Categorie: Stadsjongenskoor Oldenzaal

Toen ik als puber in Oldenzaal op het Twents Carmellyceum in de brugklas zat,  kwam er een meneer langs die een koor wou beginnen op onze school. Het was Boyke Brand  destijd dirigent van het Stadsjongenskoor Oldenzaal en docent muziek aan het Thij College Oldenzaal. Ik wist toen van het bestaan van het jongenskoor, de krant stond vol met berichten over alle concerten. Helaas kon ik daar als meisje niet bij en natuurlijk wou ook ik graag in een goed koor zingen! Ik heb nog steeds het liedje Mockingbird Hill  in een map: Tra la la, tweedle dee dee dee, it gives me a thrill.  To wake up in the morning to the mockingbird’s trill. Boyke schreef er ter plekke even een tweede stem bij en besloot ook nog even het een toon hoger te zingen en op de piano te spelen.  Iets flitsenders kon ik me destijds niet voorstellen. Ik kan me ook herinneren dat Boyke toen zelf  in ieder geval een prachtige tenor stem had. Wat er van dat schoolkoor is geworden weet ik niet meer. Volgens mij kwam het op een of anderde manier toch niet van de grond.

Boyke Brand is een van de meest succesvolle dirigenten van het Stadsjongenskoor Oldenzaal geweest.  Zelf ooit als jongen begonnen bij dirigent Frans Oude Sogtoen, was hij van 1976 tot 1985 dirigent van het Stadsjongenskoor waarmee hij vele successen behaalde waaronder het winnen van het Nederlands Korenfestival en diverse optredens voor radio en TV.

Via plakboeken van ex- jongenskoorleden heb ik veel over deze glorietijd gelezen. Als er een ding is dat ik weet wat Boyke heeft proberen na te streven in die tijd,  is dat hij de kinderen plezier in muziek wist bij te brengen zonder de kwaliteit van het musiceren uit het oog te verliezen. Ik vond in daarin veel herkenning.  Het  is iets wat ik als huidige dirigent van dit koor met veel inspanning en en redelijk resultaat ook probeer na te streven! Ik vond het daarom ook een groot compliment dat Boyke in een interview van deze met de TC Tubantia zei: Het koor heeft moeilijke tijden gekend, maar de huidige dirigent Mariette Effing verstaat het vak. Ze kan ook goed met de kinderen overweg. De expertise die ik heb opgebouwd, daar mag zij gebruik van maken. Dat zal ik haar ook zeggen. Het koor was ook een stuk van mijn leven. Ik ben alle tussenliggende jaren op de hoogte gebleven van de gang van zaken. (Helaas heeft deze uitspraak de krant niet gehaald maar ik ken de interviewer.)

Vort is vort en kwiet is kwiet’, kopte de krant in de dagen voor zijn vertrek in 1985 . ‘Ik ben ook met pijn in mijn hart gegaan, maar ik wilde toch mijn horizon verbreden’, zegt Boyke Brand  nu. En Oldenzaal bood hem destijds die uitdaging niet. In 1985 werd Boyke Brand benoemd tot directeur van de Streekmuziekschool Boxtel en omgeving en sinds 1997 is hij directeur van de Akademie voor Muziek en Dans in Weert.

Tijdens het 90 jarig bestaan van het Stadsjongenskoor in 2005 waren alle  oud- dirigenten uitgenodigd waaronder ook Boyke Brand.  Tijdens de feestelijkheden werd al  besloten dat het huidige jongenskoor Boyke een keer zou bezoeken. Boyke Brand is sinds 1987 dirigent van het Boxmeers Vocaal Ensemble en er werd al snel besloten samen een concert te geven. Aanstaande zondag  gaan we dus met het hele Stadsjongenskoor en Jongemannenkoor naar Boxmeer om een concert geven in De Weijer. Het concert begint op 16.00 uur.

Tijdens de afsluitende muziekmiddag van het Stadsjongenkoor konden we genieten van veel stijlen muziek. Zo was daar Olivier met een stukje Spaanse muziek op de gitaar, Wouter met een eigen compositie op viool, Alessandro met Beethoven op de piano, Ruben zong een solo, Dave en Ruud vormden een duo, K3 werd op de hak genomen,  er was een gewaagd dansje uit Cabaret en een heuse rap. Gegeten en gedronken werd er ook voldoende: er was per ongeluk dubbel in gekocht!

 

 

OLDENZAAL – Op achtjarige leeftijd zong hij als sopraan zijn eerste solo’s bij het Stadsjongenskoor. Met zang en pianospel won Oldenzaler Jesse Boere (15) onlangs een eerste prijs op de talentenjacht van de stichting Jong Muziektalent Twente.

Een cheque ter waarde van 750 euro die hij dient te besteden aan de verdere ontwikkeling van zijn talent. Daar weet de VWO-scholier van het Thijcollege in de toekomst wel raad mee. Op aanraden van een vriend besloot Jesse twee weken voor de voorrondes op 13 mei met een eigen geschreven lied ‘A special friend’  mee te doen. ‘Ik heb er toen nog een nummer bijgeschreven ‘Looking at you’. Wat ik maak is niet klassiek, maar ook niet echt pop. Het is iets dat ‘t midden houdt tussen pop en jazz. Noem het maar jazz-achtige lichte muziek, licht hij toe. Een heel eigen stijl dus.

Bron: TC Tubantia

 

Vier leden van de Amnesty Jongerengroep Oldenzaal hebben zich afgelopen weekend  24 uur lang laten opsluiten in een gevangeniskooi op de Oldenzaalse Markt. Op deze manier vroegen aandacht voor de situatie van een groot aantal gewetensgevangenen in Eritrea. Het jongemannenkoor besloot deze actie te ondersteunen met een optreden bij de kooiIn Eritrea zitten duizenden mensen alleen al om hun geloofsopvatting duizenden mensen vast. De bedoeling van de actie was om de aandacht te vestigen op een grote groep journalisten, leiders van de vrijheidsbeweging, vakbondsleiders en ambtenaren. Deze mensen zijn in 2001 gearresteerd, en zitten sindsdien in geheime detentie. Er is geen contact met familie, geen medische zorg en wordt geen advocaat toegewezen. In vijf jaar is geen van deze gevangenen aangeklaagd of voorgeleid. Amnesty streeft na dat ook in Eritrea de vrijheid van meningsuiting wordt gerespecteerd. De jongeren van Amnesty in Oldenzaal hadden op zondagmiddag al ruim 2000 handtekeningen opgehaald. Ze hadden dan ook gekozen voor een opvallende aanpak van hun actie. Ze hadden een kooi laten lassen van 2,5 bij 2,5 meter, compleet voorzien van tralies. De vier actievoerders mochten alleen de kooi verlaten om even naar het toilet te gaan.  Bij het inzamelen van de handtekeningen en sympathiebetuigingen kregen de jongeren hulp van de Amnesty-afdelingen uit Enschede, Hengelo en uit Oldenzaal zelf.

Zie ook: Weblog Jongemannenkoor

Het Nederlands Elftal mag dan verloren hebben: Dit zijn de echte winnaars van zondag 25 juni 2006. Het is het opleidingskoor 2005-2006 van het Stadsjongenskoor Oldenzaal.
Afgelopen september zijn ze begonnen repeteren en met veel energie, lawaai, drukte, enthousiasme en chaos af en toe. Het is een zeer pittig groepje jongens maar met ongelooflijk veel zangcapaciteit.
Gisteren tijdens het zomerconcert hebben ze laten zien en horen dat ze er aan toe zijn de overstap naar het grote koor te maken. Ze hebben uitstekend gezongen en ook een hele goede concertmentaliteit laten zien. Dit betekent dat ze heel goed hebben opgelet en ook het op-en-af gaan deden ze prima zoals afgesproken. Ze deden het zelf nog beter dan de dirigent want toen ik ze vergat op het podium te vragen kwam ze uit zichzelf aangelopen. Zeer goed gedaan jongens!!!

Het concert was in alle opzichten uitstekend. Zelden ben ik zo tevreden. Ik denk dat dit een van de beste concerten is geweest die we hebben gegeven en dat het jongens- en jongemannenkoor nog steeds vooruit gaat. Ook de samenwerking met Armanda ten Brink was fantastisch en we inspireerden elkaar over en weer om tot nog mooier muzikaal resultaat te komen.

Alhoewel het jongenskoor een aantal sopranen miste door familiefeesten was de klank voortreffelijk. De solisten hebben het zeer goed gedaan en in het bijzonder wil ik Benjamin even noemen voor zijn rol in het lied van The Flinstones . Als u ooit een imitator zoekt van Fred dan kunt u hem inhuren. Het blokje Mozartliederen ging ook erg goed. nadat we in The Flinstones al met succes driestemmig hadden gezongen, kon het publiek luisteren naar weer een tweetal driestemmige liederen. Driestemmig zingen is voor het koor nieuw en het harde studeren heeft zijn vruchten afgeworpen! Het opleidingskoor kwam het jongenskoor versterken in de aria van Colas met een leuke rol voor Casper als tovenaar. Dit viel bij het publiek zeer in de smaak.

Ook het jongemannenkoor timmert flink aan de weg qua koorklank. Ze worden steeds beter en beter. het vierstemmige Sonntag kwam uitstekend uit de verf. A capella zingen is iets waar het jongemannenkoor zich meer en meer moet gaan toeleggen en waar nog het een en ander beter kan. We blijven daar aan werken. De liederen met pianobegeleiding gingen prima.

De jongens van Voices in four hebben duidelijk meer ervaring in het a capella repertoire. Hun aanstekelijk gezang zal het jongenmannenkoor zeker inspireren om door te gaan met zingen. Ze zongen ook nog twee liederen samen met het jongemannenkoor en dan heb je er toch echt een compleet mannenkoor staan! Erg leuk om met deze mannen te werken.

Het lied Laudate dominum moet nog groeien qua uitvoering. Het was de eerste keer dat we het zongen tijdens een concert en vanaf hier kan het alleen maar beter gaan. Gabriel en Ruben hebben het uitstekend gedaan! Over The rhythm of life kan ik maar een ding zeggen: fan-tas-tisch!!! Afgelopen oktober heb ik het op het jubileumconcert met 1 arm moeten dirigeren en ik kan je zegen dat het met 2 armen veel leuker is! Iedereen die op het concert aanwezig was zal het met me eens zijn dat dit een van de beste concerten was die ik met het Stadsjongenskoor heb gegeven.
Aan het eind van het concert werd Jan gehuldigd. Jan is onze secretaris en al 25 jaar rots in de branding van het Stadsjongenskoor. Hij heeft allerlei belangrijke taken vervuld en ging daar ook mee door toen het een tijd lang niet zo goed ging met het koor. Dat soort mensen zijn goud waard! Hij wil het wat rustiger aan gaan doen en dat gunt iedereen hem van harte. Jan is een bescheiden mens maar gisteren is hij ere-lid van het Stadsjongenskoor geworden. Hij kreeg daarbij een oorkonde en een gouden speldje met het logo van het koor. Het is Jan van harte gegund. Natuurlijk hebben we Jan en zijn vrouw nog even toegezongen.

Op zondag 25 juni aanstaande geeft het Stadsjongenskoor om 16.00 uur het jaarlijkse zomerconcert in de Hofkerk te Oldenzaal.

Anders dan in de aankondigingen staat, zal onze vaste pianiste Aartje Disberg niet op dit concert spelen. Twee weken geleden heeft ze door omstandigheden af moeten zeggen. Hierdoor heb ik twee dagen lang met pianospelend Oldenzaal en Enschede gebeld en mijn conclusie is dat er op25 juni veel concerten zijn! Gelukkig kwam na al deze tevergeefse telefoontjes een mailtje van Armanda ten Brink. Zij had nog een paar uurtjes vrij! Armanda is een fantastische collega en ik werk graag met haar samen. Zo wordt dit zomerconcert in meerdere opzichten bijzonder.

We hebben namelijke nog vier bijzondere zangers te gast op dit concert. Het is de groep Voices in Four. Vier mannen die als jongens bij het Stadsjongenskoor zijn begonnen met zingen, daarna verder zijn gegaan bij het toenmalige jongemannenkoor en tenslotte voor zichzelf zijn begonnen. Ze hebben een aantal jaren niet opgetreden, maar willen de draad graag weer oppakken. We vinden het ontzettend leuk dat ze mee doen op dit concert.

Het Stadsjongenskoor en opleidingskoor zullen het concert openen wel met een zeer merkwaardige tekst: I can’t sing a note Sir, somethings hurts my throat Sir, de schrik van elke koordirigent! Alhoewel het al juni is zingen we toch een lied over de mei. In Grüss Gott, du schöner Maien zingen de jongens over de bloemen, de bijen en de vogels. Daar word je vrolijk van. Hein, Wesley, Gijs en Wouter hebben de moeilijke taak het geheel in canon te zingen zodat er een dubbelkorig effect ontstaat. Het lied Whales is al jaren een van de favoriete liederen van de jongens. Het is ook een lied dat aandacht vraagt voor iets belangrijks: op walvissen moet je niet jagen. Het zijn prachtige beesten die vrij in zee moeten kunnen zwemmen. Maurits, Gabriël en Gijs zingen het tweede couplet solo. Hierna gaan we terug in het Stenen Tijdperk van de Flinstones met een Yabadabadoo rol voor Benjamin.

Riordon is zo moedig om helemaal alleen het optreden van het opleidingskoor te openen met de canon Kookaburra. Ook Rik is beslist niet bang en opent geheimzinnig de Indianenmars. Hij krijgt al snel de hulp van meer en meer zangers. In het lied Spook komt de ware aard van dit opleidingskoor naar boven! Ze zijn verschrikkelijk, luister maar… Na al deze plagerijen stemt het koor het publiek vrolijk met Zip a dee doo dah, wat een heerlijke dag is het! Daarna voegt het jongenskoor zich bij het opleidingskoor en kan het publiek tot rust komen tijdens het lied Zeit für Ruhe. Stilte is erg mooi, dat moet blijven bestaan zingen Ruben en Gabriël.

Dit jaar is het Mozart, Mozart en nog eens Mozart. Daarom zingt het Stadsjongenskoor ook Mozart. Allereerst kunt u luisteren naar Unsere kleine Nachtmusik en Papagenos Glockenspiel. Daarna komt het opleidingskoor het jongenskoor versterken om de toverspreuk Diggi, daggi van Casper (Colas), de tovenaar uit de opera Bastien und Bastienne uit te spreken. Deze opera heeft Mozart gecomponeerd toen hij 12 jaar oud was!

Het jongemannenkoor zingt in het eerste lied over der Tag des Herrn: Sonntag. Een prachtige vierstemmige bewerking voor mannenkoor. Mad world is bekend is van radio en tv, al is het is alweer een jaartje geleden dat zanger Gary Jules deze gevoelige tekst zeer stoïcijns zong. De jongemannen zingen natuurlijk ook over de liefde: want wat zeg je als je voor het altaar staat? Yes, sir! Voordat het zover is moet je eerst verliefd worden en daarover gaat het in het lied Can’ t help falling in love. Om al deze gevoeligheden te relativeren zingen de jongemannen tenslotte de shanty Cape clear. Stoere mannentaal, want de kust is in zicht. Straks maken we het weinige geld dat we hebben op.

Voices in four openen hun optreden met het swingende Happy together. Daarna geven ze een vertolking van het gevoelige Angels van de bekende zanger Robbie Williams. Ze besluiten met het swingende I get around. Het jongemannenkoor voegt zich bij de groep om samen eerst Aura Lee te zingen en daarna over Katy. Dat moeten wel bijzondere meisjes zijn.

In het lied Laudate dominum zingen de jongens en jongemannen in het Latijn, Ruben in het Frans en Gabriël in het Duits. In het laatste aanstekelijke lied The rhythm of life zingen de jongens en jongemannen samen over de kracht van muziek. Het ritme moet door blijven gaan. Iedereen op de hele wereld moet mee doen: you can do it if you try!

 

Het was een beetje een hektische repetitie, ik weet het…

Het opleidingkoor repeteert nu mee met de grote jongens en dan is het volle bak. Diverse posities moeten op nieuw heroverd worden en dat geeft onrust. Ook zitten we vlak voor een concert dan wil ik de jongens nog wel een flink op stang jagen en aanvuren beter te zingen. Bovendien zitten de jongens in een drukke tijd van schoolreisjes, kamp van groep 8, musicals en proefwerkweken. Ook het WK voetbal zorgt voor spanning: het Wuppie Lied, om gek van te worden! Aan het eind van de alten repetitie moest ik nog wat brieven uitdelen over het komende concert en toen…

De jongens waren uitgelaten en stoven richting buitendeur. Daar ging iets mis, ik heb het niet gezien. Gijs was kennelijk als een van de eersten bij de buitendeur maar kreeg een zetje van een andere alt. Daardoor ging hij, in plaats van de klink vast te pakken om de deur open te doen, met zijn hand dwars door de ruit ! Glasgerinkel, daarna een enorm geschreeuw en bloed…

Ik naar buiten en ren bij het zien van al dat bloed eigenlijk meteen weer naar binnen om een theedoek oid te pakken. Karin, een buurtmoeder, had het ook gehoord en was binnen een minuut ter plekke (gelukkig!). Ik heb de hand van Gijs in de theedoek gewikkeld en Karin bood aan om meteen naar de eerste hulp te rijden. Daarna heb ik samen met Ivette de zooi die was ontstaan opgeruimd en de beheerder gebeld dat er een ongelukje was gebeurd.

Om een lang verhaal kort te maken: het gaat goed met Gijs. Ze zijn nog wel even met hem bezig geweest op de eerste hulp. Ze hebben hem flink moeten verdoven om al het glas uit zijn vingers te vissen maar er zijn gelukkig geen pezen of iets dergelijk beschadigd. Hij heeft een aantal hechtingen en zijn arm in een mitella. Best stoer voor het komende concert, want hij heeft ook nog een solo!

Beterschap voor Gijs!!!

Onder het mom van: niet geschoten altijd mis, hierbij een oproep.

Op zondag 25 juni om 16.00 uur geeft het Stadsjongenskoor een zomerconcert in de Hofkerk te Oldenzaal. De jongens zijn al weken lang aan het oefenen en het belooft een heel leuk concert te worden.
Helaas kreeg ik gisteren een telefoontje van mijn vaste pianist dat zij wegens persoonlijke omstandigheden moet afzeggen. Dit kan gebeuren!

Vandaag de hele dag in de telefoon geklommen om een vervanger te vinden maar dat is tot op heden niet gelukt. Ik zoek iemand die niet alleen goed kan pianospelen maar die ook een beetje flexibel is om kinderen en jongeren te begeleiden.

Als iemand zich aangesproken voelt het concert te begeleiden mail me dan snel!!! Maar als jullie mij een naam en telefoonnummer van een andere mogelijke kandidaat zouden kunnen doorgeven ben ik ook erg blij. Er staat een redelijke financieele vergoeding tegenover!

Het concert afzeggen is geen optie, de jongens hebben zo hard gerepeteerd!!!

Het is weer zover. Vandaag heb ik de jacht op nieuwe jongens voor het Stadsjongenskoor geopend. Komende weken ga ik onder begeleiding van een bestuurslid naar alle basisscholen in Oldenzaal en dan mogen de jongens van groep 4 mee doen aan een stemtest. Het jongenskoor is zich er van bewust dat het zeer waardevol is dat ze de scholen mogen bezoeken om jongens te “selecteren”, dit is niet zo vanzelfsprekend. Ik weet zeker dat dit bij draagt aan het feit dat er ieder jaar weer zoveel jongens “instromen”. Kinderen komen vaak niet zelf op het idee dat zingen erg leuk is. Een duwtje in de rug van een dirigent die zegt: “jij kunt heel erg goed zingen!” werpt meestal een ander licht op de zaak. De uitgekozen jongens zijn meestal erg verrast en willen heel graag. Of de jongens nu willen of niet, iedereen doe mee aan de stemtest. Als ik vind dat de jongens goed kunnen zingen worden ze uitgenodigd een openbare repetitie bij te wonen. Pas dan beslissen ze of ze bij het opleidingskoor willen zingen.

Meestal test ik zo’n 100 goed. Van deze 100 komen er 25 opdagen op de openbare repetitie. 20 Jongens besluiten dan lid te worden. In de eerste weken vallen er meestal gelijk 3 af die denken: “Nee, hé, vreselijk!”. In de maanden daarna sneuvelen nog een stuk of 5 jongens die het zingen als activiteit niet leuk genoeg vinden. Van het opleidingskoor 2005-2006 zijn er nu nog 13 over. Dit is best veel. Ik schat dat er zo’n 10 na de zomervakantie doorgaan. In de loop der jaren valt minstens de helft nog af. Ik mag blij zijn als er nog 5 over zijn als ze op de middelbare school zitten. Uiteindelijk besluiten 2 á  3 door te gaan met zingen bij het jongemannenkoor.

De Grafschafter Chortage 2006 in Kloster Frenswegen bij Nordhorn waren wederom een groot succes en zeer inspirerend. Op vrijdag 16.00 uur kwamen alle kinderen aan en dat is het altijd een vreselijke drukte. Als alle kinderen en dirigenten hun kamers hebben gevonden en de noodzakelijke dingen hebben uitgepakt beginnen de repetities meteen.

Na het inzingen werd het grote koor in 3 groepen verdeeld die telkens met een andere dirigent aan het werk gaan. Het klooster heeft voldoende grote ruimtes en aangezien we het hele gebouw tot onze beschikking hadden was dat geen enkel probleem. Ze kinderen kregen een flink pak muziek met een hoop leuke nieuwe liederen. Het eten in het klooster is altijd heerlijk en gezellig. Ook na het eten werd er weer volop gerepeteerd. Daarna was het tijd voor ontspanning voor zowel de dirigenten als de kinderen. Er werden spelletjes gespeeld, geknutseld, de kinderen renden als gekken door de grote gangen en ook cupido deed al snel zijn werk.

Ook zaterdag werd er de hele dag intensief aan de liederen gerepeteerd en kregen alle groepen een paar dramalessen. Aan het eind van de dag bleek een aantal liederen er al goed in te zitten en kon het dirigententeam alvast een selectie maken voor het concert van zondag.

Na de laatste repetitie stoof iedereen naar zijn kamer om de sportkleding uit de tassen te trekken om naar het voetbalveld te gaan. Daar werd een ontzettend sportieve en spannende voetbalwedstrijd gespeeld. Een doelpunt van Jedda moet ik toch jullie even onder de aandacht brengen. Dat was een fantastisch afstandsschot en mooi hoog boven in de hoek. Onhoudbaar voor de toch al klein uitgevallen keeper. Ook tussen de repetities door was er voldoende tijd om zich uit te leven en voorbereidingen te treffen voor de onvermijdelijke bonte avond. Tijdens de bonte avond werd er veel gezongen, een aantal toneelstukjes opgevoerd en dansjes. Er werden zelfs twee kerstliederen gezongen. Legendarisch was het solo optreden van Ruud die een ontroerende vertolking bracht van More than words en Lucas die een liedje zong over zijn cavia. Een aantal meiden zong Heal the world en daarmee kregen ze de jongens uit Oldenzaal op de stoelen.
Na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijtje werd er zondag weer gerepeteerd en aan het eind van de ochtend was het tijd voor de generale repetitie voor het concert. Het liep allemaal gesmeerd zodat we voldoende tijd hadden om weer lekker te eten en de tas alvast in te pakken.


Het concert was een groot succes. Ditmaal niet buiten want het was toch een beetje te koud en er stond teveel wind. Ook was het niet in het mooie kapelletje omdat daar geen piano staat. In de aula staat wel een prachtige vleugel en daar is voor kinderen een mooie akoestiek. Het was wel een beetje passen en meten maar uiteindelijk paste alle publiek er in. De kinderen hebben goed gezongen en kregen een groot en zeer verdiend applaus!