lehmeier. Gezien: 15/5 Stadschouwburg Nijmegen.Herh.: t/m 17/6. Inl.: www.reisopera.nl. Radio 4: 19/5 19.02 uur.

Boris Godoenov vanavond op de radio!

Voor iedereen die geen kans heeft om naar een van de voorstelling te gaan: vanavond 19.00 uur Radio 4 Opera Live! Het is een opname gemaakt tijdens de première van 12 mei in Apeldoorn. Natuurlijk mis je dan de prachtige beelden van het geheel maar de muziek van Moessorksy is natuurlijk ook schitterend.  De jongens zijn ongeveer na 1 uur en 27 minuten te horen maar ik zou daar niet op gokken en maar de hele opera gaan luisteren. Nu nog een manier vinden om dit digitaal op te slaan. Ik heb al jaren niet meer van de radio opgenomen dus ik weet echt niet hoe dat tegenwoordig moet. Tips zijn dus van harte welkom!

Inmiddels zijn we al weer twee voorstellingen verder en hebben Nijmegen en Arhem achter de rug. Ook daar een daverend applaus. Aanstaande dinsdag heb ik een thuiswedstrijd in Enschede en daarna maken we de lange reis naar Maastricht.  Dat wordt een latertje!

Tctubboris

Premiére Boris Godoenov groot succes!

Afgelopen zaterdag zong het Stadsjongenskoor mee met de premiére van de opera Boris Godoenov van Moesorgsky in schouwburg Orpheus te Apeldoorn. Hoe het allemaal achter de schermen ging vertel ik woensdag als de tweede groep haar premiére heeft gezongen in Nijmegen. De jongens hebben afgelopen zaterdag buitengewoon goed gepresteerd! Ondanks alle druk die een premiére met zich mee brengt hebben ze precies gedaan wat er van ze werd verlangd. Ze mochten delen in het daverende applaus en mee naar de officiele borrel. We waren veel later thuis dan afgesproken maar succes moet gevierd worden!

Vanmorgen was ik alweer vroeg wakker en het eerste wat ik deed was in de Volkskrant speuren naar een recensie. Dat was niet moeilijk. Bijna een halve pagina! Een prachtige foto en een zeer lovend stuk van Frits van der Waa. We worden genoemd! “Het koor van de Reisopera levert Wolgaschlepers zang en massale toejuichingen alsof het in St. Petersburg is opgeleid, terwijl ook het  Stadsjongenskoor Oldenzaal ontstegen lijkt aan haar origines”. Ook  Trouw had een prachtige recensie. We worden niet alleen in de inleiding met naam genoemd maar ook “Voor de hallicunatie-scène van Boris verzon Lehmeier een prachtig beeld met bromtollende kinderen”.

Ik denk dat de Nationale Reisopera vandaag taart laat aanrukken met zulke fantastische kritieken in de landelijke pers! Vanavond het NRC nog en dan bij iedere uitvoering de regionale pers. In een aantal de regionale kranten stond vandaag al onderstaande recensie waarin de jongens niet worden genoemd maar waar er wel een paar op de foto te zien zijn. Voor de Oldenzaalse editie is een verslaggever met de jongens mee geweest. Dit artikel zal ik later online zetten.

Boeiende opera Boris Godoenov vol met raadsels

Maandag 14 mei 2007 – APELDOORN –
De Nationale Reisopera presenteerde zaterdagavond de parel uit het Poesjkinfestival: ‘Boris Godoenov’, het drama van de Russische romanticus Poesjkin, bewerkt en op muziek gezet door zijn landgenoot Moessorgski.Obsolete_468164bFoto: Hermann en Clärchen Baus

Boris wordt door het volk de tsarentroon op geduwd en er een paar jaar later net zo hard weer afgegooid. Een groepje intriganten draagt daar het zijne toe bij, maar ook Boris zelf: wroeging over zijn betrokkenheid bij de moord op de zevenjarige kroonprins die eigenlijk in zijn plaats op de troon had moeten zitten, brengt hem op de rand van de waanzin. Uit de vele versies die Moessorgski en latere bewerkers van de partituur maakten, koos de NRO de oerversie uit 1869. De discussie over wie de eigenlijke hoofdpersoon in het stuk is, Boris of het volk, woedt al generaties lang. Een aangename verrassing is daarom de visie van regisseur Robert Lehmeier, die in zijn enscenering de hoofdrol toebedeelt aan een groepje intriganten. Zij regisseren de macht, door zowel het volk als Boris te intimideren en te manipuleren. Deze visie is echter niet de enige die Lehmeier op het stuk loslaat. Samen met zijn ontwerpers Tom Musch (decor) en Ingeborg Bernerth (kostuums) genereert hij een stroom intrigerende ideeën, maar draaft daarin wel zo ver door dat hij het publiek niet alleen met fraaie beelden maar ook met een hoofd vol onoplosbare raadsels naar huis laat gaan. De muzikale kwaliteit van deze productie laat daarentegen niets aan duidelijkheid te wensen over. De Litouwse bariton Almas Svilpa is fysiek en vocaal een geweldige Boris, die van zijn waanzins- en sterfscène de spannendste momenten van de avond maakt. Het uitgebreide koor van de Reisopera vervult zijn prominente aandeel messcherp gedisciplineerd en verpletterend volumineus. Van de overige rollen kenden vooral die van Pimen en Grigori met Harry Peeters en Marcel Reijans een heerlijk luxueuze bezetting. En dat alles onder leiding van de 30-jarige Russische dirigent Vasily Petrenko, die Het Gelders Orkest sonoor laat ronken in de orkestbak. Met zijn inbreng bewijst Petrenko zowel Moessorgski als de Reisopera een hele grote dienst.

Bron: Brabants Dagblad

Update 19-5

Oer-Russische opvoering Reisopera

De Volkskrant 14-05-2007 Frits van der Waa

Nationale Reisopera levert met Moesorgski’s  Boris Godoenovde mooiste productie van het seizoen

APELDOORN Geen componist heeft zulke door-en-door Russische muziek geschreven als Modest Moesorgski, die zichzelf in een leven van 42 jaarnaar de verdommenis zoop, en tussendoor een stevige handvol meesterwerken produceerde. De publiekslieveling is de bekende Schilderijententoonstelling,maar zijn opera Boris Godoenov is met voorsprong zijn meest monumentale en rijkste compositie. Het is een werk dat lastig op te voeren is. Om te beginnen bestaan er (los van latere bewerkingen door anderen) twee versies, die elk hun eigen verdiensten hebben. En in dat door-en-door Russische schuilt menige valkuil voor de vormgever: het risico van folkloristische clichés.

Robert Lehmeier, die het koningsdrama bij de Nationale Reisopera regisseert, laveert om die valkuilen heen. Bontmutsen en vallende sneeuw ontbreken, evenmin als de door Moesorgski meegecomponeerde wodkaflessen,maar de leidende bojaren zijn gestoken in maatkostuums. Achter de rij beeldschermen in het decor vormt zich uit oplichtende tl-lijnen een kaart van Rusland. Onder zijn brokaten mantel draagt Boris niets dan hemd en onderbroek.

Lehmeier rekent meteen in de eerste scène af met de hang naar naturalisme, met behulp van de strak gechoreografeerde, gestileerde bewegingen van het koor. En die mantel wordt tot symbool van heerschappij: hij komt steeds minder vast om Boris’ schouders te zitten. Zijn rivaal Sjoejskistoeit er heel wat mee af, Boris’ zoon Fjodor mag hem even om, en op het laatst krijgt de valse troonpretendent Grigori hem in handen gedrukt waarmee Robert Lehmeier tevens een los eindje in het libretto op zijn plaats schikt.

De opera begint sterk, waarna de handeling enigszins verbrokkelt in losse scènes, en zich dan meer en meer toespitst op Boris, die uitgroeit van een heerser aan wiens handen bloed kleeft tot een man die geteisterd wordt door visioenen van het door hem vermoorde tsarenkind. Die fascinerende kanteling komt door Moesorgski’s steeds verder naar binnen reikende muziek, waarin kroningsklokken veranderen in doodsklokken en hemelse klanken plaatsmaken voor een macabere kaalslag.

De Nationale Reisopera, die zijn best heeft gedaan om dit haar mooiste productie van het seizoen te maken, heeft in de 31-jarige Vasily Petrenko een eminent pleitbezorger voor Moesorgski’s muziek gevonden. Petrenko haalt het onderste uit de kan bij het Gelders Orkest, dat zichzelf overtreft,zowel in pompend bazuingeronk als in versmolten weeklachten.

Het koor van de Reisopera levert Wolgaslepers zang en massale toejuichingen alsof het in St.Petersburg is opgeleid, terwijl ook het Stadsjongenskoor Oldenzaal ontstegen lijkt aan zijn origines. Voor de vele bijrollen zijn adequaat toegeruste zangers ingeschakeld. Marcel Reijans schittert als Grigori, de valse troonpretendent, van passende vocale repliek gediend door Mark Richardson als de drinkebroer Varlaam en

Harry Peeters

als de monnik Pimen. Tenor Mark Tevis komt sterk voor de dag in de rol van Sjoejksi. Maar niemand haalt het bij de verpletterende Boris van de Litouwse bas-bariton Almas Svilpa, die eruitziet als een kruising tussen Meat Loaf en Leonardo Di Caprio,kussen geeft als kopstoten, en in de onthutsend moderne sterfscène een ademstokken produceert dat ruimschoots over het orkest heen reikt.

Frits van der Waa

Vasili Petrenko houdt Boris Godoenov™ overal in evenwicht

Trouw 14-05-2007 Anthony Fiumara

Poesjkin Festival: Boris Godoenov van Modest Moessorgski,door de Nationale Reisopera. Het Gelders Orkest, Koor van de Nationale Reisopera en Stadsjongenskoor Oldenzaal olv Vasili Petrenko. Tournee t/m 17/6.Uitzending Radio 4: za 19/5, 19.00 uur. www.reisopera.nl

Om maar met slavisch pathos te beginnen: Boris Godoenov,beschouwd als de moeder aller Russische opera’s, kwam aanvankelijk niet door de commissie. Een opera zonder vrouwenrollen van betekenis, zonder liefdesintriges dat kon écht niet. Modest Moessorgski breidde zijn oerversie prompt uit met extra scènes; na zijn dood sleutelden collega’s Rimski-Korsakov en Sjostakovitsj nog aan het muziekdrama. Met als resultaat een datsja met bijkeuken, dakkapel en carport. Ook leuk.

In de grootste productie in zijn geschiedenis ging de Nationale Reisopera terug naar de oer-Boris, zoals Moessorgski die in 1869inleverde bij het theater directoraat. In tijdsduur hou je een geconcentreerd brok drama over van twee uur, in een proloog en zeven scènes. Het verhaal is niet al te ingewikkeld: Boris vermoordt troonpretendent Dimitri, wordt zelf tsaar en sterft ten slotte, gek geworden van wroeging.

Evenzogoed moest dirigent Vasili Petrenko zaterdag in Schouwburg Orpheus in Apeldoorn een mammoetbezetting van orkest, koor (zestig zangers), kinderkoor en solisten (vijftien) in goede muzikale banen zien te leiden. Inclusief complexe psychologische wisselingen: van het dan wee rhongerende, dan weer jubelende Russische volk, de gekwelde tsaar Boris, de stroperige intrigant Sjoesjki, de bedriegende verlosser Grigori en de rouwende Ksenia.

Zaterdagavond geen bruut geweld uit de orkestbak onder de Rus Petrenko (voor veel dirigenten is de verleiding daartoe groot), maar een transparante orkestklank die soepel meekleurde met de gemoedstoestanden op het podium.

Dat brede instrumentale palet maakte Boris echt verscheurd,Sjoesjki echt een huichelachtige engerd en gaf het volk de ongecompliceerde slagkracht als tegenwicht.

Bak en bühne waren niet alleen mooi in evenwicht, het orkest werd onder Petrenko volwaardig antagonist.

Op het podium werd de stoet aan zangers mooi in evenwicht gehouden door het sobere en symbolistische podiumbeeld: de wijkende halfronde achterwand zou in de eerste acte een fabriekshal kunnen zijn, later misschien een basiliek. Of in de laatste actes de regelkamer waarin gans het raderwerk van Rusland werd bediend een metro-achtig gestileerde kaart van Rusland als muurschildering met rode LED-jes op de plaats van de steden. Op de eveneens ineen halve cirkel gehangen tv-schermen wisselde de kop van Almas Svilpa (Boris)veelbetekenend met die van een Russisch ikoon. En met woorden die de zielstoestanden van de karakters zouden kunnen aangeven. Helder, maar soms wat te duidend.

Binnen die afgebakende omgeving liet de Duitse regisseur Robert Lehmeier de zangers als in een toneelstuk opereren. De dialogen kwamen ongekunsteld over, de geprofileerd uitgewerkte personages kregen een mooi einnerlijke gelaagdheid mee. Hier en daar werd de handeling opgebroken door rituele gebaren in strakke choreografieën, gestes die dan weer aansloten bij het industrieel-spirituele decor. Voor de hallucinatie-scène van Boris verzon Lehmeier een prachtig beeld met bromtollende kinderen.

Almas Svilpa zong de rol van Boris voor het eerst, met verve laverend tussen wreed, krankzinnig en onzeker. De Litouwse bas heeft een ongelofelijke beheersing over zijn virtuoze stem: altijd helder en overtuigend direct. Marcel Rijans was een messiaanse Grigori: telkens als hij verscheen kleurde het podium goud als ware hij Midas een gloed die hij ook in zijn soepele stem legde.

Mark Trevis acteerde een ongekend gluiperig valse Sjoesjki en zong die dubbelzinnigheid loepzuiver. Inde kleinere rollen viel Lenneke Ruiten op als hartbrekend droeve Ksenia;Frances McCafferty overtuigde als wellustig volkse waardin. En dan heb ik het niet eens over het indrukwekkende koor, dat als één personage zijn gespleten rol vervulde. Bravo Petrenko!

Stadsjongenskoor Oldenzaal klaar voor première Boris Godoenov

De jongens van het StadsjongenskoorOldenzaal zijn inmiddels echte operazangers geworden.  Zonder enigeproblemen zingen ze brutaal het "Zdast vuï yuro divï Ivanïch" hettheater in terwijl ze de meest gekke bewegingen moeten maken. Zemopperen niet als ze een half uur met een masker en pruik op moetenwachten, kunnen moeiteloos 20 minuten in een bad liggen en na dezeproductie heeft een aantal vast het wereldrecord verkleden in handen.De jongens hebben veel geleerd in een hele korte tijd.

Morgen is de première van de opera Boris Godoenov van ModesteMoessorksky in Theater Orpheus te Apeldoorn. Het Stadsjongenskoor doetmet 38 jongens aan deze opera mee en ze zullen in twee groepen samenmet de Nationale Reisopera en het Gelders Orkest onderleiding van Vasily Petrenko heel Nederland door reizen.
Opera_groep_b
De operasterren van groep B.

Het wordt geen Boris Godoenov zoals het publiek het gewend is maarhet toont het Rusland van de 21 ste eeuw inclusief de hedendaagseproblematiek. Geen vrolijk beeld dus maar een high tech voorstellingdie er werkelijk prachtig uit ziet. De jongens spelen niet meer deondeugende straatschoffies maar Russische jeugd die naar allerleimiddelen grijpt om de problemen van de straat te vergeten. Voor degenendie naar deze opera gaan, de jongens spelen in scène 5 én 6! In scène 6spelen 9 jongens mee, zoek de negende jongen! Ik mag niets verklappen.Na de première zal ik wat raadsels uit de doeken doen.

De ouders van de jongens mochten naar devoorgenerale en de generale. Omdat ik denk dat de jongens niet echt inde recensie zullen worden genoemd (ik hoop het wel, maar er doen zoveelmensen mee!) heb ik een aantal reacties bij elkaar gezocht naaraanleiding van de voorgenerale en generale:

Rinus Morsink van kindertheatergroep BARST stuurde me eenlovend mailtje naar aanleiding van de voorgenerale “Muzikaal was het allemaal geweldig. .. Jouw jongens kwamen weerpowervol over".  

Marianne, de moeder van Wouter was superenthousiast en schreef: “HET GING SUPERGOED!!! Het zingen ging heelgoed, beter dan ooit."

Ellymae moeder van Dave was ook zeer onder de indruk. “Allereerst wilde ik zeggen dat mijnmoeder en ik werkelijk genoten hebben van de voorstelling ! En naar ons gevoeldeden de jongens het prima. Onze complimenten ! Ook voor al het werk dat julliehiervoor verzetten en de tijd die jullie hier toch maar telkens weer in steken."

De dag daarna kreeg ik nog een mailtje van Rinus en nu over de generale. “Spatgelijke inzetten en een mooie volleheldere klank. Omdat de zaal bijnahelemaal vol zat, was de akoestiek gelijk wat droger, maar daar zaten dejongens niet mee. Het ging perfect en dat was niet alleen mijn mening.Jeremy vond het voortreffelijk. Guus wordt steeds enthousiaster en Diet zeiheel lief dat ze het allerbeste waren en ook Iriswas helemaal tevreden. (zo kan ik nog wel doorgaan) Mijn familie was voltallig aanwezig. Mijnzus is echt heel kritisch maar vond het de scène met de jongens het sterkst. Dekinderen van mijn groep hadden het beslist niet beter gedaan! Hetpubliek blijkt toch wel onder de indruk van het geheel."

Sonja moeder van Rio schreef “ ik wou je nog even de complimenten geven. Bengisteren wezen kijken en vond het heel goed wat de jongens daar neer gezethebben. Het is een heel werkgeweest maar het resultaat mag er wezen 

Paola moeder van Wessel: “Mooie opera, prachtige stemmen, met name dekoorstukken vond ik erg mooi."

Ellen de moeder vanHein: "Toon en ik zijn gisteren bij de generale van de jongens geweest. Beidenhadden we nog nooit een opera gehoord noch gezien. Ik vond het indrukwekkend.De vertaling boven het toneel was wel erg welkom. Knap hoor hoe je met tochweinig attributen zoveel neer kunt zetten. De jongens deden het goed, vond ik.Je zag ze nog wel af en toe naar elkaar kijken en zo, maar het zingen zag erovertuigend uit. Ze stonden overigens veel langer op het podium dan ik gedachthad. Complimenten voor iedereen die hoe dan ook heeft bijgedragen aan dezegeweldige ervaring voor de jongens. Hein voelt zich erg belangrijk en isapetrots dat hij hieraan mee mag doen."

Annemarie, moedervan Steven: “Het was geweldig gisteravond! De jongens speelden de bromtolscèneheel goed (heel geconcentreerd, alles ging perfect) en de andere scène was ookheel mooi. We zaten op de eerste rij boven tegenover het toneel (fantastischuitzicht) en het geluid klonk heel helder en mooi. De jongens deden het echtheel goed. Mijn vader, Benno en ik hebben echt genoten van de helevoorstelling! Het was ook heel schattig om te zien hoe ze daarna het applaus inontvangst namen. Iedereen ging in de zaal voor ze staan en er werd uitbundiggeklapt. De jongens stonden er echt een beetje beduusd van te kijken, maar zededen het ook echt fantastisch en hadden het applaus echt verdiend.”

Ante en Melanie, vader en moedervan Stan: “Allereerst mijn complimenten voor deze opera ,het is een echthuzaren stukje geworden en wij hebben genoten van onze jongens. Ik vond dat dejongens hebben gezongen als nachtegaaltjes en ik vond ze een echte aanvullingvoor deze opera. Ik had nooit verwacht dat ik zou kon genieten van een opera.Ook van de muziek hebben wij als muzikanten echt genoten echt van zeer hogeklasse, ik had af en toe gewoon kippenvel van het geweld wat aan klank uit deorkestbak kwam, echt fantastisch."

Ik hoop dat het grote publiek ook zo enthousiast zal reageren op deze opera. We wachten de kritieken in spanning af!

Opera_groep_a

De operasterren van groep A.

Wil je de jongens bewonderen kom dan naar een van de voorstellingen.

  • *Zaterdag 12 mei 20.00 uur Schouwburg Orpheus Apeldoorn 
  • *Dinsdag15 mei  20.00 uur Stadsschouwburg   Nijmegen   
  • *Vrijdag 18 mei 20.15uur Schouwburg  Arnhem
  • Dinsdag22 mei 20.00 uur Twentse Schouwburg Enschede 
  • Donderdag24 mei 20.15 uur Theater aan het Vrijthof Maastricht
  • Zaterdag26 mei 20.15 uur Rotterdamse Schouwburg
  • Dinsdag 29 mei 20.00 uur Chass Theater Breda
  • Vrijdag1 juni 20.15 uur  Zaantheater  Zaandam
  • Dinsdag 5juni 20.15 uur De Harmonie Leeuwarden
  • Donderdag7 juni 20.00 uur  Stadsschouwburg Utrecht 
  • Zaterdag9 juni 20.00 uur Lucent Danstheater  Den Haag
  • Dinsdag12 juni 20.15 uur Martiniplaza  Groningen
  • Vrijdag 15juni 20.15 uur Parktheater  Eindhoven
  • Zondag 17juni  20.00 uur Theater aan de Parade Den Bosch   
  • * In hetkader van het Poesjkin Festival.

    Omdat ik niet bij de generale repetitie kon zijn heeft Ivette mijn taak overgenomen. Waarvoor mijn hartelijke dank!

    Cultuurestafette 2007

    Gisteravond heb ik genoten van het concert van het universiteitskoor De Kringzingers en het Jongemannenkoor Oldenzaal. Jammergenoeg was er erg weinig publiek zodat ik hier maar even uit de doeken ga doen wat iedereen heeft gemist! Het was voor het eerst dat deze twee koren samen een concert verzorgden. Het was een avondvullend programma met als titel Lentekriebels en dan in de breedste zin van het woord.

    Het Jongemannenkoor is steeds meer een stabiel koor aan het worden alhoewel er natuurlijk altijd sprake is van een fluctuerend ledenaantal. Ze openden het concert met 3 religieuze liederen: Sonntag van Mendelssohn-Bartholdy, een Ave Maria JanNieland en een swingend Gloria Deo MaryL. Lightfoot. Ook de Kringzingers begonnen het concert met serieuze muziek. Ze zongen het bekende Zigeunerleben RobertSchumann en het onbekendere Valseavec choeur GeorgesBizet. Het laatste lied is best pittig, de koorleden hebben er hard aan gewerkt en het ging voor een eerste keer met publiek zeker niet slecht!

    Voor beide koren is het niet gemakkelijk te zingen in de droge akoestiek van de Audiozaal. De Kringzingers zijn er aan gewend maar voor de jongemannen was dit een nieuwe ervaring. Zelf hadden ze de indruk dat ze slecht hadden gezongen maar dat is verre van waar. Ik heb zeer veel goede reacties gehad. De drie barbershops die ze daarna zongen kwamen in deze akoestiek goed tot hun recht. Voor de jongemannen zijn deze drie liederen redelijk nieuw, in ieder geval zijn we bezig meer a capella repertoire in te studeren. Het is een kwestie van vaak doen, ook voor publiek.

    De Kringzingers zongen daarna twee liederen van Albertde Klerk op tekst van Daan Zonderland, altijd leuk. Ook het Heftantattat  van Willem Wilmink op muziek gezet door FrankDeiman viel in de smaak bij het publiek.

    Na de pauze zongen  zowel de Kringzingers als de jongemannen aardig wat "shanty-achtige "liederen. De drank vloeide, de liefde werd bezongen, zeelieden keerden niet terug en ook wat dames kwamen noodlottig aan hun einde. Erg leuk om te doen was ook het komische I bought me a cat van Aaron Copland in de bewerking van IrvingFine en de BanquetFugue  van John Rutter. De Kringzingers hebben deze twee opmerkelijke liederen sinds dit jaar op het repertoire staan en al een paar keer met succes ten gehore gebracht.

    Het Jongemannenkoor had de eer het concert te besluiten met een aantal populaire liederen. Hierbij kwam Mad World van Gary Jules  als mooiste lied naar voren. Het leuke is dat dit werd gezongen in een arrangement van mijn eigen hand. Zo heb je echt eer van je werk!  Bijna alle liederen werden door Artje Disberg aan de vleugel begeleid. Een ware uitputtingsslag net als het dirigeren.  De drankjes na het concert smaakten me dan ook opperbest!

    Jmk_2007

    Jongemannenkoor Oldenzaal in de huidige samenstelling

    Lentekriebels

    LentekriebelsAlhoewel het nu eindelijk een keer weer pijpenstelen regent, is het nog lente genoeg om een concert te geven onder het motto Lentekriebels.

    Het personeelskoor van de Universiteit Twente De Kringzingers en het Jongemannenkoor zullen aanstaande woensdag 9 mei om 20.00 uur in de Audiozaal van het Vrijhof Cultuurcentrum samen een concert geven in het kader van de Cultuurestafette. Ze brengen een zeer gevarieerd programma met klassieke werken van  Schumann en Mendelssohn tot aan de lichte musiek componisten als Irvin Fine en John Rutter.   Aartje Disberg zal beide koren op de piano begeleiden. De entree is vrij.

    Opera Boris Godunov

    De 38 jongens van het Stadsjongenskoor zijn momenteel heel erg druk met het repeteren voor de opera Boris Godunov.  Binnenkort zullen ze dit werk samen met de Nationale Reisopera en het Gelders Orkest onder leiding van Vasily Petrenko in heel Nederland opvoeren.

    Met zo’n grote groep jongens meedoen aan zo’n grote productie vergt een hele andere aanpak dan een gewoon concert geven. De eerste twee repetities waren een ware cultuurbotsing. Een groep van 38 jongens brengt best veel lawaai met zich mee. Ik ben daar wel aan gewend maar de mensen van de opera schrokken zich een hoedje. De jongens moesten in het begin heel erg wennen aan alles liep ook het zingen ging niet meteen goed. Zelf wist ik ook niet goed hoe ik me moest opstellen. Moet ik nu alles overlaten aan de mensen van de opera, wat is mijn rol? We hadden heel wat te leren. Na twee keer wisten de jongens dat ze tijdens de repetities muisstil moesten zijn en wist ik dat ik me heel direct moest profileren als leider van de groep. Het is heel erg hard werken voor iedereen! De jongens zullen straks in twee groepen door Nederland touren. Alle scene’s moeten dus twee maal gerepeteerd worden…

    De meeste repetities zijn regie-repetities. Tijdens deze repetitie leren de jongens wat ze moeten doen op het grote podium. Hoe moet je opkomen, waar moet je zitten, op welk moment staan, wanneer naar voren lopen, welke beweging maak je tijdens het zingen, hoe loop je terug, nee toch weer naar voren, hoe lach je zonder geluid, hoe maak je rare bewegingen en dan ook nog zingen!

    De repetities waren overwegend in het gebouw van de Reisopera in Enschede. Dit betekende dat de jongens steeds van Oldenzaal naar Enschede moesten komen. Af en toe hadden ze een muzikale repetitie met z’n allen maar meestal werd er gerepeteerd in twee groepen aan de scene ‘s. Niet alleen de jongens zijn druk met de opera, ook de ouders van de jongens zijn druk met voortduren hun week -en dagindeling om gooien. In het theater gaat het heel anders dan in de koorwereld. Zo strak als onze planning is, zo flexibel moet je zijn bij de opera. Voordurend worden de repetitiedagen en tijden verandert. Wij zijn dat absoluut niet gewend maar ik heb inmiddels in de gaten het echt niet anders kan. Ik heb grote waardering voor de jongens én hun ouders. Bijna iedereen is bij elke repetitie. Ondanks de lastige tijden en alle veranderingen.

    Van iedere repetitie wordt door een van de begeleidende ouders een kort verslag gemaakt. Dit wordt door mij als Opera Nieuws per mail rondgestuurd naar alle ouders. Ze blijft iedereen optimaal op de hoogte. Het telt al 14 delen en we kunnen daar straks bijna een boek van maken. Ik vul het verslag aan met grappige voorvallen, ik vraag of ze hun zoon extra complimenten willen geven, ik pep ouders op om nóg een keer van tijd te veranderen en ik vertel vooral hoe ongelooflijk trots ik ben dat we dit met z’n allen voor elkaar boksen. Het rondsturen van een nieuwsbrief blijkt een gouden greep. Hij wordt erg goed gelezen. De tip om alles uit te printen, in een mapje te stoppen om mee te geven naar school was ook alweer zo’n goed idee waar ik van tevoren niet op zou zijn gekomen. Na dit project zijn we ook als koor zoveel wijzer geworden qua organisatie!

    Vorige week hebben we ook al een keer in de Twentse Schouwburg gerepeteerd met het originele decor. Het ziet er echt zo mooi uit!!! Helaas mag ik er niets over vertellen, ook niet over de scene’s, ook niet hoe de jongens er uit komen te zien.

    Het hele spul is nu in Schouwburg Orpheus Apeldoorn. Vanaf aanstaande vrijdag zijn daar ook de repetities. Met z’n allen de bus in dus! Niks genieten van het mooie weer, werk aan de winkel!

    De jongens zijn echte kanjers hoor! Voetbaltrainingen worden massaal afgezegd, al zijn ze jarig dan komen ze nog en afgelopen dinsdag was er zelfs een jongen op de repetitie die een uur geleden aan zijn teennagel was geopereerd…

    Frenswegen 2007 zonder jongens…

    Afgelopen weekend driedagen in Kloster Frenswegen (dld) geweest om daar mijn bijdrage als dirigent te leveren aan de Grafschafter Chortage. Ik doe dit werk al erg lang en de afgelopen jaren heeft steeds het Stadsjongenskoor Oldenzaal ook mee gedaan. Dit jaar hebben we echter besloten niet mee te doen omdat de jongens erg druk zijn met de opera Boris Godunov. Tussen alle repetities door een weekend echt helemaal vrij is dan ook heerlijk lijkt mij.

    De andere docenten hadden ook beloten om hun jongens thuis te laten. Zo kwam het dus dat we dit weekend met 80 meisjes in het klooster zaten en dat is toch een hele andere sfeer!!! Ik ben lang niet zo moe als anders, we hebben een heerlijk relaxed weekend gehad. Niet dat we het niet druk hebben gehad, maar  de jongens brengen toch meestal heel erg veel extra leven in de brouwerij.

    Opvallend is bij voorbeeld het einde van en repetitie. Als je tegen jongens zegt, nu is de repetitiue afgelopen dan gooien ze hun muziek op de grond en stuiven ze naar buiten om te voetballen en te ravotten. Meisjes daarentegen blijven zitten, komen traag in de benen, leggen de muziek op de afgesproken plek en  sjokken naar boven en gaan op hun kamer zitten tutten. Nu was het zulk mooi weer en die meiden bleven maar binnen! Wat ze daar op die kamers deden was me een raadsel.

    De meiden hebben mooi gezongen. Vanwege het prachtige weer konden we op de binnenplaats het concert geven. De akoestiek is daar fabelachtig mooi!

    De kinderen zongen niet alleen beneden maar ook vanuit de ramen van de eerste verdieping: prachtig!

    Na afloop van het concert kreeg ik een geheime brief van een aantal meisjes. Deze moet ik aan wat jongens van mijn jongenskoor geven. Ik mocht ‘m lezen en hij begint met: ” Hallooo!! Jammer dat jullie niet op kamp waren, het was niet hetzelfde zonder jullie (slijm, slijm)” . De rest ga ik niet vertellen maar de dames geven hun mobiele nummers wel door! Ik ben benieuwd naar de gevolgen……

    Volgens jaar zijn ze weer van de partij!

    Expressieve Matthäus Passion

    (Bron: de Stentor – Deventer Dagblad – 7 april 2007)

    Door René de Cocq

    DEVENTER – De koralen die door Bach in zijn Matthäus Passion zijn ingevoegd (als illustratie van de emoties die de kerkgemeente te vangen bij het volgen van het Lijdensverhaal) zijn van origine kerkliederen.Maar in de visie van dirigent Klaas Stok hebben ze niets devoots of bezonkens: hij ‘neemt’ ze in haast onwerkelijk hoog tempo en laat zijn koren (ook daar) flink van leer trekken, ze worden bijna allemaal zowat fortissimo gezongen. Wel heel expressief natuurlijk, zoals de MatthäusPassion door Stok in zijn geheel van grote uitdrukkingskracht is.Illustratief daarvoor is ook de aanpak van tenor-evangelist Nico vander Meer, een veteraan van hoog niveau, die de volgepakte kerk dwingend meenam in de strijd die Jezus te voeren had in zijn laatste dagen.

    Met de Passion in kruisvorm, zoals die in de Bergkerk wordt uitgevoerd,maken Stok en de zijnen het zich niet gemakkelijk. En het publiek ook niet: de zichtlijnen bijvoorbeeld zijn hier en daar nogal verstoord(wat met het neerzetten van videoschermen maar deels wordt opgevangen).

    De geluidsbalans is ook niet ideaal: een zanger die van je weg zingt is nu eenmaal minder goed te horen dan een die naar je toe zingt. Maar aan de andere kant is er de winst van het ‘stereo-effect’: de wisselwerking tussen de beide koren is spannend en effectvol, en het is hee lbijzonder als een solist met een klein ensemble aan de ene kant te horen is en zijn aria aan de andere kant door koor en orkest wordt ondersteund.

    De twee koren waren vrijwel gelijkwaardig van kwaliteit en zongen,steunend op de sterke slag van Stok, met grote accuratesse. Van de solisten maakte de uit het rijke Duitse operacircuit opgediepte basGünter Papendell grote indruk met een machtige Christuspartij.Countertenor Maarten Engeltjes, gezegend met een wonderbaarlijk warm geluid, maakte vooral van de aria ‘Können Tränen meiner Wangen’ een wondertje. Tenor André Post en bas Tobias Scharferberger vulden hun partijen adequaat in; sopraan Nienke Oostenrijk mist ietwat het volume dat de Bergkerk vraagt.

    Enkele kleine rolletjes (hogepriester, maagden, getuigen) werden uitstekend gezongen door solisten uit de koren; een goede graadmeter voor de grote stemmenkwaliteit in de beide ensembles.