Auteur: admin

Tijdens het Europa Cantat Festival had ik de eerste tweetmeet! Sinds een maandje of wat ben ik achtief op Twitter. Ik probeer een beetje reclame te maken voor mijn weblog. Ik ontdekte al snel dat er meer mensen waren die over Europa Cantat aan het Twitteren waren. En er werd dus afgelopen week een echte tweetmeet georganoiseerd.

Afgelopen woensdag hadden we om 13.00 uur afgesproken. Heel grappig! Onder de Domtoren stond echt een handje volmensen. Zo heb ik Wichor, de zanger van de Blitstars ontmoet. Leuk! Hijis echt wel de Twitterdeskundige. Hij had een ding bij zich waarmee jeelkaars gegevens mee kunt uitwisselen: een "poken" zoals het genoemdwordt.  Dat hadden wij allemaal niet. Wij moesten het doen metouderwetse visitekaartjes. Zoals die van Tanja, die tekstschrijver is.Herman had geen kaartje maar hij is voorzitter van de KCZB (KoninklijkeChristelijke Zangersbond) dus erg makkelijk terug te vinden opinternet! Verder zag ik Froukje en iemand die zich qlog noemt maarwaarvan ik de irl naam ben vergeten?  Er ontstond meteen een heelgeanimeerd gesprek. Herman van de KCZB had mijn stukje in Vocaal (hetblad van de KCZB) gelezen en een aantal mensen kende mijn weblog. Zewaren benieuwd wat ik over de Tweetmeet zou gaan schrijven. Nou, dames en heren: jullie zijn stukvoor stuk hele leuke mensen die erg enthousiast zijn over EuropaCantat. Na een uurtje kletsen onder de winderige domtoren moest de eenna de ander weer weg, op pad naar een repetitie, een concert, lunch ofgewoon weer aan het werk. Wat een leuke belevenis!

Iedere dag ging de "conductorsgroup" bepaalde ateliers bekijken. We hebben het atelier bezocht van  Wait Whitman, een gospel dirigenmt die met een groep jongeren werkt. Hij heeft een hele enthoisiastem manier van repeteren en de jongelui vermaken zich kostelijk!

Na deze repetitie kwamen alle dirigenten bij elkaar en was ergelegenheid om Wait vragen te stellen of een discussie aan te gaan. De eerste dag was dit nog een beetje onwennig allemaal.  De study tours staan onder leiding vanTimothy Brown en Boudewijn Jansen. Het is erg leuk om de anderedirigenten te ontmoeten. Zo kwam ik Katrin tegen die ik ook al in Heezehad ontmoet bij een studiedag van Silvère van Lieshout, ook zag ikBertie en Herman die ik ken van het Symposium van Vocaal TalentNederland in Haarlem. Zij zijn allen dirigenten van kinder- enjeugdkoren. Veder nog een paar mensen die ik ook van deze gelegenhedenken en onze conclusie was dat je op manifestaties als deze toch steedsdezelfde dirigenten tegenkomt. Mensen die het leuk vinden een kijkjebuiten hun eigen keuken te nemen en die inspiratie op willen doen vananderen.Ik kwam zelfs Carlijn tegen waarmee ik samen heb gestudeerd en die iktoch zeker 20 jaar niet heb gezien. Zij studeerde destijds piano aanhet conservatorium en heeft mij destijds begeleid bij mijn zangexamen."Dikkertje Dap en De spin Sebastiaan hebben we gedaan. Met heel veelplezier en ik ken de liederen nog steeds helemaal uit mijn hoofd.Het openingsconcert van vanavond was geweldig maar daar gaat Mart overschrijven. Na het concert heb ik me toch laten verleiden tot eenbiertje op het Domplein door The Enschede Connection. Daarover latermeer.

Dinsdagavond ben ik naar het concert van de Estonian Youth MixedChoir geweest. Ik wist dat het een goed concert zou gaan worden want de koren uit Estland zijn altijd goed! Ik ben altijd weer verbaasd over de mooie volle klank die ik in de koren hoor terwijl de zangers zo jong zijn!

Op het programma stond dat er onder leiding van tweedirigenten zou worden gezongen maar dat was niet helemaal waar! Kippenvel bij de compositie Miserere van het 23 jarige koorlid PärtUusberg. Hij dirigeerde het stuk zelf en de bescheiden wijze waarop hetenorme applaus in ontvangst was erg mooi om te zien. Volgens mij washij zelf gewoon enorm onder de indruk van het geheel. Ook de stukken vanVeljo Tormis waren zo ontzettend goed en ook leuk om naar te luisteren.Jammer dat Nederland geen componist heeft die de Nederlandse cultuur opzo’n leuke manier over het voetlicht kan brengen.

Een land waarze dat wel hebben is Belgie. Er is ook een expo geopend in de Jaarbeursen ik ben meal flink te buiten gegaan in de stand van Euprint, een Belgischemuziekuitgeverij. Een aantal stukken van Kurt Bikkembergs gekocht,  JanCoeck en Gwendolyn Sommereyns een jonge Vlaamse vrouwelijke componistedie leuk en goed schrijft. Ook heb ik Giro Giro Canto: rcolta di canticorali per bambini en ragazzi deel 1, 2 en 3 gekocht! Voor hetjongenskoor heb ik alweer genoeg ingeslagen. En dan heb ik nog maar 3stands gehad:),

Eergisteren een kijkje genomen bij het atelier "Bernstein on stage". In dit atelier leren zangers over stem en beweging. de docenten zijn Panda van Proosdij en Hans Cassa

Ik zie een hele grote groep die aan het  zingen en dansen is. Lastig hoor! Er wordt hard gewerkt aan delen uit de West Side Story. Vooral de timing blijkt lastig. Panda is een zeer gedreven docente. Er is een heleleuke sfeer met een goede interactie tussen de jongens en meisjes. het lijkt mij ook een erg erg intensiefatelier. De deelnemerszijn erg enthousiast over het team en in de wandelgangen heb ik al gehoord dat er deelnemers zijn die proberen Hans en Panda te strikken omworks shops te geven in het buitenland!

Het World Youth Choir bestaat uit jonge zangers in de leeftijd van 17 tot 26 jaar uit verschillende landen. Deel uit te mogen maken van dit koor is een grote en unieke ervaring voor de zangers. Ze hebben de kans om hun muzikale mogelijkheden te verdiepen omdat ze repertoir zingen op een zeer hoog en professioneel niveau. Iederen zomer komt het World Youth Choir bij elkaar in een ander land om twee weken keihard te repeteren. Er worden twee dirigenten uitgenodigd die een totaal verschillend programma gaan brengen. Na deze twee weken van repeteren maken ze een tour door het gastland en de omringende landen. Maandag zongen ze in de Jaarbeurs "Musique 20 eme siecle academique" gedirigeerd door Johan Duijk en "Musique populaire latino-americaine" gedirigeerd door Ana Maria Raga. Een zeer contrastrijk programma!

Op een ofandere manier vond ik de programmering van het World Youth Choir in deJaarbeurs toch wat ongelukkig. Of dit te maken heeft met het feit "hoekan ik zoveelmogelijk mensen naar hetzelfde concert laten luisteren" weet ik niet.Er was namelijk wel heel publiek. De Jaarbeurs heeft nagenoeg geenakoestiek en alle koren worden uitversterkt. Dat is niet zo erg wanthet gebeurt op een vrij subtiele manier. Maar niet alle muziek komt dangoed tot zijn recht. Het programma voor de pauze kwam mede daardoorniet goed uit verf.  Het aanwezige publiek kreeg namelijk behoorlijkepittigemuziek voorgeschoteld om naar te luisteren. Samen met de enorme afstandtussen het publiek en koor leek het alsof er totaal geen sfeer was.

Na de pauze stond het koor onder leiding van deVenezolaanse dirigente en kwam er meer leven in de brouwerij. Alleswerd uit het hoofd gezongen. Er werd geklapt, heen er weer gelopen ener was begeleiding van percussie en gitaar. De muziek viel dan ookduidelijk meer in de smaak. Ergjammer dat er geen gebruik gemaakt werd van de gehele ruimte op hetpodium. Hierdoor bleef het hele optreden wat stijf, braaf enafstandelijk. Neemt niet weg dat op een zeer hoog niveau gezongen werd.

Gisteravond was ik in de Jaarbeurs om het concert bij te wonen van het Jugendchor Zurich en de Ale Möller and his World Music Band. Het was een uitermate plezierige avond waar de jongelui (en ik ook) erg veel plezier hadden en aan het eind van het concert zelfs op het podium dansten!

Hetjeugdkoor uit Zurich bestond uit een stuk of 15 perfect zingendemeiden. Het was een mooie performance die overigens zeer goed wasuitversterkt waardoor ook zo’n kleine groep er goed tot zijn recht komt in die immens grote ruimte.

Daarna speelde  Ale Möller met met zijn band. Wereldmuziekinderdaad! Met een contrabassist uit Canada, een zangeres uitGriekenland, een zanger uit Senegal enz. Ze speelden zeer aanstekelijkemuziek. Aan de zijkant naast het podium werd eerst een beetjeschoorvoetend gedanst maar al snel renden alle kinderen vanaf detribunes naar beneden en gingen helemaal uit hun dak. Daarna volgdenook een handje vol dertig en veertigers en de rest van het publiekvermaakte zich door te luisteren en te kijken. De dansers bleven eenhele tijd nog bescheiden aan de zijkanten dansen om de rest van hetpubliek het zicht op de band niet te ontnemen. Maar er waren steedsmeer kinderen die het aandurfden om van de ene kant naar de andere kantte dansen. De zanger uit Senegal maakte helemaal aan het eind van hetconcert het feest compleet door van het podium af te springen en voorte gaan in een dans met hele uigtzinnige bewegingen vóór het podiumlangs in een soort polonaise maar dan een swingende, zonder hoempa. Totgrote schrik van alle technici nam hij alle kinderen mee het podium op en toen ging het daker af!

Meer informatie over Europa Cantat klik: hier

Gisteren had ik een fantastische muzikale ervaring met Muziek Theater Transparant in de Stadsschouwburg Utrecht. "Solitude" is het resultaat van een opera cursus voor jongeren met de theatermuziek van Henry Purcell’s theater music. Het verhaal speelt zich af op de scheiding tussen realiteit en fictie. De thema in Purcell’s theatermuziek waren vanuit een erg hedendaags perspectief benadert.  De personages verdwenen in een viruele wereld: Purcell in Second Life!

Eenjongen en eenmeisje zijn aan het chatten en maken hun eerste afspraakje. Dechatsessie zijn inclusief webcam te volgen op twee grote schermen diedeel uit maken van het toneel. Het meisjevraagt aan de jongen: "Wil je mijn held zijn?" Natuurlijk wil de jongendat. "Hoe wil je dat ik je noem" vraagt het meisje. De jongen heeftgeen idee. "Dan heet je Brutus", zegt  het meisje. "Waarom"? Zegt dejongen. "Omdat je bruut bent" zegt het meisje. "Oh cool en wie ben jijdan" vraagt  de jongen. "Ik wil alles zijn wat jij wilt en wil jij danmijn held zijn?" Het meisje bepaalt de regels en met deze gekozenkarakters gaan zeSecond Life in. Dit alles met muziek van Purcell en dat was werkelijkzo gaaf uitgewerkt. Inclusief de houterige bewegingen van de atavars,pasjes en zelfsdansjes. Na een tijdje raken de twee verloren in het spel en gaan weerchatten waarbij al snel wat onbegrip ontstaat . De jongen kan deemoties van het meisje niet volgen….meisje voelt zich eenzaam, wil van deze aardbodem verdwijnen… drama!

Iedereendie het chatten van de jongeren kent weet dat er nogal eensmeewarig tegen dit soort "nietzeggende" chatsessie aan wordt gekeken.Maar wie door deze schijnbare oppervlakkigheid heenkan kijken merkt dat het over hele wezenlijke volwassen emotiesgaat. Samen met de muziek van Purcell werd dit een erg ontroerendgeheel. Prachtig! En dit alles werd uitgevoerd door hele jonge mensen: goed gezongen en goed gespeeld. Het publiek was erg enthousiast en het applaus duurde dan ook erg lang.

Voor meer verhalen over de werkwijze van Transparant klik hier

Vanmorgen was ik een beetje laat en net toen ik weg wou kwam er toch een enorme onweersbui aan! Het regende dat het goot en ik moest echt een half uur wachten voordat ik weg kon gaan. Dus miste ik de workshop van  Zimfira Poloz! Ik baalde daar vreselijk van want afgelo0pen jaar in Kopenhagen kon ik ook al niet naar haar workshop toe. Misschien dat ik morgen meer geluk heb. Maar ik heb veel gedaan vandaag en weer veel dirigenten ontmoet en we hebben het erg gezellig gehad met zingen, praten, eten en drinken.

Vanaf vandaag hebben de dirigenten namelijk een eigen’club’. Dat wil zeggen een ruimte in het Akademie Gebouw waar koffie enthee klaar staat en waarinformatie ligt over de studytours en de workshops. Er wordt alschoorvoetend gebruik van gemaakt en zo zat ik ineens te praten met eenJurriaan die heel erg veel koren dirigeert. Ik denk altijd dat ik veeldoe maar wat ik van andere dirigenten soms hoor… daarna was hetgezellig tekletsen met de dirigenten Ceciel en Herman waarmee ik ook nog naar deOpen Singinggegaan. Daar kwamen we dirigent Willem tegen en toen hadden we ineenseenkwartetje! Het was best moeilijk om tegen de wind in zingen!

Erg leuk en informatief was ook de Reading Session overVlaamse koormuziek van Kurt Bikkembergs. Sowieso  wou ik de man zelfgraag een keer ontmoeten. Hij schrijft zulke prachtige muziek! Hij lietons ook kennis maken met onbekendere Vlaamse componisten als EmielWambach (1854-1924) en Staf Nees (1901-1965), inderdaad -de vader van-. Ook maakten we kennis met muziek van Gwendolyn Sommereyns, een jongeVlaamse vrouwlijke componiste die werkelijk prachtige dingen maakt.

Iedere dag komt de groep dirigenten bij elkaar om een soort studie wandeling te maken. Gisteren zijn we naar het atelier van Walt Whitman geweest die met een groep jongelui werkt aan gospel. Hij heeft een zeer aantstekelijke manier van muziek maken. De jongelui hebben het grootste plezier en ik ben erg benieuwd naar het resultaat op het concert van komende vrijdag.

Na deze repetitie kwamen alle dirigenten bij elkaar en was ergelegenheid om Walt vragen te stellen of een discussie aan te gaan. Hetwas de eerste dag dus nog een beetje onwennig allemaal. na morgen gaatook dit onderdeel vast beter lopen en gaat het vast een heleinteressante week worden. De study tours staan onder leiding vanTimothy Brown en Boudewijn Jansen. Het is erg leuk om de anderedirigenten te ontmoeten. Zo kwam ik Katrin tegen die ik ook al in Heezehad ontmoet bij een studiedag van Silvère van Lieshout, ook zag ikBertie en Herman die ik ken van het Symposium van Vocaal TalentNederland in Haarlem. Zij zijn allen dirigenten van kinder- enjeugdkoren. Veder nog een paar mensen die ik ook van deze gelegenhedenken en onze conclusie was dat je op manifestaties als deze toch steedsdezelfde dirigenten tegenkomt. Mensen die het leuk vinden een kijkjebuiten hun eigen keuken te nemen en die inspiratie op willen doen vananderen.Ik kwam zelfs Carlijn tegen waarmee ik samen heb gestudeerd en die iktoch zeker 20 jaar niet heb gezien. Zij studeerde destijds piano aanhet conservatorium en heeft mij destijds begeleid bij mijn zangexamen."Dikkertje Dap en De spin Sebastiaan hebben we gedaan. Met heel veelplezier en ik ken de liederen nog steeds helemaal uit mijn hoofd.Het openingsconcert van vanavond was geweldig en daar heeft Mart over geschreven op het Europa Cantat weblog.  Na het concert gisteren heb ik me toch laten verleiden tot eenbiertje op het Domplein door The Enschede Connection. Daarover latermeer.