Categorie: Twente University Singers

Na de opstelling maken, vleugel goed zetten, intensief inzingen, jurkjes goed, strikjes goed, corsages op, opkomen en afgaan bespreken, keel smeren met koffie, thee of water, zenuwachtig in de zaal kijken of er al publiek zit, konden we opkomen om het eerste blokje te zingen! We hadden het concert in 4 verschillende tijdsperiodes ingedeeld. Deze delen werden aan elkaar gepraat door Nini, die dat zeer vakkundig deed. Het eerste blok “1990 tot 1995 ” bestond uit louter a capella liederen uit de 16e eeuw. Dit heeft deels te maken met de omstandigheden waarin het koor toen functioneerde. We hadden geen beschikking over een piano en omdat sommige liederen niet al te moeilijk zijn stonden ze nu eenmaal op het programma destijds. Wel was het een hele klus om al deze liederen “uit de oude doos” weer opnieuw in te studeren. Het was een feest der herkenning voor oud-leden, en zo was het ook bedoeld.

Ook het tweede blok “1995-2000” stond in dit zelfde teken. Per blok was ook gekozen voor een lied “dat het uitvoeren nooit had gehaald”. Soms had een lied het concert nooit gehaald en besloten we dat ook nu niet uit te voeren. Bij het jaar 2000 werd nog in het kort stil gestaan bij de ramp van Enschede, iets waarbij bijna alle koorleden zeer betrokken waren. Het jaar 2000 was immer ook ons jubileumjaar. We stonden toen vlak voor ons grote concert, en we besloten het af te lassen. Niet in de laatste plaats vanwege de thematiek van het stuk dat we toen op het punt stonden uit te voeren: The history of the flood van David Lord. Een spectakelstuk over de zondvloed dat begint met BANG, BANG, BANG!!!

In het derde blok mocht onze vaste pianist Gerard van Kempen van zich laten horen met een virtuoos stuk van Liszt en Arensky. Het koor zong liederen uit de periode “2000-2005”: liederen van o.a. Mozart, Haydn en de Klerk. Bij dit blokje liederen voelde het huidige zich al wat beter thuis. Na dit blok werd onze CD, voorzien van een feestelijk lintje, aangeboden aan prof. dr. Henk Zijm, huidige Rector Magnificus van de Universiteit Twente èn prof. mr.dr Huib de Jong destijds initiatiefnemer voor de CD namens het toenmalige College van Bestuur

Na de pauze zong het koor samen met de tenor Egbert van Hattem enkele liederen die men ook op de CD kan beluisteren. Hett koor had er zo te horen veel zin in! Tot slot mochten alle aanwezige oud-koorleden meezingen het het Abschiedlied van Johannes Brahms. Dit was geweldig omdat er toch meer dan 15 oud- koorleden aanwezig waren. Het was ontzettend leuk om zo’n groot koor te mogen dirigeren.

Na het concert was er natuurlijk de onvermijdelijke borrel met veel complimenten voor de opzet van de viering van het lustrum, het zingen, de CD en de hele entourage! Het was ontzettend gezellig. De Kringzingers zouden de Kringzingers niet zijn als er nadien nog heerlijk en overdadig werd gegeten. Bij twee koorleden thuis was een Turkse cateraar aangetrokken om een heerlijke tafel eten klaar te maken.
Kijk de heren staan al klaar om aan te vallen!!!

Dit jaar viert het personeelskoor De Kringzingers van de Universiteit Twente alweer haar derde lustrum. Ooit begonnen als kleine sub-vereniging van de UT Kring, is het koor nu na 15 jaar een club van formaat geworden. De eerste repetities werden nog in een collegezaal van het ELTN gebouw gehouden, daarna heeft het koor diverse repetitieruimtes versleten. Uiteindelijk heeft het koor haar stek gevonden in de Audiozaal van het Vrijhof Cultuurcentrum op de Campus van de UT. In deze ruimte wordt aanstaande zondag 20 november om 15.00 uur dan ook het lustrumconcert gegeven.

Het Koor brengt een bont en luchtig programma uit vier eeuwen en vele landen: van Engelse drinkliederen en Franse en Italiaanse liefdesliedjes uit de 16e eeuw, via klassiekers als Mozart en Haydn, en romantici als Brahms en Schumann, tot redeloze zangen van Albert de Klerk. Dit programma vormt een kroniek van de afgelopen vijftien jaar. Aan het eind van het concert zal het Abschiedslied van Brahms gezongen worden. Alle aanwezige oud-leden mogen dan meezingen.

Het koor wordt begeleid door pianist Gerard van Kempen en tenor-solist en UT-medewerker Egbert van Hattem zal ook van zich laten horen.
Tijdens het concert wordt aan de Rector Magnificus van de Universiteit Twente, prof.dr. W.H.M.Zijm, een CD uitgereikt. Deze CD met romantische muziek kon het koor dank zij financiële steun van het College van Bestuur van de UT dit jaar realiseren.

In de pauze en na afloop van het concert kan er geklonken worden in het Theatercafé.

Zie ook: hier en hier.

Afgelopen weekend was het dan eindelijk zover: de Kringzingers gingen op reis naar Schiermonnikoog. De reis verliep voorspoedig alhoewel schiermonnikoogdeskundige Anneke zenuwachtig heen en weer liep in de bus, bang dat we de boot zouden missen. Uiteindelijk werd ze door de buschauffeur aangesteld als de vervanger van “Truus” en wist ze ons slinks en op tijd naar Lauwersoog te leiden.

Herberg Rijsbergen was gezellig en prima verzorgd. ‘s Avonds hadden we een heerlijk diner bij van der Werf met verassende intermezzi! Zo werd ik toegezongen en kreeg een een mooi kado in de vorm van een tegoedbon die ik kan inwisselen als ik een keer een mooe cursus of masterclass tegenkom! Zelf had ik ook iets voorbereid voor de oud- voorzitter en oprichter van het koor, Jan. Het koor zong het overbekende drinklied Tourdion waarna ik hem een Poulsard uit de Arbois aanbood. Het bestuur had ook niet stil gezeten en besloot die zelfde Jan ook nog eens toe te spreken en hem te benoemen tot ere-lid. Erg feestelijk allemaal.

Na het diner werden we om 22.00 uur in het Dorpshuis verwacht door het Shanty-koor voor een gezamenlijke repetitie. Aangezien de dirigent zelf niet kon, mocht de secretaris voor het koor staan. Hij hield duidelijk van een stevige aanpak en hij wist wat hij wou. Er waren twee gezamelijke liederen die ik mocht dirigeren en de mannen uit Schier moesten even aan me wennen. Ik verontschuldigde me voor het feit dat ik maar met een arm kon dirigeren waarna een van de Shanty-koorleden zijn stompje omhoog stak en zei: “Dat geeft niets, dat doe ik ook altijd”. De stemming zat er goed in. Ik vind het ontzettend leuk zo’n groep kerels te dirigeren. Hierna mochten de Kringzingers mochten onder leiding van Jan Berend The Pirate Song en Ketelbinkie mee repeteren. Dat ging prima.
Het Shanty-koor had echter nog meer in petto: de toegift voor het concert. De Kringzingers werden zomaar in het diepe gegooid en voordat ze het wisten zongen ze mee:

Hoog zijn de wolkenLaag is de vloerMooi zijn de meisjesMaar lelijk is de moer. De heren van de Kringzingers stonden er wat onwennig bij.

Na de repetitie ging iedereen al vrij vlot richting herberg, behalve de Schiermonnikoogdeskundige. Zij kent heel veel mensen op het eiland en die moest met iedereen nog een babbeltje maken. Zij kwam ver na middernacht stilletjes de herberg binnengeslopen.

Op zaterdag heb ik een mooie strandwandeling gemaakt. Veel vogels gezien waaronder eidereenden en van die giga wolken spreeuwen. Het was prachtig weer en ik heb genoten. Onderweg werd ik tot twee keer toe herkent als: “Kijk daar loopt onze dirigent!”Ik vond dat erg grappig en ook hartelijk. Eenmaal weer bij de herberg hadden we om 16.00 uur nog een repetitie. Het concert in het dorpshuis verliep erg goed. Altijd spannend om voor onbekend publiek te zingen. Er was toch wel sprake van een zekere cultuurclash en je weet niet hoe dat gaat uitpakken. De Kringzingers hebben zich van hun beste kan laten zien en zelfs nog een toegift gegeven. Het publiek was gewoon erg leuk en uitgelaten. Het Shantykoor is verassend goed en ontzettend leuk om naar te luisteren. Voor ieder lied geeft de voorzitter een inleiding waarin iets over de herkomst en de historie van het lied wordt verteld. De teksten zijn goed te verstaan en de mannen zingen echt vanuit hun hart, dat is prachtig te horen. In de pauze was er een verloting en ik had als gastdirigent de eer lootjes te trekken. Gaandweg de prijsuitreiking groeide ik in mijn rol en heb ik menigeen aan een mooie prijs geholpen. De liederen die door de twee koren gezamelijk werden gezongen oogsten veel applaus en gejoel. Natuurlijk werd het aan het eind van het concert een groot feest met Hoog zijn de wolken en laag is de vloer dat uitbundig door het publiek werd meegezongen. Ook de Kringzingers deden het dansje goed mee. Na het concert nog tot in de kleine uurtjes geborreld in van der Werf.

Zondag met een kleine groep een prachtige wandeling om het rif gemaakt. Dat wil zeggen vanaf de waddenzee langs de kunst, om de west en dan via de Badweg weer terug. Een heerlijke afsluiting van een geslaagd weekend met een memorabel concert.

Een ander deel van het koor ging fietsen en dan kom je elkaar geheid tegen.

Bij de jachthaven Schiermonnikoog
Een vraag die me de laatste tijd steeds gesteld wordt is; waar ik de tijd vandaan haal om mijn weblog bij te houden. Nou, soms heb ik die tijd ook niet. Vandaar dat ik de spanning nog even opvoer en jullie het nog even moeten doen met een andere foto. Trouwens, het was prachtig weer voor de tijd van het jaar!

Om jullie nieuwsgierig op te wekken vast een foto van afgelopen weekend. Een uitgebreider verslag volgt later.

Zoals ik jullie al eerder schreef, het personeelskoor van de Universiteit Twente bestaat dit jaar alweer 15 jaar. Dit heugelijke feit wordt het hele jaar door uitbundig gevierd. Eerder dit jaar hebben we twee opnamesessies gehad voor de CD die we met subsidie van het College van Bestuur mochten maken. Deze CD zal op het lustrumconcert van 20 november in de Audiozaal van de Vrijhof worden gepresenteerd.

De Kringzingers hebben zichzelf ook een cadeau gegeven: namelijk een echt uitje. Morgen is het eindelijk zover. De Kringzingers gaan dit weekend op concertreis naar Schiermonnikoog. We zullen met z’n allen overnachten in Herberg Rijsbergen, dineren in Hotel van der Werf en zaterdagavond zullen we om 20.00 uur in het Dorpshuis samen met het Shantykoor Gin See To Heich een concert verzorgen. Naast liederen van de Klerk, Brahms en Schumann hebben we speciaal voor deze gelegenheid ook liederen uitgezocht die op een of andere manier het eilandgevoel verwoorden. De in houd teksten varieert van zee en strand, tot aan de liefde en, niet te vergeten, de drank.

In de bus zullen we van Anneke, de absulute Schiermonnikoogdeskundige van het koor, het volgende lied leren:

SukerJantjen liech tò sliepenMooi de hôle op ‘e dis,Mar op ‘t last da rupte Tryntjen:”‘k Lou dat ik in kueke mis”.Lytje Ruun, Lytje RuunTrooi kear reoun om Folkerts schuun;Lytje Ruun, Lytje Ruun,Trooi kear reoun om Folkerts schuun;Dat gaat vast een leuk weekend worden!

Het personeelskoor van de Universiteit Twente (UT) ‘De Kringzingers’ bestaat dit jaar 15 jaar. In het kader daarvan mocht het koor van het College van Bestuur van de Universiteit een CD gaan opnemen. Dat hoefde het koor zich geen 2x te laten zeggen. Na flink repeteren aan een afgewogen repertoire hebben we de afgelopen maanden we twee opnamesessie gehad. De laatste was voor de zomervakantie op 11 juni.

Aan de opnames werkte onze vaste pianist Gerard van Kempen mee en gast tenor Egbert van Hattem. Op de CD komen liederen te staan van Mendelssohn, Schubert, Brahms en Schumann. De opnames zijn gemaakt in de Waterstaatskerk Hengelo (zie foto), onderdeel van de Muziekschool Hengelo.

Het hoesje voor de CD is ontworpen door Bureau Communicatie van de UT. Daarvoor hebben we in april al een uitgebreide fotosessies gehad in het Openluchttheater van de zeer fraaie campus van de universiteit. De foto’s van mij, waarvan je er een ziet op deze site, mag ik met hun toestemming voor mijn eigen PR doeleinden gebruiken. Daar ben ik erg blij mee!

Na de zeer vermoeiende opnamedagen was het vandaag tijd om ‘af te mixen’. Daarvoor heb ik vandaag een deel van mijn dag in de opnamestudio van de Muziekschool Hengelo doorgebracht. Daar ga je dan met de opnameleider aan de opnames ‘sleutelen’. Dit betekent echter niet dat je foute noten of valse passages weg kunt filteren. Dit was gelukkig ook niet nodig. De Kringzingers gaan zich op de opname van hun beste kant laten zien, dat weet ik zeker. Waar we veel aan gesleuteld hebben is de balans tussen piano en koor, de nagalm, de helderheid, af en toe een alt een beetje zachter zetten (of een sopraan), de bassen iets naar voren halen, de tenoren iets temperen, of juist weer niet en nog heel veel meer dingen. In ieder geval kan ik zeggen dat het echt een hele technische klus is waar ik eigenlijk weinig kaas van heb gegeten. Ik weet wat ik wil horen en ik hoop dat ik een heel mooi niveau kan benaderen. Wat ik al wel kan zeggen is dat het koor, de solist en de pianist met recht heel trots kan zijn op het resultaat!!!

De CD zal op ons jubileumconcert op zondag 20 november worden gepresenteerd in de Audiozaal van de Universiteit Twente .

Vandaag met gemengd koor De Kringzingers, het personeelskoor van de Universiteit Twente opgetreden in de Lonneker Muziekkoepel. Voor ons was het de eerste keer dat wij in Lonneker op deze leuke locatie mochten zingen. Het is een echte ‘ouderwetse’ muziekkoepel op het dorpsplein, tegenover ‘kerk en kroeg’. Zelf ben ik niet zo’n voorstander van buiten zingen. Het kost je ontzettend veel energie en de klank vliegt zo weer weg. Toch vond ik dat we maar eens een gok moesten wagen, het is goed voor de publiciteit en het gemoed. Om het een beetje te laten overkomen op het plein zou de zaak ook nog eens versterkt worden. Ook daar ben ik geen voorstander van, omdat het vaak zo vervormt en omdat je al geen akoestiek hebt hoor je echt alle oneffenheden. Ik ging vanmorgen dus naar Lonneker met het echte Twentse gevoel van Kiek’n wat ut wordt.

Het stralend weer gaf meteen een goed gevoel. Aan de parkeerplaats te zien zat de katholieke kerk flink vol en het terras van Hotel Savonije tegenover de kerk ook. We konden inzingen in de serre en toen de mis uit was, na het optreden van het Padvindersorkest mochten wij aantreden.

Het eerste lied dat wij zongen kwam uit de cyclus Sechs Lieder im Freien zu singen van Felix Mendelssohn Bartholdy. Deze cyclus liederen gaat voornamelijk over de liefde en de relatie mens en natuur. Mendelssohn heeft in een van zijn brieven geschreven hoe mooi hij het zou vinden als mensen deze liederen eenvoudigweg buiten in de vrije natuur im Freien zouden zingen. Dit hebben we dus maar gedaan. Verder hebben we nog een aantal liederen van Johannes Brahms gezongen. Een en ander best gewaagd om in zo’n koepel te zingen maar aan de reactie van het publiek te horen viel het in de smaak en dat is bij zo’n optreden erg belangrijk. Tot mijn grote vreugde zag ik naast Egbert, ook mijn oude hoofdvakdocent schoolmuziek in het publiek zitten. Hij woont in Lonneker en had mij op mijn 16de als aankomend conservatoriumstudent onder zijn hoede. Het inspireerde mij enorm om er iets moois van te maken.

Na nog wat reclame te hebben gemaakt voor onze jubileum CD en het jubileumconcert van zondag 20 november zijn we verder gegaan met een aantal liederen die we ook op Schiermonnikoog gaan zingen. Op het laatste moment had ik nog twee liederen geschrapt voor vandaag. De tijd was ook werkelijk erg kort na de zomervakantie en het risico dat het een beetje uit de hand ging lopen was me te groot. Maar iedereen stond op scherp vandaag en de vier liederen die we wel nieuw op ons repertoire hebben, ondergingen een goede vuurdoop.

We zijn het optreden geeindigd met twee Nederlandstalige liederen. De eerste was van de door mij zeer geliefde componist Herman Strategier. We zongenhet Optimistisch lied dat gaat over het verschil tussen de burgerman en de dichter. Hoe verschillend ze ook zijn op het eind van hun leven ondergaat iedereen hetzelfde lot. Het laatste lied was het Quod libet van Louis Toebosch. Quod libet betekent eigenlijk, ‘wat u maar wilt’ of ‘mengelmoesje’. Het zijn bestaande melodieën die niets met elkaar te maken hebben maar die toch tegelijkertijd worden gezongen. In dit geval bestaat de compositie uit allemaal verschillende vaderlandse liederen. Ik had er een prijsvraag aan vast geknoopt. Een soort: Herkent u deze melodie. Aan het publiek de vraag uit hoeveel verschillende liederen het stuk bestond en degene die het goede antwoord gaf kon in november een gratis jubileum CD ophalen. Na afloop riep het publiek veel maar het goede antwoord was er niet tussen. Op een wat rustiger moment kwam Egbert mij het goede antwoord vertellen en ook de dochter van Ben (een van de bassen) wist ook het juiste aantal. Dit is erg knap want het was een erg moeilijke vraag! Maar goed, het koor heeft bij deze twee CD aan mij verkocht en ik zal de winnaars het persoonlijk komen overhandigen.

Na, onder het genot van en drankje, nog zeer uitgebreid te hebben nagepraat op het terras kan ik en het koor terug zien op een erg leuke dag met een zeer geslaagd concert.

Vandaag heeft het personeelskoor van de Universiteit Twente (UT) De Kringzingers weer haar eerste repetitie van het seizoen gehad. Ondanks het warme weer is het koor is vol enthousiasme van start gegaan. Dit moet ook wel, we hebben immers over 3 repetities al weer een kort optreden in Lonneker. Het ging boven verwachting goed allemaal en de bedoeling is dat we dit hele jaar vol te houden.

Het gaat een spannend en leuk seizoen worden. Het koor bestaat dit jaar 15 jaar en viert dit met een concertreis naar Schiermonnikoog en een lustrumconcert. Een bijzonder cadeau hebben we al gehad: het College van Bestuur van de UT wist het koor op waarde te schatten en gaf haar een financiële impuls om een CD op te nemen. De opnames waren voor de zomervakantie, evenals echte fotosessie voor het hoesje en nu is het wachten totdat ik komende week de opnames mag beluisteren en het afmixen kan beginnen.

Vandaag konden we de dummy van de CD bewonderen d.w.z. het hoesje en het boekje gemaakt door bureau communicatie van de UT. Het ziet er allemaal zeer professioneel uit. De CD zal tijdens het lustrumconcert gepresenteerd worden.

De leden van de Kringzingers vroegen zich vandaag af waar ze mijn web-log konden bewonderen. Nou hier dus.

Vandaag de tweede opnamesessie gehad voor de jubileum CD van het personeelskoor van de Universiteit Twente; De Kringzingers.

Het was een zeer vermoeiende dag waar ik met een voldaan gevoel op terug kijk. We begonnen om 9.00 uur met koffie, althans dat was de bedoeling. Na een kleine vertraging was er eindelijk koffie en konden we inzingen. De pianist Gerard was toen al zijn solostukken aan het opnemen. Inzingen zo vroeg in de ochtend moet even zorgvuldig gebeuren. Om 10.00 uur konden we wat mij betreft met de opnames beginnen, alhoewel er eerst heel wat getest moest worden. Dit vergde best wel wat van mijn conditie aangezien de opnamestudio 4 trappen omhoog rennen is om even de band te luisteren en dan weer 4 trappen omlaag naar het koor…. en dat terwijl je daarvoor driftig aan het zwaaien bent geweest. De drie Volkslieder van Brahms hadden dus wat tijd nodig. Daarna meteen Des Tages Weihe van Schubert gedaan. Een lang werk wat voor weer andere moeilijkheden zorgt. Natuurlijk wil je alles het liefst foutloos opnemen maar het is ook heel erg belangrijk dat het stuk een goede sfeer heeft en daartussen moeten nog wat keuzes gemaakt worden bij het afmixen.

Hierna was het de beurt aan Egbert die samen met Gerard een drietal Schubertliederen ging opnemen. Natuurlijk zul je altijd zien dat in het midden van een lied de klok twaalf slaat.

Daarna was het tijd voor een pauze, die pianist was immers al vanaf 9.00 uur aan het spelen! Na de pauze verder gegaan met het opnemen van Zigeunerleben van Schumann. Ook hier moeten we uiteindelijk keuzes gaan maken van sfeer tov kleine oneffenheden. Tot slot was het tijd voor een aantal Zigeunerlieder van Brahms. Heerlijke muziek en dan vooral als je een goede pianist hebt !! Zeer inspannende en wervelende muziek. Ik heb er met volle teugen van genoten om te doen. Henk zei glimlachend na afloop: “Van Brahms voelt iedereen zicht beter” en ik sluit me hierbij graag aan.

Het was een enerverende maar erg leuke dag. Een CD opnemen is een hele ervaring. Ik het er veel van geleerd en het graag gedaan. Het resultaat zullen we in oktober presenteren op het jubileumconcert op zondag 20 november.