Categorie: Koren

Om alle foto’s van Praag te bekijken klik hier.

Gisteren was het dan zover: het concert in de Smetenazaal van het Obceni Dum.  Voor dit koor was het de eerste keer dat ze op zo’n groot podium stonden, letterlijk én figuurlijk. Voor de concerten in Praag heb ik bewust gekozen om in wisselende opstellingen te zingen en wat te experimenteren met beweging en expressie.

Het eerste lied Sonntag van Mendelssohn zongen we in één rij: een halve cirkel. Het eerste couplet ging nog wat aarzelend omdat we erg moesten wennen aan de akoestiek maar gaandeweg het lied vorderde kreeg ik er steeds meer vat op.  Het contact met pianist Dennis Vallenduuk was ook goed en de vleugel klonk mooi helder. Bij het Ave Maria van Nieland wisselden we van opstelling:  in twee  rijen, alle stemmen door elkaar. Niet zonder risico: zouden de jongens elkaar wel horen? Maar dat ging goed en vanaf dat moment wist ik dat de rest ook zou gaan. Het up tempo Gloria van Lightfoot ging in dezelfde opstelling en werd net als de vorige twee liederen hoorbaar gewaardeerd door het publiek.

Daarna kwam weer een spannend moment: zingen zonder dirigent en bewegen op het podium. Tijdens Mad World moesten de jongens op afgesproken momenten door elkaar lopen om vervolgens verspreid over het hele podium strak stil te staan en recht de zaal in te zingen. Mijn instructie vooraf om het podium met een derde te verkleinen werdverbluffend goed door de jongens opgepikt. Ze bleven tijdens het lopen mooi compact bij elkaar zodat ze goedcontact hadden. Het applaus na dit lied was overweldigend en hield maar niet op! En aangezien het volgende lied ook zonder dirigent ging… bleef ik bij de vleugel zitten en gaf ik alle eer aan de jongens. Wat een mooi moment was dat! Tijdens het voorspel van Those Caanan days van Lloyd Webber werd er weer van opstelling gewisseld. Vanuit het strakke van Mad World ging het in een paar passen over in een ongedwongen houding. Ik heb zeer veel bewondering Jaap Oude Groote Beverborg, onze solist. Beide avonden heeft hij uit het hoofd gezongen, heel goed en met volle overtuiging: klasse! Tijdens het naspel van dit lied liepen de jongens naar de klassieke opstelling in twee rijen. One more angel in heaven, blijft een uitdaging op het naar het einde toe goed uit te zingen. Het ging op zondag weer beter dan zaterdag! Dat geldt ook voor I only have eyes for you maar ook dat ging echt heel behoorlijk.

Bij het slotlied Now we lift our glases high had Floris zich op een bijzondere manier een solorol toegeëigend: hij had zaterdag in een stad een hele mooie versierde bierpull gekocht en vroeg zich af of hij die bij het optreden mocht gebruiken. Natuurlijk wat een goed idee! En zo werd Floris (16+) de aangever van het proosten. We zongen weer in dezelfde opstelling als waar we het concert mee begonnen maar dan uitbundig en naar mate het lied vordert zelfs in beschonken toestand. In het lied zit naar het eind toe een fermate waarbij het publiek zou kunnen denken dat het stuk is afgelopen. Om dat punt wat uit te buiten mochten de jongens de map met een harde knal dichtklappen. Er gebeurde precies wat ik had verwacht maar dan in de overtreffende trap: het applaus barste los… maar het stuk was nog niet afgelopen! De jongens mogen bij de laatste maten werkelijk zwalkend over het podium gaan en vals zingen. De laatste vier maten moeten dan strak eindigen. Ze deden het fantastisch! Er brak een ovationeel applaus los, met gejuich en bravo geroep. Men ging zelfs staan en zeker in het buitenland is dat niet erg gebruikelijk.

Niet alleen de jongens hebben er een prachtige ervaring bij, maar ook Dennis en ik hadden dit voor geen goud willen missen. Het Jongemannenkoor werd door iedereen de hemel in geprezen en ik heb nog nooit zoveel complimenten gehad. We krijgen nog een beoordeling van de jury op schrift maar Paul Leddington Wright noemde in zijn toespraak al vast één aspect van ons optreden dat hij erg goed en heel belangrijk vond: you manage to make contact with the audience en give them a real good time. Very well done!

De tweede dag van de tour van het Jongemannenkoor uit Oldenzaal is uitermate succesvol verlopen! Na een goede maar korte nachtrust verscheen iedereen op tijd voor het ontbijt: honger! Gelukkig was het ontbijt beduidend beter dan het avondeten, dus de jongens en ik hadden even wat in te halen. Daarna met de bus naar Praag waar Jaap een erg mooie wandeling had uitgezet. We zijn begonnen in de Joodse wijk waar het natuurlijk erg rustige was vanwege de zaterdag. We hebben de Burcht bekenen met de prachtige St. Vituskathedraal en zijn we over de Karelsbrug gelopen. Het Raadhuis hebben we bekenen én beklommen. Het was prachtig helder weer dus dat was echt de moeite waard! Ook een bezoekje aan het Hardrock Café mocht niet ontbreken waarmee Rik weer een T Shirt kon scoren!

Om drie uur stond de buus voor ons klaar om naar Zamek Dobris af te reizen. Daar aangekomen was er enige verwarring over kleedruimtes en het niet aanwezig zijn van een dirigentenstandaard. De meisjes die deze problemen moesten oplossen zagen er volgens de jongemannen leuk uit, maar ze spraken geen woord over de grens! De repetitie verliep redelijk. De vleugel was van het merk Petrov en had een heel stug, donker en robuust karakter. De zaal was in één woord prachtig maar pffff wat stoken doen ze hier. Overal is het warm en nog eens warm. En in de zaal was ook nog eens een hele droge lucht en dat sloeg erg op de stem.

Na de repetitie hadden we één uur om wat eten te scoren, maar er was een restaurant was ons gezegd. Dat was helemaal vol gereserveerd, dus moesten we maar even het stadje in. Ook daar was niet te vinden en alle winkels waren dicht. Na een eindje lopen vonden we een avondwinkel waar een aanval werd gedaan op de aanwezige broodjes, zakken chips en liters water. Dat hebben we buiten opgepeuzeld… een perfecte voorbereiding voor een concert!

Het concert heeft er niet onder geleden, sterker nog ik denk dat het er beter door is geworden. De stemming is erg goed, letterlijk en figuurlijk. Natuurlijk is er hier en daar wat vermoeidheid op de stemmen te horen maar het publiek was heel erg enthousiast. Het applaus was hartelijk en hier en daar lang! Een van de beste concerten ooit kan ik wel zeggen, iedereen is er vol voor gegaan. Ik ben zeer onder de indruk. Dennis heeft zeer geïnspireerd gespeeld en wist zowaar prachtige klanken uit die Petrov te krijgen. Het "showelement", dat wil zeggen hier en daar veranderen van opstelling en af en toe een gebaar, werd heel erg goed ontvangen en zorgt voor een meer losse sfeer waardoor de jongens nog beter presteren. Ik ga daar zeker mee door in de toekomst.

Na een lange zit in de bus waarbij de heren door gingen met zingen maar dan op meer pikantere teksten kwamen we erg laat in het hotel voor het diner. Nou ja diner…, dat mag écht geen naam hebben! Zelfs al heb ik geen tijd, geen zin, geen geld en geen honger dan zet ik nog wat beters op tafel. Of zoals Rolan aan tafel zei: zelfs in het ziekehuis is het eten beter.

Morgen weer erg vroeg op maar gelukkig wordt de klok verzet. Iedereen was ook wel heel erg moe…. Al voor 24.00 uur was de bestelling 4 cola en 1 bier…

De eerste dag van de concertreis van het Jongemannekoor is erg goed en heel gezellig verlopen. Dennis en ik hadden gisteravond al slim een hotel geboekt in de buurt van Düsseldorf om even gezellig bij te praten. Daar hoef ik verder niet over uit te wijden, dat bij praten dat is prima gelukt!

Vanochtend vroeg stonden de jongemannen fris en fruitig op het vliegveld om in te checken. Voor een aantal was het de eerste keer dat ze vlogen en ik moet zeggen dat ik zelf ook niet zoveel ervaring heb… Onze vlucht naar Praag was in twee etappes. Voor degene die niet zoveel vliegervaring had was dit dus een dubbele leerervaring. Eerst naar Zürich en vervolgens naar Praag! De landing in Praag was een stuk ruwer dan die in Zürich maar we zijn er! Van daaruit namen we een taxi naar Beroun waar ons hotel is. Het hotel is erg goed, niets op aan te merken.

Onderleiding van Jaap hebben we vanmiddag de omgeving verkend. Dat is Jaap wel toevertrouwd! Het werd een heerlijke wandeling naar een uitkijktoren op een "berg" Waarbij we onderweg ook nog langs de speeltuin kwamen. Natuurlijk kwam er de vraag "Jaap, wanneer krijgen we een ijsje!" Maar de plaatselijke kroeg serveerde heerlijke pils en cola waarna we met spanning uitkeken naar het diner.

Het diner is in het hotel samen met nog wat andere koren die ook aan het fesival deelnemen. Nogal hongerig zaten we aan tafel te wachten… De teleurstelling was behoorlijk groot want de kwaliteit van de maaltijd overtrof de gemiddelde Nederlandse cafetaria snack niet. Maar ja, in goed gezelschap smaakt alles beter! Ben benieuwd wat het morgen gaat worden maar ik heb het woord pizzeria en en Subway Sandwich al meerder malen gehoord!

Ze hebben er hard voor gewerkt! Nee, dan bedoel ik niet op de repetities want daar gaat…nou jaa …  ok… dat dan ook weer wel.  Maar sommige jongemannen moesten iedere zaterdag voor dag en dauw op om bevroren kippen in te pakken of iets dergelijks. Vreselijk hard werken dus om de reis naar Praag bij elkaar te sparen! Wat een ellende!!!  Maar vrijdag is het zover, dan vliegt het Jongemannenkoor uit Oldenzaal voor een concertreis naar Praag. Het zal een fantsatische ervaring worden voor iedereen. De smokings zijn ingepakt en de generale repetitie van vanavond was ook weer een heerlijke confrontatie met de werkelijkheid.  Ja heren, het is geen plezierreisje we moeten een prestatie leveren en de eer van het Stadsjongenskoor Oldenzaal hoog houden! 

Zaterdagavond geven we een concert in een werkelijk sprookjesachtige omgeving. Samen met een Frans koor zingen we in het Zamek Dobris. Ik ben erg benieuwd hoe het daar gaat klinken. We zingen ons eigen repertoire en dat varieert van Mendelssohn tot aan Lloyd Webber.

Op zondag moeten de jongemannen weer goed uitgeslapen zijn want dan gaan we meedoen aan een korenfestival in het Obecni Dum . Samen met zes Franse koren gaan we zingen voor een internationale jury. We zingen in de prachtige Smetenazaal. Ik ben ook erg benieuwd hoe ons repertoire daar gaat klinken!

Aan het enthousiasme van de heren zal het niet liggen. Zij hebben er erg veel zin in. Ik ook, en dat komt ook omdat ik de concerten samen ga geven met Dennis Vallenduuk. Erg gezellig en inspirerend!

Vanmiddag heb ik een ontzettend leuk concert gegeven met het Stadsjongenskoor en operettevereniging ’t Masker. De middag begon met veel wind en regen. Ook was bijna iedereen te laat omdat er een 10 kilometerloop dwars door de stad ging en er dus een enorme verkeersopstopping was. Of er daarom wat minder publiek dan normaal was? We weten het niet.

De jongens hebben het erg goed gedaan, ondanks dat ze af en toeerg lang moesten wachten en dan is het best lastig om ineens weer te zingen. Maargelukkig was er ook veel te zien en toe horen tijdens het optreden van ’tMasker. We weten nu van wie Frank het talent heeft om te zingen. Juist, vanzijn vader die een behoorlijke solo had. Het meest onder de indruk was ik vande oma van Dave. Op die leeftijd zo mooi zingen en dan vol overgave. Wat wasdat prachtig! Ik was echt zeer verrast door het goede niveau van ’t Masker ende manier waarop muziek gemaakt werd. Dat maakte het tot een hele leuke middag!

 Het publiek was ook erg onder de indruk van de solisten van het Stadsjongenskoor. Ik wil hierbij toch Jaap even een enorme pluim geven: geweldig gedaan! Sowiesowas het optreden van de jongemannen erg goed. Het experiment om in wisselendeopstellingen te zingen is erg geslaagd, ik heb veel goede reacties gehad uithet publiek. Het was inderdaad jammer dat we niet goed konden inzingen maar rekener op dat we straks in Praag ook zo “vroeg op de dag"(ahum) een concert moeten geven!!! Enja, we gaan daar One more Angel in heaven toch echt zingen! We moeten er gewoon nog harder aan werken. 

 Zoals ik al zei: veel complimenten voor de jongens. Echt heelgoed gedaan. De terzetjes o.l.v. Ivette van Laar gingen goed hoor! Dat was namelijk bestlastig wat deze jongens moesten doen. Eerst inzingen, daarna een uur niks endan ineens een solo zingen. De volgende keer moet ik dat anders plannen en zo heb ik ookweer iets geleerd! De twee tovenaars zagen er niet alleen prachtig uit maardeden het ook erg goed. Aartje Disberg trouwens ook want die heeft bij Diggi Daggieen hele moeilijke pianopartij. Onze drie toppers hebben een geweldige show gegeven,ik ben supertrots op ze. Verder kon je bij het lied Where is love een speldhoren vallen en ook de liederen uit Les choristes vielen erg in de smaak bij het publiek.  Zelf was ik ook heel erg onder de indruk van de koorklank bij Walking in the air. Het gaat erg goed met het koor! Ik was zeer vereerd dat ik het slotlied Get me to the church dat door beiden koren samen werd gezongen mocht dirigeren. Ik heb een hele leuke middag gehad! 

Morgen zondag 5 oktober om 15.00 uur werkt het Stadsjongenskoor mee aan een benefietconcert  van operettegezelschap ’t Masker voor Unicef. De opbrengst van dit concert gaat naar het project water en sanitatie. De leden van ’t Masker zullen hoogtepunten uit diverse opera’s, operettes en musicals ten gehoren brengen. Ook het jongenskoor zingt niet alleen twee stukken uit de bekende opera Die Zauberflöte van Mozart maar ook de aria van de tovenaar uit  Bastien und Bastienne.  Samen met de jongemannen maken ze er daarna een Italiaans feestje van met liederen als Ma Bella Bimba en Funiculi Funicula. Het jongemannenkoor is ook alleen te horen met liederen uit de musical Joseph van Lloyd Webber en het jongenskoor zal ook nog enkele liederen uit de bekende franse film Les Choristes zingen. Ter afsluiting zingen beide koren samen Get me to the church uit My fair lady.

Het concert begint om 15.00 uur en toegangskaarten à 10 euro zijn aan de deur te koop. Het concert duurt inclusief pauze ongeveer 2 uur.

Mozart schreef de opera Bastien und Bastienne toen hij 12 jaar oud was!

Net als allerlei andere verenigingen moet natuurlijk ook een jongenskoor ieder jaar op kamp.  De jongens kijken hier al wekenlang naar uit en maken allerlei wilde plannen om de nachtrust maar zoveel mogelijk te verstoren. Net als voorgaande jaren gingen we naar de Molenberg in Reutum. Een prachtige omgeving waar de jongens naar hartelust kunnen spelen en waar het jongemannenkoor hun kampement kan opslaan naast het voetbalveld. Het dag en avondprogramma wordt altijd georganiseerd door het Jongemannenkoor en dat doen ze erg leuk. Helaas kon ik er zelf de eerste avond niet bij zijn maar ik heb gehoord dat ze op vrijdagavond weer heel wat leuke spellen haden bedacht voor de jongens. Daarna hebben ze zichzelf, gezeten rond het kampvuur, tegoed gedaan aan "enkele" drankjes en heel veel gebraden kippepoten.  Toen ik zaterdag tegen de middag in Reutum aan kwam zaten ze lekker in het zonnetje bij te komen van een kennelijk heftige nacht. Op een of andere manier ben ik erg blij dat ik daar niet bij ben geweest.

De jongens vermaakten zich ondertussen prima in de speeltuin. Het springkussen is daarbij de grote favoriet natuurlijk. Na de heerlijke lunch werd s’ middags de grote voetbalwedstrijd gespeeld tussen de alten en sopranen. Dit was een zeer spannende partij waarbij eindelijk de sopranen eens een keer weer wonnen! Dat is een paar jaar anders geweest. Gefeliciteerd sopranen! Ik wil de alt Daan uitroepen tot "Man of the Match". Hij heeft de eer van de alten nog proberen te redden met een paar  fantastische schoten op doel en een aantal gewaagde slidings. Hij probeerde voortdurend de bal af te pakken van de veel grotere jongens en gaf zich daarbij helemaal… maar helaas, het mocht niet baten.

Ruud had dit jaar zijn gitaar mee genomen en daar werd veel gebruik van gemaakt tijdens de bonte avond. Zo waren er fantastische optredens van Dave en Floris. Ook Rik blijkt een geboren performer en ik zal zijn vertolking van Smoke on the water van Deep Purple niet snel vergeten! Speciaal voor de jongemannen heb ik Love me tender gezongen maar ze waren toch nog steeds te duf om het echt op waarde te schatten. Mijn collega Anna kwam ook nog op bezoek met een speciale act die echt die moeite waard was! Na deze spetterende optredens was het tijd voor het nachtspel. Er werd levend stratego gespeeld in een heek donker bos even verderop. Een echt mannenspel waarbij je een vlag moet veroveren en allerlei rangen en standen. Gelukkig had ik twee jongens bij me die het spel wel snapten!

Daarna was het ook voor mij eindelijk heerlijk relaxen bij het kampvuur. De jongemannen waren behoorlijk stil en vielen af en toe in hun stoel in slaap maar gelukkig gingen er toch nog wat stukjes vlees op het rooster. Het was een hele gezellige avond waarbij vreselijk veel gelachen is en veel gegeten. Het werd niet zo laat als de avond daarvoor en dat was maar goed ook want op zondagochtend werd er de traditionele klootschietwedstrijd tussen de tenoren en de bassen gespeeld. Na een zeer goed begin van de bassen werden ze in de tweede helft toch erg overmoedig. Het ene misschot volgde het andere op. Reputaties werden geschonden en ze verloren jammerlijk.

De jongens waren ondertussen ook weer hongerig geworden van het springen en het schommelen. De zelf samengestelde hamburgers die tijdens de lunch werden geserveerd vonden dus gretig aftrek! Daarna konden de ouders hun vermoeide alt of sopraan ophalen. Vandaag heb ik ze maar even vrij gegeven om de stem wat te sparen…. alhoewel, er is kermis in de stad.

Meer foto’s van het kamp zijn hier te bekijken (alleen voor leden).

Bron: TC/Tubantia

OLDENZAAL – Het programmablad en de presentatie sprakenelkaar tegen: was het nou een zomer- of toch een voorjaarsconcert dat hetStadsjongenskoor* Oldenzaal gistermiddag in een goed gevulde Hofkerk gaf?Duidelijk was wel dat alle zangers en percussionisten zich het best thuisvoelden in tropische (dus toch: zomerse) sferen, getuige de uitbundigheidwaarmee de Spaanstalige bijdragen aan het eind van het concert klonken.

Helemaal aan het begin van het concert kwam het Jongemannenkoornog wat timide over. Deze geleding zong helemaal onbegeleid en dan ook nog werkdat niet eerder voor het publiek gebracht was. Het spook van de detonatie waardeonverbiddelijk rond, dus het is te hopen dat er nog een portie zelfvertrouwenin de koffer naar Praag mee mag, komend najaar. In Credo klonk gelukkig watmeer dynamiek, al kon ik nog steeds in klank niet waarnemen wat de dirigentegebaarde.

Het jongenskoor werd wél begeleid, op een onzuivere vleugelen legde veel enthousiasme aan de dag. Deze jeugdige vocalisten zaten eerderaan de bovenkant van de intonatie. Alle lof voor de prima uitspraak van deFranstalige teksten.

Na het uitdelen van de koordiploma’s en een zilverenkoorspeld, slechts één van de vele onderbrekingen tijdens dit pauzeloos en tochbijna twee uren durende concert, trad het Slagwerkensemble Muziekschool Twentevoor het voetlicht. Docent en meespelend ensembleleider

Hans Grutterink voerdemet zijn percussionisten een eigen werk uit, getiteld Circus. Hierna was dekweekvijver van het Stadsjongenskoor* te horen: het opleidingskoor. Deze achtjongens lieten een nog heel pril geluid horen, maar de juiste spirit zit er alwel in. Conservatoriumstudent
Niek van den Berg nam even de taak van Mariette Effing over in het geestige Garnalenlied.Ondeugendheid vanWillemWilmink was aan dit groepje beslist besteed: Lekker engezond.

Heel aardig was de selectie uit die Zauberflöte, met alsenige vrouwelijke vocaliste de docente Ivette van Laar. Voorafgaande aan de apotheose,waarover ik al eerder repte, kwam het Jongemannenkoor nog wat zelfverzekerderterug met een compositie van Andrew Lloyd Webber en de in deze regio nu albijna klassiek geworden tekst van WillemWilmink, het door Frank Deiman getoonzette Heftantattat: zuiver gezongen.

Koen Edeling

NB: ik ben zo vrij geweest de term "Stadsjongerenkoor" 3x te veranderen in "StadsjongenSkoor". Een fout die steeds maar weer wordt gemaakt.

Gisteravond heb ik de generale repetitie gehad voor het zomerconcert van het Stadsjongenskoor dat aanstaande zondag 15 juni op vaderdag om 15 uur zal plaatsvinden in Cultureel Centrum de Hof ( Hofkerk )te Oldenzaal.  De repetitie begon om 18.00 uur met de solisten, even later kwam daar het jongenskoor erbij, weer een half uur later het opleidingskoor, daarna een slagwerkensemble van de Muziekschool Twente en tenslotte schoven de jongemannen ook nog aan. Bij elkaar stonden toch zo 70 tot 75 jongelui op het podium en dat gaf een heerlijke chaos en vooral veel lawaai! Om 21.30 waren we klaar en was ik toch wel redelijk moe…

Nu brengt een jongenskoor al de nodige herrie met zich mee en dan kun je je afvragen waarom je als dirigent daar dan ook nog een slagwerkensemble bij haalt. Vragen om moeillijkheden toch? Juist! Daarom doen we het ook want al die moeilijkheden bij elkaar zorgen voor heel veel temperament en daar draait het om in dit concert: flink veel leven in de brouwerij. Onze voorzitter Ignaas Nieuwenhuis mag dan wel vertrekken, maar dan niet in stilte!!!!

Het concert staat niet alleen in het teken van temperament maar ook in het laten horen van veel nieuw ingestudeerd repertoire. De jongemannen zullen het concert rustig openen en een deel van hunprogramma laten horen wat zij dit najaar tijdens een concertreis in Praag gaanzingen. Daarna gaat het jongenskoor al meer naar  naar Zuid Europa en zal o.a. enkele liederen uit de film Les Choristeszingen. Het echte temperament zal voor het eerst te horen zijn in het lied Funiculi-Funicula: The Three Tenors zullen verbleken bij het aanhoren van Olivier, Ruben en Rik!!!  Natuurlijk zullen ook de jongste zangers van het opleidingskoor  alleen te horen zijn met hier en daar nogal ondeugende klanken die nog nooit zo openlijk te horen zijn geweest tijdens een concert!.  Allemaal liederen die het Stadsjongenskoor nog nooit eerder op een concert heeft gezongen!

Een primeur is ook dat alle solisten  twee trio’s  uit de opera Die Zauberflöte van Mozart zullen zingen. Best moeilijke muziek waar ze samen met Ivette al een tijdje mee bezig zijn en zondag voor het eerst in het openbaar zullen laten horen. Ook zal het Jongemannenkoor twee nieuwe liederen  zingen waarbij ze ook voor het eerst het Twents te horen zijn! Daarna gaat het echte werk beginnen samen met het slagwerkensemble o.l.v. HansGrutterink.  Dat gaat veel lawaai en Spaans/ Italiaans temperament opleveren met ieder geval een stormachtig einde!

Onze huispianist Aartje Disberg verzorgt de pianobegeleiding en Niek van den Berg zal enkele liederen op gitaar begeleiden.

Mijn gevoel zegt dat dit mel eens een heel erg leuk en goed concert kan gaan worden!

Het concert begint om 15.00 uur in de Hofkerk te Oldenzaal en het geheel zal ongeveeranderhalf uur duren. De toegangprijs is € 5 ,00 per persoon (kinderen tot 12jaar gratis).