Volg en like ons:
Maria
10 Jaar Jongemannenkoor Oldenzaal
Op zaterdag 17 oktober om 19.30 uur zal er een bijzonder concert plaatsvinden inhet kader van het 10 jarig jubileum van Jongemannenkoor Oldenzaal in de Plechelmusbasiliekte Oldenzaal. In samenwerking met het projectkoor Vocamuze uit Zieuwent o.l.v. Dennis Vallenduuk zalhet Jongemannenkoor Oldenzaal een afwisselend programma brengen met werken vande componisten Busto, Duruflé, Poulenc, Nieland, Kraan en Vallenduuk. Solist isFalco van Loon tenor en Hans Stege zal het geheel op orgel begeleiden. Het concert heeft een thematisch karakter: alle composities hebben met Maria te maken De jongemannen staan o.l.v. dirigentMariette Effing.
Het is al weer 10 jaar geleden dat zes jongemannen met een rijke zangervaring graagweer elkaar wilden zingen. Ze kwamen allemaal voort uit de muzikale traditievan het Stadsjongenskoor Oldenzaal: op zondag zingen boven bij het orgel in de Plechelmusbasiliek. Inmiddels is degroep uitgegroeid tot een koor van 20jongemannen die graag allerlei stijlen muziek zingen. In dit concert willen dejongemannen dan ook graag laten horen dat ze muzikaal veelzijdig zijn. Een deelis opgegroeid in de traditie van de kerkmuziek een ander deel kent dit helemaalniet. Op zaterdagavond 17 oktober staan ze allemaal voor het eerst sinds langetijd weer boven bij het orgel van de Plechelmusbasiliek. Dan zingen ze de Messe Cum Jubilo van de Fransecomponist Maurice Duruflé (1902-1986), een bijzonder werk dat de jongemannenspeciaal voor dit concert hebben ingestudeerd. Duruflé heeft in deze misgregoriaanse melodieën gebruikt. De meeste jongemannen hebben nog nooit van decomponist Duruflé gehoord, laat staan gregoriaans gezongen. Een muzikaleontdekkingsreis dus en een grote uitdaging waar ze vol enthousiasme mee aan hetwerk zijn gegaan. Wij hopen dat u deze reis wilt meebeleven!
Kaarten à 10 Euro verkrijgbaarbij de ingang . Het concert wordt herhaald op zondag 18 oktober 16.00 uur in deWerenfriduskerk te Zieuwent.
Volg en like ons:
Stormachtig kamp Stadsjongenskoor Oldenzaal
Afgelopen weekend gingen de jongens van het Stadsjongenskoor Oldenzaal op kamp in het Twentse Reutum. Dat is dan wel niet het andere eind van de wereld maar wel ver genoeg om een heleboel plezier te hebben! Het kamp van de jongens wordt ieder jaar georganiseerd door het Jongemannenkoor Oldenzaal en dit jaar hadden ze er wel heel veel werk van gemaakt! Na aankomst op vrijdagavond konden de jongens lekker uitrazen in de speeltuin maar na een klein uurtje werden de huisregels al uitgelegd en de groepen gemaakt.
"Jassen en laarzen aan want we gaan het bos in!" In het donker werd een soort levend stratego gespeeld. Gelukkig hadden de jongemannen dit jaar voor een eenvoudige opzet gekozen en kon ik als enige vrouw in het gezelschap het hiërachische systeem van het spel ook begrijpen. Na de soep moesten de jongens het bed op zoeken en kon ik bij schuiven aan het kampvuur van de jongemannen. Ondertussen was het al behoorlijk gaan waaien en waar je ook zat, je zat in de rook. De kip smaakte heerlijk en de eerste keer dat ik me af vroeg hoe laat het was bleek het half drie te zijn!
‘s Morgens toch weer vroeg wakker voor het "wakker worden spel". Dit was Ratten en Raven waarbij de jongens flink over het voetbalveld moesten rennen. Ik werd bij de eerste "ratten" al afgetikt door Stan, die natuurlijk veel sneller was dan ik. Na het ontbijt stond de hele ochtend in het teken van spelletjes en vrij spelen. Ik heb geen onvertogen woord gehoord! Gedurende de ochtend kwamen ook de jongens van het opleidingskoor naar Reutum. Als vanzelf werden ze opgenomen in de groep en konden ze mee doen. Heel erg leuk.
Voor de middag hadden de jongemannen een heel groot spel bedacht dat uit wel 24 onderdelen bestond. Geniaal! De jongens hebben zich geen moment verveeld alhoewel het steeds harder ging waaien. Ik werd gek van die wind om mijn oren… De macaroni ging er ook goed in en ook de bonte avond was een succes. Dit keer speelde niet alleen Rik op de electrische gitaar maar ook Olivier stond zijn mannetje!
Om half elf moest ik helaas weg. Ik had de andere dag een concert en nog een nacht bij het kampvuur zou wel eens fataal kunnen aflopen voor mij:). Hulde aan het Jongemannekoor Oldenzaal voor de uitstekende organisatie!
Volg en like ons:
The Storm: Haydn & the English connection
Na een stormachtige zaterdag gaven de Kringzingers samen met een solistenkwartet en de pianist Gerard van Kempen vandaag een concert in een goed gevulde Hengelose Waterstaatkerk. Samen met het aandeel van het solistenkwartet en de pianist was het programma een leuk en afwisselend geheel. Het was een bijzonder sfeervol concert en ik merkte dat het koor er gaandeweg steeds mee plezier in begon te krijgen. Het is gewoon ontzettend leuk om je familie, vrienden en kennissen in een mooie zaal met een goede akoestiek te laten zien en horen waar je iedere woensdagavond zo druk mee bent. Als je dan merkt dat ze een plezierige tijd hebben tijdens het concert werkt dat erg motiverend.
Nadat het koor de aftrap had gegeven met drie liederen van Haydn zong het solistenkwartet drie zeer boeiende canons uit de serie Die zehn Gebote der Kunst . Je hoort deze serie canons zelden vanwege de hoge moeilijkheidgraad en zeer grote omvang. De drie liederen die het koor daarna zong waren waren van onbekende Engelse componisten als Walmisley, Morninton en Bishop. Hierbij vond ik dat de Epitaph on Sir Charles Sanders erg goed tot zijn recht kwam.
Gerard van Kempen speelde twee delen uit de Engelse Sonate van Haydn. Ook in deze muziek kun je horen dat Haydn een prima tijd in Engeland moet hebben gehad. De muziek heeft een zeer frivool karakter. Het koor sloot daar meteen op aan met vier Engelse liederen vol humor en hier en daar wat Engelse passie. Het solistenkwartet zong op een waardige manier over de dood van een muis en twee liederen met piano uit de bundel Vierstimmige Gesänge van Haydn. Dit was zeer knap gedaan, de liederen zijn stuk voor stuk juweeltjes die met zeer veel zorg behandeld moeten worden. Dat was het kwartet goed toevertrouwd. De Kringzingers zongen daarna uit dezelfde bundel de wat meer robuuste liederen, vol humor over liefde en drank.
Daarna was het tijd voor The Storm, een toch wel onbekend werk van Haydn. Het werd in 1792 voor het eerst in London uitgevoerd en moest toen meteen herhaald werden zo enthousiast was het publiek. Zover kwam het niet vanmiddag, maar het publiek reageerde wel met een erg groot applaus. Complimenten voor de Kringzingers! Zo vaak voeren ze geen "grote" werken uit en vanmiddag was het bewijs dat ze best vaker zo’n uitdaging op kunnen zoeken.
Volg en like ons:
The Storm
Volg en like ons:
Haydn & the English connection.
Wanneer Joseph Haydn na dertig jaar trouwe dienst alskapelmeester en hofcomponist van de rijke Hongaarse familie Esterházy in 1790met pensioen gaat en weer in Wenen gaat wonen, krijgt hij bezoek van deinvloedrijke Engelse concertmanager en violist Johann Peter Salomon. Dezebrengt hem de volgende mededeling: “Ik ben Salomon uit Londen en ik kom uhalen. Morgen zullen we een contract sluiten". Enige tijd later op 1januari 1791 zet Haydn voor het eerst voet op Engelse bodem.
Londen is aan het eind van de achtiende eeuw een van demeest culturele steden van de wereld met een bruisend concertleven. Haydnverkeert daar in een uitgelezen kring van internationale musici en welvarendemuziekliefhebbers. Haydn geniet erg van alle aandacht die hij krijgt en is zeeronder de indruk van de levendigheid van het Londense muziekleven. De grotesymfonieën die hij er schrijft maken van Haydn een gevierd musicus in Engelanden de rest van Europa. De praktijk is echter ook zeer vermoeiend voor deinmiddels zestigjarige componist. In 1792 gaat hij weer terug naar Wenen om wattot rust te komen.
Maar niet voor lang: met een stapel nieuwe compositie onderzijn arm keert hij in 1794 terug naar Engeland. Vele van deze compositieshebben daarna hun première in Londen. In 1795 keert Haydn echter voorgoed terugnaar Wenen om weer dienst te doen als kapelmeester aan het hof van Esterházy.Hij kan zich weer in het Weense muziekleven begeven. Zijn succes in Engelandzorgt ervoor dat hij meer status en erkenning voor zijn kwaliteiten krijgt ineigen land. Op deze manier krijgt hij de gelegenheid om nieuwe, groterecomposities te schrijven.
Tijdens zijn verblijf London en raakte Haydn in de ban vande Engelse koorcultuur. Hij schreef er The Creation en The seasons.. Hetkoorwerk The Storm werd op 24 februari 1792 voor het eerst in Londenuitgevoerd. Het maakte toen zoveel indruk dat het ter plekke meteen herhaaldmoest worden. Haydn schreef hierover: “ Ich muss gestehen, dass ich mit diesemklene Stück Chor, als Erste Probe in Englische Sprache, mir vielen Credit inder Sing-Music bey den Engländern erworben habe.â€
Ook maakte Haydn in Londen ongetwijfeld kennis met de glees,catches en rounds: vrolijke liederen en canons op humoristische en vaakondeugende teksten. Dit moet de bron van inspiratie geweest om zijn Gesänge mitKlavierbegleitung (1796-1801) te schrijven. In deze liederen worden echtelijke spanningen, wijn, en romantiek op eenlichte toon bezongen. Haydn zelf hield erg van deze liederen: Die Gesänge seienbloss con amore in glücklichen Stunden, ohne Bestellung componiert.
In 1803 was Joseph Haydn een oude man. Hij verzorgde nog watlaatste concerten en schreef nog een paar delen van zijn 83ste strijkkwartet.Hij koesterde wel de hoop het werk te voltooien, maar het ontbrak hem aanenergie. Het onvoltooide kwartet werd in 1806 gepubliceerd. De uitgever voegdeer ter compensatie een compositie aan toe. Het was een lied dat Haydn aleerder, met een knipoog naar zijn gezondheidstoestand, als een soortvisitekaartje had opgestuurd aan een aantal vrienden van zijn vrienden. DerGreis: "Hin ist alle meine Kraft alt und schwach bin ich. Wenig nurerquicket mich Scherz und rebensaft".
Volg en like ons:
Das Rheingold
"Rheingold klink als een klok" kopt de Volkskrant vandaag. Roland de Beer schrijft in alleen maar superlativen over de première van de opera Das Rheingold van Richard Wagner door de Nationale Reisopera. "Ze houdt komische en onheilspellende kanten in balans , en is in de regie en uitmonstering van Antony McDonals een juweel om te zien". Verder: "het Muziekkwartier lijkt geschapen voor Wagners orkestreerkunst, en voor de buigzaamheid van zijn zanglijn en profilering van het woord". Mooie woorden voor iets waar cultureel Enschede met recht trots op mag zijn! Ik was er bij afgelopen zaterdag en ik was op de fiets. Nu hoefde ik een keer niet de trein te pakken om iets bijzonders mee te maken maar zag ik mensen die ik normaal in Utrecht of Amsterdam tegen kom, naar mijn stad komen. Dat geeft een heel goed gevoel!
Toen ik vorig jaar op zangles de Wesendoncklieder studeerde was ik helemaal verbaasd dat ik me nooit eerder met Wagner bezig had gehouden. Wat een prachtige muziek en wist ik het zeker: ik wil ze allemaal zien, de hele Ring des Nibelungen en misschien nog wel meer. Het was dus mijn eerste Wagner opera die ik "live" zag en hoorde. Het was een behoorlijke zit, maar erg goed te doen zeker in de erg lekker zittende stoelen van het Muziekkwartier. Na de openingsacte met de drie dochters moest ik even in het verhaal komen maar daarna heb ik me geen moment verveeld. Ik had het idee dat de cast moest wennen aan de akoestiek van de volle zaal want gaandeweg het stuk werd de balans steeds beter. Het geheel was veel minder zwaar dan ik had verwacht, er zat subtiele humor in en dramaturgisch was het vrij nuchter gehouden. Ik ben erg benieuwd naar het vervolg.
Dat ik me nooit met Wagner bezig had gehouden bleek helemaal niet waar. Toen ik mijn moeder vertelde dat ik naar het Rheingold was geweest zei ze dat we in de jaren 70 met het hele gezin wekenlang naar alle afleveringen van de Ring des Nibelungen hebben gekeken op de Duitse TV! Ik kan me daar echt helemaal niets meer van herinneren maar volgens mijn moeder gingen we er echt voor zitten met limonade en chips.
Klik hier voor de recensie van de Trouw
Klik hier voor de recensie van de Telegraaf
Volg en like ons:
Kolleriekoor
Ben net terug van een toch wel bijzonder optreden van het Stadsjongenskoor. Zo af en toe worden we gevraagd om een borrel of een feestje op te luisteren. Dan doen natuurlijk graag, mits er aandachtig publiek is. De vader van een van de jongens organiseerde een personeelsfeest van het bedrijf waarvoor hij werkt: IFS probity. Hij had het Stadsjongenskoor gevraagd te zingen als speciale verassing tijdens de borrel. Er moesten heel wat tafels en stoelen aan de kant geschoven worden in Hotel ‘t Kruisselt in de Lutte. Het was een erg lage ruimte zonder al te veel akoestiek. Des te leuker is het dan om te horen dat de jongens zo goed zingen! We stonden er met een selecte groep van 7 sopranen en 10 alten. Omdat het een gelegenheidskoor betrof heb ik het koor vernoemd naar de organisator van het optreden: Het Kolleriekoor. We hebben in canon gezongen, eenstemmig en tweestemmig in het Engels en Frans. En alles uit het hoofd! Er was leuk ook nog eens goed zingend publiek. Want natuurlijk wil ikop zo’n borrel de mensen zelf ook horen en moet minstens één lied meegezongen worden. Zo ontstaat er een leuke ongedwongen sfeer. We hebben een kleine canon ingestudeerd met het publiek en als slot met elkaar driestemmig gezongen. Dat ging erg goed moet ik zeggen! Al vonden de jongens dat de heren van IFS probity beter zongen dan de dames…
Volg en like ons:
Mannenpraat
Het is de laatste woensdag van de maand. Mijn beide neefjes Jorisen Jochem komen voor een tosti plus. Dit betekent dat ze met z’n tweeën tosti’skomen eten en Joris geen muziekles krijgt. Eten we de tosti ’s met curry oftoch met ketchup is de vraag… Maar dan belt Kjelt aan, een buurtjongen.Kinderpostzegels! Natuurlijk neem ik de feestkaarten en kinderkaarten. Als ik de machtiging aan het invullen ben raken de jongens in gesprek over judo en anderevechtsporten. Ik hoor een vreemd geluid en vraag aan Jochem: “Zit je nou eenscheet te laten?â€. Roept Kjelt enthousiast: “Ik kan Vader Jacob scheten, zo metmijn hand onder mijn armâ€. En daar gaan de shirtjes van de drie jongens omhoogen scheten ze er op los. “Jongens, en nu in canon†zeg ik. Maar dat lukt toch nietecht. Vraagt Joris aan Kjelt: “Kun je ook Bach scheten?â€. “Bach?“ zegt Kjelt,“wie is dat?â€. Joris en Jochem kijken hem verbaasd aan. “Weet je dat niet!†roepen ze tegelijk. Dan loopt Joris naarde piano en begint Prelude in C te spelen die hij net aan het instuderen is. Kjelt luistert aandachtig: “Daar wordt je ook knettergek van!â€. “Ja†zegt Jochem, “anders ikwel. Ik hoor het de hele dag!“
Volg en like ons:
Richard Strauss: Zueignung
Nadat ik met voor de zomervakantie met de Wesendocklieder van Wagner heb bezig gehouden op zangles is nu Richard Strauss aan de beurt. Leuk om dan op You Tube allerlei verschillende uitvoeringen te beluisteren. Kies je eigen favoriet!
Zueignung
Ja, du weißt es, teure Seele,
Dass ich fern von Dir mich quäle,
Liebe macht die Herzen krank,
Habe Dank.
Einst hielt ich, der Freiheit Zecher,
Hoch den Amethystenbecher,
Und du segnetest den Trank,
Habe Dank.
Und beschorst darin die Bösen,
Bis ich, was ich nie gewesen,
Heilig, heilig ans Herz dir sank,
Habe Dank.
Hermann von Gilm zu Rosenegg (1812-1864)
En op verzoek van Vera Rita Culis. Zueignung begint op 2:45.
Volg en like ons: